اکنون، یک فاجعه دیگر حقوق بشری که مخالفان ایرانی بیشتری را شامل می شود توجهات را در یونامی، دفتر کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، و روحانیان مسیحی به خود جلب می کند…
گروه اصلی اپوزیسیون در تبعید ایران در کمپ اشرف در عراق، در حدود 60 مایلی شمال بغداد مستقر است و از جانب نیروهای امنیتی عراقی، که به فرمان تهران عمل می کنند، مورد تهدید قرار دارد. محاصره هفت ماهه نیروهای عراقی در روزهای 28 و 29 ژوئیه 2009، با حمله پلیس عراق به اشرف، خانه مجاهدین خلق، به شکل تراژیکی بالا گرفت. این اقدامات خشونت بار آشکارا برخلاف اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر است. نمایندگان عراقی تهران، در عین حضور وزیر دفاع رابرت گیتس در عراق، برای تهاجم به اشرف از دلگرمی کافی برخوردار بودند؛ این حمله به مرگ 11 مخالف ایرانی و چند صد مجروح منجر شد. 36 تن از ساکنان، با وجود سه حکم دادگاه مبنی بر آزادی آنها، به مدت 72 روز بازداشت شدند…
مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در قسمت دیگری از این مقاله نوشت:
یونامی در سال 2007، مخاطراتی که ساکان کمپ اشرف در بازگشت غیر داوطلبانه به کشور مبدا خود با آن روبرو می باشند را مورد ارزیابی قرار داد، و نظرش این است که این ساکنان نباید با نقض اصل نان رفولمان اخراج شوند یا به کشور خود بازگردانده شوند، یا در نقض مقررات قانون بین المللی بشر دوستانه در داخل عراق جابجا شوند…
پرفسور ریموند تنتر، ابراز نگرانیها و هشدارهای جامعه بین المللی نسبت به خطراتی که اشرف را تهدید می کند، یادآوری نمود.