تازه ترین موضعگیری از طرف وزارتخارجه رژیم مبنی براینکه گوئیا اسدی از «مصونیت دیپلماتیک» برخوردار می باشد، مبین این واقعیت است که نه تنها ماله کش اعظم نظام در سطح بین الملل از تعریف واژه ای بنام «مصونیت» اطلاع دقیقی ندارد، بلکه فراتر از آن و عامدانه دست به سوء استفاده آشکار از تمامی تعهدات و کنوانسیون‌های بین المللی زده است.
دراین رابطه سخنگوی وزارتخارجه رژیم بطرز وقیحانه ای مدعی شده: «یک دام پیچیده با استفاده از گروهک ورشکسته منافقین برای این دیپلمات ایرانی طراحی کرده‌اند که البته انجام چنین اقدام‌هایی از سوی برخی از سرویس‌های کشورهای غربی مسبوق به سابقه است». (سایت حکومتی خبر آنلاین ۵ بهمن ۱۳۹۹)
گیجی و دروغگویی های رژیم با تحریف های عامدانه در حالی است که عطف به معاهده وین در سال ۱۹۶۱ که دیکتاتوری ولی فقیه نیز متعهد به آن شده است، اساسا «مصونیت به معنای عدم مسئولیت نیست و مصونیت قضایی دیپلمات‌ها و خانواده آنان در کشور پذیرنده آنان را از تعقیب در کشور خود معاف نمی‌کند».
همچنین مصونیت دیپلماتیک برای یک دیپلمات تنها در محدوده همان کشوری است که وی در آنجا مامور به خدمت می باشد. ترجمان این جملات بدان معنا است که اسدی با یک چمدان حاوی بمب که در آلمان دستگیر شده، اساسا دارای هیچگونه مصونیت دیپلماتیک در این کشور نبود و به مانند یک «جنایتکار» تحت تعقیب قرار گرفته است.
این همان نکته کلیدی در ماجرای بمب گذاری می باشد که رژیم آخوندی تلاش دارد تا ضمن دست زدن به مجموعه ای از سیاست های شانتاژ و عوام فریبی، آن را مخدوش نماید.
همچنین این کارگزار حکومتی در ادامه می افزاید: «آن ها داده های حقوقی مستندی علیه این دیپلمات ایرانی ندارند، بلکه می خواهند از این فرایند به عنوان یک کارزار ضد اطلاعاتی علیه ایران استفاده کنند در حالی که خود نیز می دانند که مستندات کافی و روشنی در این زمینه در اختیار آن ها وجود ندارد».
این سخنان همان اعتراف به واقعیتی است که رژیم آخوندی از فردای دستگیری دبیر سوم سفارت در وین تلاش بر لاپوشالی نمودن آن را دارد، زیرا تمامی علائم و ادله ها سخن از آن دارند که دیکتاتوری ولی فقیه کارزار گسترده اطلاعاتی با هدف «اعمال فشار» و نیز «ترور» علیه اعضاء مقاومت ایران و مجاهدین خلق در اروپا براه انداخته است. پیدا شدن مجموعه ای از اسامی زیر شبکه های اطلاعاتی و خبرپینان و جاسوسان رژیم در یک دفترچه ۲۰۰ صفحه ای و یا آدرس امکان عمومی مانند هتل ها، رستوران ها، مراکز تفریحی و تاریخی، به یقین «سیاه دانه» نبوده، بلکه بکه باروتی است که خامنه ای چاشنی آن را به یک دیپلمات تروریست تحویل داده بود.
خواسته رژیم آخوندی از طرف های درگیر در این عمل تروریستی آن است که اجازه دهد تا تروریست های ما در پوش «دیپلمات» باچمدان های بمب و اسلحه در کوچه و خیابان ها را افتاده و دست به کشتار و ترور بزنند و سپس شما نیز براین اعمال جنایتکارانه چشم بپوشید.
