مصاحبه سیمای آزادی با رضا اولیا

من میخواهم به تمام هموطنانم به همه هموطنان عزیزم سلام عرض بکنم. من بعنوان یک هنرمند در سالگرد قیام آبان ماه هدیه ای به مردم ایران و کانونهای شورشی دارم.

قهرمان نوید افکاری یک انسان شورشی بود. اولین عکسهایی که از او دیدم به چشمان او خیره شدم.
او علیه نظام فاسد و جنایتکار آخوندی شورش کرده بود. این رژیم جنایتکار به ظالمانه‌ترین شکل او را کشت. و این جنایت برای من به عنوان یک هنرمند مجسمه‌ساز یک وظیفه‌ای ایجاد کرد. که تندیس او را بسازم. بعد از چند روز شروع کردم به ساختن تندیس قهرمان. و خوشبختانه با کمک خود نوید / توانستم خیلی زود این تندیس را بسازم و به کانونهای شورشی تقدیم نمایم و پیام بدهم که من با شماها هستم.
دوستان ۱۵۰۰ نفر ازمردم ایران و اعضای کانونهای شورشی در آبانماه گذشته شهید شدند. بدست این جنایتکاران.
تجلیل از نوید قهرمان یعنی تجلیل از قیام مردم ایران. یعنی از زنان و زندانیان سیاسی 
تجلیل از نوید یعنی تجلیل از کانونهای شورشی که آخوندهای جنایتکار از گسترش آنها بشدت وحشت دارند.
من در تمام آثارم سعی میکنم که پیامی برای مردم ایران داشته باشم و تا به امروز سعی کردم که این را بیان بکنم و بکشم و بسازم. پیامی دارم برای مردم ایران. بله
پیام دارم برای زنان قهرمان. برای زندانیان سیاسی، برای شورشیان قهرمان
من به عنوان یک هنرمند و یک پناهنده سیاسی همیشه شاهد بودم که مردم چه احترامی برای هنرمندان واقعی و مردمی قائل هستند . ایران ما دارای هزاران هزار شاعر و نویسنده و نقاش و مجسمه‌ساز و دیگر هنرها هستند. مردم احترام گذاشتند به این اشخاص و احترام میگذارند.
 نمونه اش دوست عزیزم خانم مرجان صدای مردم ایران بود که دیدیم بعد از درگذشتش آنقدر در داخل ایران از این هنرمند تجلیل کردند که رژیم را به وحشت انداخت. علت این چیزی نبود جز اینکه مرجان در کنار و با مقاومت مردم ایران بود و یا عکس العمل رژیم را در مورد درگذشت استاد شجریان شاهد بودیم که از ترس مانع برگزاری مراسم برای او در تهران شدند.
و بعد دیدار استاد شجریان با خانم مریم رجوی توسط دوستان هنرمندم استاد شمس و استاد طاهرزاده گفته شد جملات رژیم و مزدورانش به این دو هنرمند و دوست عزیزم دکتر هزارخانی وحشیانه شروع شد.
اجازه بدهید که من بگم من در اولین روزها از رم به پاریس رفتم و دوست و استاد عزیزم مسعود رجوی را دیدم و خواستم که به شورای ملی مقاومت بپیوندم و پیوستم.
و تا امروز در کنار مقاومت فعالیت میکنم. این جنایتکاران از آثار من و هزارخانی و شمس و طاهرزاده و صدها و صدها هنرمند دیگر وحشت دارند. بنابراین فقط فحاشی بلدند بکنند.
دوستان عزیز من میخواستم بگویم و تکرار بکنم هر چقدر رژیم بیشتر به هنرمندان واقعی که با مقاومت هستند تهمت بزنند و فحاشی بکنند آنها یعنی ما بیشتر نزد مردم ایران مورد احترام و محبوبیت هستیم چون وظیفه اخلاقی و انسانی و هنری خودمان را انجام میدهیم دوستان هموطنان عزیزم شورشیان - صبح آزادی نزدیک است