م. سروش:‌ در امتداد کهکشان

زیر این سقف بلند
جهان به تماشای ما ایستاده است

دوستان زبان به تحسین گشوده اند
و دشمنان خوار و خفیف
چونان مارهای زنگی زخمی
به خویش می پیچند
در مسیر توفان
دستها را پارو خواهیم کرد
و امواج سرکش ویرانگر را
به سخره خواهیم گرفت
ناخدایی با ماست
که راه رسیدن به ساحل را
می شناسد
در امتداد کهکشانی از ستاره ها
تا طلوع خورشید درخشان آزادی
بی وقفه و بی هراس
پارو خواهیم زد