اعدام زندانیان بیمار و یا بدرفتاری با آنان نقض بسیاری از معاهدات بین المللی است که ایران عضو و امضا کننده آنهاست.
این جنایتها گوشه یی از وضعیت وخیم زندان تبریز و فشار فزاینده بر زندانیان است. ۷۰۰۰ زندانی تلنبار شده در این زندان، به خاطر فقدان ابتدایی ترین امکانات درمانی حتی یکبار در سال هم ویزیت نمی شوند. بیش از دو ماه است به بهانه تعمیر آشپزخانه به زندانیان فقط برنج و سوپ داده می شود و با توجه به اینکه زندانیان استطاعت مالی خرید مواد غذایی ندارند به سوءتغذیه مبتلا شده اند. پتو و تختخواب در بندها به تعداد زندانیان وجود ندارد و نیمی از زندانیان مجبورند بدون کمترین امکانات بر روی زمین استراحت کنند. هرگونه اعتراض زندانیان با سرکوب و ضرب و شتم پاسخ داده می شود.
زندانیان زندان گوهردشت نیز از کیفیت پایین غذا، نبود امکانات درمانی و فقدان سیستم گرمایش رنج می برند. زندانیان مجبورند کلیه امکانات از هزینه درمان گرفته تا مواد غذایی و استقراری را با هزینه شخصی خود بپردازند. زندانیان بند ۱۰ این زندان بیش از یک سال است بر اثر خرابی سیستم گرمایشی به آب گرم دسترسی ندارند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۷ فروردین ۱۳۹۶(۱۶ آوریل ۲۰۱۷)