بیانیه ثبت شده در سازمان ملل درباره قیام مردم ایران و قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷

 

چهل و سومین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو جریان دارد.

پنج سازمان حقوق بشری دارای رتبه مشورتی ملل متحد بیانیه ای را به ثبت رساندند که بصورت سند رسمی اجلاس از سوی دبیرخانه شورای حقوق بشر منتشر شد.
این بیانیه توسط سازمان توسعه بین المللی آموزش، جامعه بین المللی برای حقوق بشر، حزب رادیکال فراحزبی و فرادولتی، انجمن بین المللی ادموند رایس سنتر، انجمن بین المللی حقوق بشر زنان و ۱۶ انجمن حقوق بشری دیگر امضا شده است.

در این بیانیه ضمن اشاره به بیش از ۱۵۰۰شهید و هزاران دستگیر شده در قیام آبان آمده است:
هزاران فرد دستگیر شده در اعتراضات ضد حکومتی اخیر در ایران، در معرض خطر جدی اعدام مخفیانه یا شکنجه در زندانهای کشور هستند.
از زمان آغاز اعتراضات ایران در ابان۱۳۹۸ مقامات رژیم ایران خونین ترین سرکوب معترضین را از زمان انقلاب سال ۱۳۵۷ انجام داده اند.
شانزده کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد در آذر۹۸ اعلام کردند: ما از گزارشات بدرفتاری با افراد بازداشت شده در اعتراضات آبان۹۸ شوکه شده ایم.
با گذشت بیش از دو ماه از آغاز این سرکوب، مقامات هنوز هیچ گونه آماری از کشته شدگان اعتراضات ارائه نکردند.
میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۶ دسامبر ۲۰۱۹ از ادامه عدم شفافیت در مورد تلفات و رفتار با هزاران زندانی، و همچنین ادامه بازداشت ها که گفته می شود در سراسر ایران در حال وقوع است، ابراز نگرانی کرد.

اخیراً برخی از گروه های حقوق بشری اعلام کرده اند تا ۱۲۰۰۰ معترض دستگیر شده اند. مقامهای رژیم ایران تهدید کرده اند معترضان بازداشت شده را اعدام خواهند کرد.
گزارش ها از شهرهای مختلف ایران حاکی است پس از دستگیری، شکنجه و قتل معترضین، اطلاعات سپاه پاسداران جسد آنها را به سدها و رودخانه ها انداخت.
علاوه بر این، با تداوم اعتراضات، مقامات رژیم ایران یک هفته سرویس های اینترنتی را تعطیل کردند و تقریباً همه وسایل ارتباطات آنلاین را برای افراد داخل ایران بستند تا مانع انتشار تصاویر و فیلم های کشتار توسط نیروهای امنیتی شوند.

مقامهای رژیم ایران سابقه قتل عام مخالفان خود و پوشاندن شواهد را دارند.
در تابستان سال ۱۳۶۷، مقامهای رژیم ایران ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی را بر اساس فتوایی از خمینی، قتل عام کردند. فرمان وی خواستار اعدام کلیه زندانیان سیاسی وابسته به سازمان مجاهدین خلق ایران بود که به سازمان وفادار ماندند. "کمیسیون های مرگ" در سراسر ایران تشکیل شد که زندانیان سیاسی را که حاضر به ترک اعتقادات خود نبودند اعدام می کردند. زندانیان سیاسی وابسته به سایر گروه ها حدود یک ماه بعد در موج دوم اعدام شدند. قربانیان مخفیانه در گورهای دسته جمعی دفن شدند.

در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸، دبیرکل آنتونیو گوترز به شورای حقوق بشر گفت: کمیساریای عالی حقوق بشر همچنان نامه هایی از خانواده های قربانیانی که در حوادث سال ۱۳۶۷ اعدام شدند یا به زور ناپدید شدند، دریافت می کند.
ما از شورای حقوق بشر می خواهیم اقدام فوری برای پایان دادن به مصونیت مقام های رژیم ایران و جلوگیری از قتل عام معترضین دستگیر شده انجام دهد.
سران رژیم ایران بخاطر ارتکاب جنایت علیه بشریت و سرکوب گسترده و خونریزی ماههای اخیر باید با عدالت روبرو شوند.
سازمان ملل متحد باید فوراً هیات های حقیقت یاب به ایران بفرستد تا در مورد پرونده آنهایی که از زمان اعتراضات آبان۹۸ کشته یا زندانی شده اند تحقیق کنند.
علاوه بر این، ما اعتقاد داریم که تا زمانی که جامعه جهانی عاملان قتل عام سال ۱۹۸۸ را مورد حسابرسی قرار ندهد، مقامهای رژیم ایران همچنان در سرکوب بیشتر معترضین جری می شوند. مقامات رژیم ایران سکوت و بی عملی جامعه جهانی را چراغ سبز برای ادامه و پیشبرد جنایات خود می دانند.

ما از شورای حقوق بشر می خواهیم یک کمیسیون تحقیق درباره قتل عام سال ۱۳۶۷ تشکیل داده و برای قربانیان آن جنایات علیه بشریت عدالت به ارمغان بیاورد.
ما از میشل باشله، کمیسر عالی حقوق بشر می خواهیم از راه انداختن هیات های مستقل حقیقت یاب در باره قتل عام سال ۶۷ و کشتار اخیر معترضین ایران حمایت کند.
علاوه بر این، ما از رویه های ویژه سازمان ملل، به ویژه گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، جاوید رحمان، و گزارشگر ویژه ارتقا حقیقت، فابیان سالویولی، درخواست می کنیم تا در مورد قتل عام ایران در سال ۶۷ به عنوان بخشی از وظایف خود تحقیق کنند.