این روند مخرب که ماحصل سیاست‌های میهن برباد ده ولی‌فقیه با تمامی باندها و دستجات درونی آن می‌باشد، اکنون به حدی رشد و نمو یافته که پیشتر رفسنجانی از آن با عنوان «تعطیلی بیش از ۶۰ درصد» از صنایع تولیدی و واجدهای صنعتی نام برده بود.
اگر به موازات این آمار و ارقام، اعترافات کاندیداهای نمایش ریاست جمهوری رژیم را طی مناظرات تلویزیونی اضافه کنیم، به یقین به آمار و ارقام دقیق‌تری نسبت به سرنوشت جامعه ۴۰ میلیونی کارگران محروم و خانوارهای آن‌ها در ایران خواهیم رسید.
روند زنجیره‌ای واحدهای تولیدی که اکنون به تعطیلی صنایع بسیار قدیمی مانند کارخانه‌های ارج، روغن قو، کفش ملی، کاشی‌کاری، قند سازی، نساجی، فولاد و یا ریخته‌گری راه برده است، در تازه‌ترین نمونه خود به تعطیلی صنایع فولاد گلستان انجامیده است.
یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به این وضعیت بحرانی می‌نویسد: «کارخانه «صنایع فولاد گلستان» که در زمینه تولید انواع مفتول و میلگرد در شهرستان مینودشت در استان گلستان فعالیت دارد، از اول تیر ماه سال جاری (۹۶) به دلیل مشکلاتی که در زمینه تهیه مواد اولیه تولید دارد؛ تعطیل شده و تمامی کارگران آن هم اکنون بیکار شده‌اند». (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۴ تیر ۱۳۹۶)
ترجمان «مشکلات تهیه مواد اولیه» نیز همان ورشکستگی عامدانه مالی کارخانه می‌باشد که غالباً به دست متولیان و کارگزاران فاسد آخوندی اداره می‌شوند. براین سیاق زمانیکه کارفرمایان حکومتی به‌ویژه در زمینه‌های کلان اقتصادی و تولیدی که تماماً بخشی از تیول سپاه پاسداران است، فرمان به تعطیلی واحد تولیدی می‌دهند، به یقین از پیش تمامی ذخایر و امکانات مالی آن را یا به هدر داده و یا به سپرده‌های بانکی خود در خارج از کشور منتقل نموده‌اند.
براین منطق تنها این کارگران بی پناه هستند که با دستان خالی از چرخه کار و به تبع آن زندگی به حاشیه رانده می‌شوند.
این گزارش در ادامه به این واقعیت اشاره‌ای کوتاه کرده و می‌افزاید: «مجموع ۱۳۰ کارگر این واحد تولیدی بعد از تعطیلی کارخانه همه اکنون بیکارند و برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به اداره کار شکایت کرده‌اند».
به موازات این وضعیت بحرانی نیز باید به رشد نجومی واردات بی‌رویه در حاکمیت آخوندی اشاره نمود که در راستای خود ضربات جبران ناپذیری را به صنایع و تولیدات داخلی وارد کرده است. عدم کیفیت کالاها، سوء مدیریت، رانت‌خواری، باندبازی و دلال‌بازی و نیز مجموعه تنگناها برای صادرات به دلیل اعمال تحریم‌های اقتصادی و بانکی که تماماً ناشی از سیاست‌های میهن بربادده خامنه‌ای است، در عمل راه بدان جا برده‌اند که محصولات ایرانی عملاً از دور رقابت‌های جهانی خارج‌شده‌اند و بدین‌سان به چرخه تعطیلی و رکود اقتصادی در کشور ضریب زده است.
