در بخش دیگری از این مقاله آمده است: حق حاکمیت عراق برای آمریکا این حق را ایجاد نمی کند که قولش مبنی بر حفاظت از ساکنان کمپ اشرف را نادیده بگیرد.چرا که نیروهای آمریکایی در سال 2004 یک تعهد جدی را پذیرفتند و توافقنامه های مکتوبی را امضا کردند که تصریح می کند, به ساکنان کمپ, تا تعیین تکلیف نهایی, تحت کنوانسیونهای ژنو, موقعیت اشخاص حفاظت شده داده خواهد شد.
در ژوییه 2008, هنگامی که سازمان مجاهدین دادخواستی برای لغو نامگذاری خود پر کرد, ژنرال دل دیلی , مقام ارشد ضد تروریسم وزارت خارجه, توصیه کرد که این دادخواست مورد تایید قرار بگیرد. هر چند کاندولیزا رایس, وزیر خارجه, توصیه او را رد کرد - ظاهرا برای اینکه وزارت خارجه نگذارد چیزی مانع تلاشهای آن برای مذاکره مستقیم با تهران شود.
با این حال, در برخورد با مسئله نامگذاری مجاهدین, وزارت خارجه, از تعیین یک معیار قابل اجرا, امتناع می ورزد. چنین روشی, نامگذاری تروریستی را, تنها در حد یک ابزار سیاسی, نازل می کند. واضح است که, نه حق حاکمیت عراق, و نه نامگذاری غیرقابل توجیه تروریستی توسط آمریکا, نمی تواند چشم پوشی نسبت به سرنوشت 3400 تن در کمپ اشرف, که زندگی خود را وقف خاتمه دادن به رژیم ملاها در تهران کرده اند, توجیه کند.
در بخش پایانی این مقاله بر ضرورت مقابله دولت آمریکا با هرگونه جابه جایی ساکنان اشرف وضرورت لستقرار یک ایستگاه ناظر ملل متحد دراشرف تاکید شده است..