نوشته ای از زندانی سیاسی ابوالقاسم فولادوند در گرامیداشت فروغ جاویدان و جاودانه فروغها

آخر خرداد ۶۷ بود که با پخش مارش پیروزی از رادیو صدای مجاهد و اعلام عملیات پیروزمند چلچلراغ، بار دیگر شور و شعفی وصف ناپذیر در سراسر میهن عزیز پراکنده شد.

و در نقطه مقابل گرد یاس و نومیدی، و مرگ و نابودی بر تمامیت رژیم آخوندی پاشیده شد و فریادهای آتشین رزمنده شیران ارتش آزادی، امروز مهران فردا تهران, آنچنان زیبا روزهای آتی را ترسیم نمود که خمینی ملعون در صحبت هایش گفت توان جنگیدن در دو جبهه را ندارد (سخنرانی که دیگر پخش نگردید) ‌و به اجبار تنها راه گریز حکومت ستمگر خود از وحشت شکست در مقابل رزمنده شیران ارتش آزادی را در خوردن جام زهر آتش بس دانست و نسبت به تمام شعارهای جنگ طلبانه اش, غلط کردم گفت.

و اما عملیات کبیر فروغ جاویدان و تمامی حماسه هائی که جاودانه فروغ های ارتش آزادی خلق کردند چه آنهایی که به شهدا پیوستند و چه آنهایی که شاهد بودند و هستند و کماکان به پیش می تازند, برای افرادی مانند من که وسعت دیدشان با عینک به زور به نوک بینی شان میرسد و با بسر بردن در کنار خانواده و به دور از راه پاکبازان آزادی بودم, عملیات فروغ جاویدان و به ظاهر ماندن رزمندگان پشت تنگه چهار زبر و بر باد رفتن آرزوی سرنگونی رژیم قرون وسطایی آخوندی تمام شد.

ولی با گذشت زمان و دیدن قسمت هایی از جلسات قبل از عملیات فروغ و آنجایی که معلم راستین و راهبر مجاهدین یعنی برادر مسعود بعد از تایید همه رزمندگان عنوان کرد بنظر فرماندهی کل اگر فقط کلاش داشتیم باید این عملیات را اجرا نماییم و به دور از هر نتیجه ای پیروزی از آن ماست و بابت این پیروزی حتی قبل از انجام آن به همه تبریک گفت؛ آنجا بود که اندکی از عظمت و ضرورت انجام آن عملیات در آن مقطع زمانی را دریافتم (‌البته امیدوارم دریافته باشم) و متوجه شدم که این عملیات ملی و میهنی نتیجه منطقی و تکاملی, ۳۰ خرداد و انقلاب ایدئولوژیک می باشد و به همین سبب میمون و مبارک است.

زندانی سیاسی ابوالقاسم فولادوند در ادامه با مرور برخی سرفصلها و تحولات ۳۰ سال بعد از عملیات فروغ جاویدان از جمله قتل عام زندانیان سیاسی، و تاثیرات کارزار دادخواهی بر شکست مهندسی خامنه ای در نمایش انتخابات و برگزاری گردهمایی مقاومت در پاریس می نویسد:
بارخدایا, فهم و درکی به من عطا کن که همانند تمامی اشرفیان و اشرف نشانان بتوانم در عمل از تنگه چارزبر خویش, مانند تمامی مجاهدان عبور کنم و به خیل خانواده مقاومت و مجاهدان بپیوندم, نه مانند تمامیت رژیم و دیگرانی که در پشت آن چمبره زده و به گل نشسته اند و روز بروز شقه بیشتر و شکست و نابودی محتوم خویش را نظاره میکنند.
مرگ بر اصل ولایت فقیه
زنده باد آزادی
درود بر رجوی
زندانی سیاسی. ابوالقاسم فولادوند. زندان گوهرشت ۳۱-۴۹۶