هر فرد و نیروی سیاسی در جریان تحولات بغرنج و شتابان داخلی و بین المللی با موضعگیری های خود درونمایه خویش را برملا کرده و ماهیت واقعی خود را به دیگران می شناساند.

این روزها که مردم دردمند ایران به خیابانها آمده و خونخواه چهار دهه کشتار به خون خفتگان خویش و نفی تمامیت ریا و تزویر حکومت جنایتکار ولایت فقیه شده اند، در هر گام به حقانیت مقاومتی که چهل سال تحت تعقیب و اعدام و حذف با انبوه غیر قابل تصوری از دروغ و جعل واتهام بوده پی میبرند.

به هلاکت رساندن قاسم سلیمانى آن چنان تغییر کیفى در تعادل درونى و بیرونى رژیم ولایت فقیه بوده که به نظر میرسد رژیم نرمش ذلیلانه را شروع کرده و تنها به شرط موضعگیرى آمریکا علیه مجاهدین حاضر هست که به هر سازى که حضرات میخواهند، نرمش قهرمانانه بکند!.

عنوان بالا، تنها یکی ازشعارهایی است که دانشجویان بپاخاسته در روزهای اخیردر دانشگاه و خیابانها فریاد زدند.

یک:
پاسدار قاسم هنوز به گور سپرده نشده بود که کیفور و نئشگی تخدیرِ ناشی از جنازه گردانی او با افتضاحی که در کرمان به بار آمد، از سر عظما و هم منقلی هایش پرید.