ابعاد وخیم اعتیاد در حاکمیت ولی‌فقیه

یکی از دستاوردهای حاکمیت ننگین آخوندی در میهن امان به‌یقین رشد و نمو انواع و اقسام نمونه از معضل‌های اجتماعی مانند کارتن‌خوابی، حاشیه‌نشینی، کودکان کار، زنان خیابانی، فقر و یا اعتیاد می‌باشد.

ابعاد اعتیاد در حاکمیت فاسد ولی‌فقیه که در رشد آن دستان آلوده ارگان‌های سرکوبگر مانند سپاه و یا اطلاعات رژیم و یا باندهای مافیایی سهم بسزایی دارند، به حدی است که با نیم‌نگاهی به حاشیه شهرها خیابانها و معابر و به‌ویژه در مناطق فقیرنشین با بافت‌های ضربه‌پذیر، نخستین واقعیتی که در چشم‌ها متبادر می‌گردد، وجود معتادانی است که در نبود رسیدگی ونیز تمایل حکومت و یا در نبود زیرساخت‌های سالم و کمک‌های اجتماعی، اکنون به حال خود رها شده‌اند.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به این واقعیت و وجود «۲۵ هزار معتاد خیابانی» در کشور نوشت: «ساماندهی معتادان خیابانی دچار چالش جدی است و ضعف ما در برنامه‌های کارآفرینی باعث شده است تا شرایط معتادان خیابانی بدتر شود». وی سپس ادامه می‌دهد: «همچنین در حوزه کودکان کار و معتاد نمی‌توان بی‌تفاوت بود زیرا بیشتر افرادی که از نوزادی تا ۱۵ سالگی کودک کار هستند، معتادند و باید به این موضوع نیز دستگاه‌های اجرایی و شهرداری‌ها ورود کنند. پایه اصلی بحث کودکان کار، زنان خیابانی و تکدی گری، اعتیاد است». (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۱۱ خرداد ۱۳۹۶)

این وضعیت وخیم در حالی است که شهرداری‌ها متولی اصلی ساماندهی معتادان در تمامی کشورها می‌باشند؛ اما در حاکمیت فاسد و غارتگر آخوندی و به‌ویژه در سیرک مناظرات، مردم ایران شاهد بودند که چگونه ابعاد کوچکی از دزدی‌ها، اختلاس و رانت‌خواری در این ارگان‌های حکومتی که بخش عمده‌ای از آنها تحت قیومت سپاه پاسداران می‌باشند، به بیرون درز کرد. نمونه‌هایی مانند ابعاد زمین‌خواری و اختلاس پاسدار قالیباف، شهردار دزد و فاسد تهران، تنها نمونه کوچکی از ابعاد این وضعیت بحرانی در دوایر دولتی را به نمایش می‌گذارد.

به موازات این بلبشو در ساماندهی معتادان که به‌یقین خود قربانیان این نظام و این سیستم پوسیده می‌باشند، باید اذعان نمود که حاکمیت همواره از ارائه آمار و ارقام در رابطه با تعداد معتادین کشور خودداری کرده است. پخش ارقام متفاوت از ۱ و نیم میلیون تا ۳ میلیون معتاد، خود به معنای دامن زدن عامدانه به «گمانه» و ایجاد «شک و شبهه» در رابطه با نرخ واقعی معتادین می‌باشد. برای نمونه پیشتر مدیرکل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت رژیم در سخنانی تعداد معتادان کشور را تنها «یک میلیون و ۳۲۵ هزار نفر» اعلام کرده بود!.

وی در ادامه به گوشه‌ای از ابعاد وخیم اعتیاد به‌ویژه در میان زنان اذعان کرده و می‌افزاید: «شیوع عفونت اچ ای وی در کسانی که مواد را به صورت تزریقی مصرف می‌کنند ۱۵ درصد برآورد شده است».

این کارگزار رژیم در ادامه «تعداد زنان باردار در کشور را سالانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر» اعلام کرد و گفت: «به طور میانگین نیم درصد این زنان یعنی حدود هفت هزار و ۵۰۰ نفر آنها مواد مصرف می‌کنند». (سایت حکومتی فرارو ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶)

همچنین بر اساس گزارش سازمان پزشکی قانونی کشور نرخ مرگ میر در میان معتادان «سه هزار نفر» در سال می‌باشد بهرحال از هر منظر که به چهره کریه اعتیاد در حاکمیت آخوندی بنگریم، باید گفت که نگاه کلی نظام ولایت به موضوعی بنام اعتیاد، به مانند ریختن «اشک تمساح» برای قربانیان در حاکمیت پوسیده و فاسد می‌باشد. به‌یقین تا زمانیکه استثمار، فقر، بیکاری و شکاف بزرگ طبقاتی به موازات قطع شدن دستان آلوده ارگان‌های حکومتی، راه‌های ورود، تولید و توزیع مواد در کشور مسدود نگردند، بقول عوام «آب از آب» تکان نخواهد خورد و اوضاع برهمین منوال خواهد چرخید.