بنابریک گزارش حکومتی این سدها که منابع اصلی تأمین آب می‌باشند، عبارتند از: «سد «دوستی» در استان خراسان رضوی، «درودزن» و «ملاصدرا» در استان فارس، زاینده‌رود اصفهان و «شمیل و نیان» و میناب در استان هرمزگان». (خبرگزاری حکومتی ایرنا 19 دی‌ماه 1395)
همچنین بر اساس داده‌های رژیم آخوندی، فلات ایران اکنون با دهمین سال پیاپی خشکسالی مواجه می‌باشد و بدین‌سان تنها طی سال گذشته حجم آب در پشت سدهای کشور با کاهش 34 درصدی روبرو شده‌اند. در این رابطه این گزارش می‌افزاید: «در سال آبی جاری، ورودی آب به سدهای کشور پنج میلیارد و ۹۶۰ میلیون مترمکعب بود که در هم سنجی با سال آبی گذشته ۳۴ درصد کاهش دارد».
روند روبه رشد خشکسالی سدها در حالی به وقوع می‌پیوندد که دولت آخوند روحانی هیچ جایگزینی برای روز مبادا پیش‌بینی نکرده است، بطوریکه اکنون بسیاری از شهرهای بزرگ با بحران بی‌آبی روبرو شده‌اند. مدیرعامل حکومتی در شرکت مدیریت منابع آب ایران ضمن اعتراف به این واقعیت گفت:«در برخی شهرها نظیر کرمان، یزد و بیرجند نیز با مشکلات تأمین آب شرب از منابع آبی زیرزمینی مواجه هستیم».
به‌یقین عدم تأمین بودجه از سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه برای راه‌حل‌های طولانی‌مدت، انتقال بی‌رویه آب، وجود مافیای آب در حاکمیت به همراه راه‌اندازی پروژه‌های ضد ملی از سوی ارگان‌های سرکوبگر نظام آخوندی از جمله دلائل رشد بحران آب در بسیاری از استان‌های کشور مانند سیستان و بلوچستان، خوزستان، کرمان، اصفهان، خراسان و یا استان‌های جنوبی و غربی کشور می‌باشند.
این بحران به حدی روبه افزایش گذاشته که در ادامه منطقی خود به خالی شدن روستاها از سکنه و هجوم گسترده روستائیان به دلیل نبود کار، خشکسالی و یا کمبود آب برای کشاورزی، راه برده است.
خبرگزاری حکومتی ایسنا (19 دی‌ماه 1395) در رابطه با فرار روستائیان به شهرهای بزرگ می‌نویسد: «منطقه خراسان‌شمالی، کم‌آبی و یا بهتر بگویم، بحران بی‌آبی، حیات روستاهای بخش گرمخان شهرستان بجنورد را نیز تهدید می‌کند. مگر چه اتفاقی افتاده است که کم‌آبی در روستاهای استان به بحران تبدیل شده است؟
رودخانه اترک به‌عنوان تأمین‌کننده آب کشاورزی و دامپروری برخی از روستاهای بخش گرمخان در حال خشک شدن است و راهی برای تأمین معیشت مردم روستا باقی نگذاشته است. جوانان روستا هم فرار را بر قرار ترجیح داد‌ه‌اند و برای مهاجرت راهی شهرها شده‌اند«.
همچنین یک نماینده مجلس رژیم از بیرجند با اعتراف به بی‌برنامگی و درهم‌ریختگی دولت «تدبیر و امید» گفت: «دولت هیچ برنامه‌ای برای انتقال آب به نقاط بحران‌زده کشور ندارد. آیا می‌دانید مردم در روستاها حتی آب آشامیدنی برای خوردن ندارند؟».
این نماینده حکومتی تأکید کرد: «همه وزرای گذشته و حال که برای مدیریت آب اقدامی نکردند و دچار سوء مدیریت شدند، باید محاکمه شوند». (سایت حکومتی قدس آنلاین 24 آذر 1395)
