صدیقه دولت آبادی، فرزند میرزا هادی دولت آبادی، از روحانیان متجدّد دورۀ قاجار، در سال ۱۲۶۱ شمسی در اصفهان زاده شد و در ۶مرداد۱۳۴۰ در هشتاد سالگی در تهران درگذشت و در جوار مزار برادرش یحیی دولت آبادی که از پیشقدمان جنبش مشروطه و از ترویج دهندگان فرهنگ جدید بود، در قبرستان امامزاده اسماعیل در محلۀ زرگنده تهران به خاک سپرده شد.
«شادروان علی‌اکبر دهخدا، نویسنده آزادیخواه و منتقد اجتماعی عصر مشروطیت و ادیب و محقّق معروف روزگار ما، از چند نظر درخور توجه است و سیمایی درخشان دارد. از این رو غور در آثار فکری و قلمی و پژوهشهای او ناگزیر در زمینه‌های گوناگون تواند بود. بی‌گمان این توفیق به ندرت نصیب اشخاص می‌شود که وجود آنها از چند جهت منشأ اثر و بارور باشد و دهخدا را باید از این گونه افراد کم‌نظیر و ارجمند به شمار آورد.
«هنگامی که نویسندۀ این سطور جویای احوال مربّی و معلم بزرگوار خود سید محمد اشرفزاده بود تا پس از مدتی مسافرت و دوری به خدمتش شتابد، از درگذشت این مرد شریف آگاهی یافت و از این خبر ناگهانی، سخت، اندوهگین شد. به خصوص که وی بر بنده حق تعلیم و تربیت بسیار داشت و هیچگاه مهربانیها و بزرگواریهای او از یادم نرفته است.
