هلاکت سر دژخیم قاسم سلیمانی جنایتکار که نفر دوم و بلاجانشین نظام آخوندی و مجری و طراح سیاست های جنایتکارانه اش بر علیه خلق های ایران و منطقه و بخصوص مقاومت سازمان یافته مردم ایران بود، کمر رژیمش را شکست.
خامنه ای جنایتکار تلاش کرد با نمایش مرده گردانی برگی برای داشتن پایگاه مردمی نشان دهد. اما، قیام دلیرانه دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور که از ۲۱ ماه دی شروع شد رؤیای پنبه دانه ی خامنه‌ای را به کابوس مبدل کرد. دانشجویان مبارز و انقلابی و کانونهای شورشی دانشگاهها با شعارهای انقلابی خود سراپای رژیم جهل و جنایت آخوندی را به لرزه درآورده اند.
دانشگاه و دانشجویان از هر دو نظام دیکتاتوری پیشین و امروز زخم بر دل دارند و شهید داده اند. روز ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ در جریان تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران مزدوران امنیتی شاه سه دانشجوی دانشکده فنی، احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا را به شهادت رساندند. در ۵ دی ۱۳۵۷ کامران نجات‌اللهی فارغ‌التحصیل و استاد دانشگاه پلی تکنیک در جریان تحصن اساتید دانشگاهها در وزارت علوم به ضرب گلوله عمال ارتش شاه به شهادت رسید.
بدنبال یک هفته مراسم و سخنرانی در دانشگاه تهران از ۷تا۱۳ آبان۵۷ در رابطه با روند قیام و پس از تیراندازی مزدوران شاه خائن به جمعیت که موجب شهادت و زخمی شدن تعدادی از جمله دانش آموزان گردید، روز ۱۳ آبان روز دانش آموز نامیده شد. این کشتار همان شب در تلویزیون نشان داده شد و روز بعد مردم انقلابی و خشمگین، تهران و دیگر شهرها را به آتش کشیدند و خشم انقلابی خود را نشان دادند. روز بعد شاه خائن در یک سخنرانی اعتراف کرد پیام انقلاب را شنیده است.
استادان دانشگاه تهران در یک مشاجره لفظی با رئیس دانشگاه در اعتراض به حادثه دانشگاه و از جمله سیلی زدن رئیس دانشگاه به یکی از اساتید و در اعتراض به کلیه حوادث و این برخورد، در دبیرخانه دانشگاه تحصن کردند. در وزارت علوم نیز چند روز بعد یک تحصن شکل گرفت که طی آن استاد نجات اللهی به شهادت رسید. این تحصن ها تا ۲۳ دی ماه ادامه یافت. در این روز که تصمیم به پایان دادن تحصن گرفته شده بود در تجمع دانشجویان و اساتید دانشگاه تهران آیت الله طالقانی، دانشگاه را «سنگر آزادی» نامیدند.
جنایات رژیم آخوندی بر علیه دانشگاه و دانشجویان هم از شمار خارج است. از همین روست که دانشجویان دانشگاهها در شعارهایشان، در قیام دلاورانه این روزها هر دو نظام خونریز را هدف قرار میدهند و روی دو ستون خیمه نظام یعنی شخص خامنه ای و سپاه ضدخلقی متمرکز میشوند. شعار هایی مانند «مرگ بر ستمگر، نه شاه میخواهیم نه رهبر» یا «نه شاه میخواهیم نه رهبر، نه بد میخواهیم نه بدتر»، «نه تاج و نه عمامه، آخوند کارش تمامه» در کنار شعارهایی مثل «مرگ بر خامنه ای»، «مرگ بر دیکتاتور»، «بسیجی سپاهی، داعش ما شمایی»، «سپاه جنایت میکند، رهبر حمایت میکند» و ... نشان از هوشیاری سیاسی و رادیکالیسم بالای جنبش کنونی داشجویی دارد.
این جنبش بی گمان ادامه خواهد داشت. بحران های فراوانی که رهبر جنایتکار و فاسد رژیم آخوندی و سراپای رژیمش را فراگرفته ظرفیت مقابله با قیام خلق ستمدیده ایران که جنبش دانشجویی بخشی از آن است را به پایین ترین نقطه حیاتش رسانده است.
با درود به دانشجویان و اساتید انقلابی که بر علیه رژیم سفاک و ضد بشری آخوندی به پا خواسته اند آنان را به پیوند هر چه بیشتر حول قیام سراسری مردم ایران و بویژه تشکیل کانونهای شورشی و دانشگاههای شورشی دعوت می نماییم.
شورای ملی مقاومت ایران
کمیسیون دانشگاهها
محمدعلی شیخی
۲۳ دی ۱۳۹۸
