بیانیه ۶۰ نماینده پارلمان اروپا در حمایت از جنبش دادخواهی شهیدان قتل عام ۶۷

هم‌زمان با اوج‌گیری جنبش دادخواهی و فراخوان‌های فزایندة بین‌المللی برای محاکمة عاملان و آمران قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی به‌دست رژیم آخوندی در سال ۶۷، ۶۰ تن از نمایندگان پارلمان اروپا بیانیه‌یی را در این رابطه صادر کردند.

این بیانیه از سوی ژرارد دوپره رئیس گروه دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا و ریچارد چارنسکی نایب‌رئیس این پارلمان ارائه شده، و نمایندگان برجسته‌یی از احزاب و کشورهای مختلف آن‌را امضا کرده‌اند.
شماری از نمایندگان امضاکنندة بیانیة حمایت از جنبش دادخواهی در پارلمان اروپا، عبارتند از:
تونه کلام، عضو کمیسیون خارجی - استونی
ژوزه بووه – فرانسه
یان زهرادیل، نایب‌رئیس کمیسیون تجارت بین‌المللی – جمهوری چک
بئاتریس بسرا، نایب‌رئیس کمیسیون حقوق بشر و عضو کمیسیون زنان – اسپانیا
ادوارد کوکان، عضو کمیسیون خارجی، وزیر خارجة پیشین اسلواکی
یوزو رادوش، عضو کمیسیون خارجی، وزیر دفاع پیشین کروآسی
یاسک ساریوس وولسکی، نایب‌رئیس گروه حزب مردم اروپا در پارلمان اروپا و عضو کمیسیون خارجی – لهستان
مارک دمسماکر، مسئول امور حقوق بشر گروه محافظه‌کاران و رفرمیست‌ها در پارلمان اروپا و عضو کمیسیون خارجی
- بلژیک
روزا توماسیک – عضو کمیسیون خارجی و کمیسیون حقوق بشر – کرواسی
آنتئا مک‌اینتایر – انگلستان

بیانیه مشترک ۶۰ نماینده پارلمان اروپا

قتل عام ۱۹۸۸ زندانیان سیاسی در ایران - یک جنایت علیه بشریت
مدرک جدید دربارة قتل عام بیش از ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی در ایران در ۱۹۸۸ جامعة ایران را شوکه کرده است. افشای یک نوار صوتی مخفی مکالمه بین عاملان این کشتارهای جمعی خودسرانه، از جزییات اسفناکی دربارة یکی از بدترین جنایات تاریخ معاصر پرده برداشته است.
چهار مقامی که در «فایل صوتی منتظری» صدایشان شنیده می‌شود، اعضای «هیأت مرگ» بودند که احکام اعدام هزاران نفر را تنها در تهران صادر کردند. یکی از آنها مصطفی پورمحمدی وزیر کنونی دادگستری رئیس‌جمهور باصطلاح «مدره» حسن روحانی است که خودش یکی از تصمیم‌گیرندگان ارشد حکومت در آن زمان بود. «هیأت‌های مرگ» در بیش از ۷۰ شهرستان تشکیل شدند. بسیاری از کسانی که احکام اعدام را صادر می‌کردند، امروزه دارای مواضع کلیدی در (حکومت) ایران هستند.
به گفتة یک مقام ارشد اطلاعاتی سابق (رژیم) ایران، ۳۳۷۰۰ زندانی سیاسی که اکثرا وابسته به اپوزیسسیون سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، شامل چندین هزار زن، طبق دستورات خمینی در تابستان ۱۹۸۸ به‌دار آویخته شدند. او در فتوای خود، اعلام کرده بود: «کسانی که در زندان‌های سراسر کشور بر سر (حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران) پافشاری می‌کنند، محاربند و باید اعدام شوند» او، اضافه کرد: «دشمنان اسلام را فوراً نابود کنید».
بسیاری از اعدام‌شدگان قبلاً به احکام زندان محکوم شده بودند. آنها یا در حال سپری‌کردن احکام خود بودند و یا حتی دورة زندانشان را به اتمام رسانده بودند. برخی دیگر از قربانیان اعدام‌ها که بعد از فتوای خمینی دستگیر شدند، آن دسته از زندانیانی بودند که آزاد شده بودند یا کسانی بودندکه پیوند خانوادگی با سازمان مجاهدین خلق ایران داشتند.
تعدادی از مقامهای بالای رژیم ایران به‌تازگی از این کشتار دفاع کرده‌اند. وزیر دادگستری روحانی اعلام کرده است که به شرکت در این اعدام‌ها «افتخار» می‌کند و هرگز در تمام طول این سالیان بی‌خوابی نداشته است.
امروز (رژیم) ایران بالاترین نرخ اعدام‌ها در جهان نسبت به جمعیت را دارد. در سه سال ریاست‌جمهوری روحانی، چندین هزار نفر، اعدام شده‌اند.
از این‌رو ما از اتحادیة اروپا و کشورهای عضو آن می‌خواهیم:
1.    قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ را به‌شدت محکوم کند و روابط با (رژیم) ایران را به توقف اعدام‌های کنونی مشروط کند،
2.    به کمیسر عالی حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل، مجمع عمومی ملل متحد و شورای امنیت فراخوان بدهد که یک کمیسیون حقیقت‌یاب تشکیل بدهند تا عاملان و آمران قتل عام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۱۹۸۸را به‌دست عدالت بسپارند.