بحران آب در ۱۶ استان ایران در حاکمیت آخوندی

وضعیت روبه رشد بحران آب در بسیاری از استان‌های کشور اکنون به موضوعی «امنیتی» در دیکتاتوری ولی‌فقیه تبدیل شده است.

در نبود برنامه‌های مدون و بلبشو در رژیم آخوندی و همچنین وجود باندهای مافیایی به‌ویژه مافیای آب که به موازات پروژه‌های مخرب نظامی اکنون بخش بزرگی از آب‌های زیرزمینی و طبیعی در ایران را به نابودی کامل کشانده است، باید به صادرات بی‌رویه آب آشامیدنی به خارج نیز اشاره نمود، امری که در نبود زیرساختارهای تولید آب، اکنون فشار را بر بخش‌های بزرگی از جامعه دوچندان کرده است.

در رابطه با بحران آبی در ایران آخوندزده رئیس کمیته امنیت آب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رژیم با اعتراف به اینکه «طی ۱۶ سال اخیر» کشور با بحران آبی مواجه است، گفت: «۲۵۰ میلیون مترمکعب از منابع آبی ما کاسته شده، از طرفی همزمان با کاهش نزولات آسمانی، جمعیت کشورمان نیز افزایش پیدا کرده که طبیعتاً با افزایش مصرف آب روبرو هستیم و پیش‌بینی می‌شود ۱۶ استان کشور در سال‌های آینده با وضعیت هشدار برای تأمین آب مصرفی روبرو خواهند شد». (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس تسنیم ۵ شهریور ۱۳۹۶)

ترجمان این جملات بدین معنا است که کلیت رژیم آخوندی با تمامی باندها و دستجات آن که اکنون به مانند بختک بر سر اموال ملی میهن امان چنگ انداخته‌اند، طی ۱۶ سال گذشته در خواب غفلت بسر برده‌اند؛ زیرا به یقین بروز بحران آبی در ایران، ماحصل یک یا چند سال نبوده، بلکه پروسه ده‌ها سال می‌باشد که طی آن رژیم میلیاردها دلار از سرمایه‌های کشور را یا در تنور جنگ و خون‌ریزی و یا برای صدور تروریسم و بنیادگرایی به خارج هزینه کرده است. بر این منطق اکنون شاهد هستیم که چگونه صنایع پایه‌ای از جمله کشاورزی، منابع طبیعی آب، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌های تاریخی یکی پس از دیگری منهدم شده‌اند.

همچنین این کارگزار رژیم در ادامه به راهکارهای مختلفی برای برون رفتن از بحران بی‌آبی در کشور اشاره می‌کند که از جمله «سدسازی» در مسیر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها می‌باشد.
از تجربیات بسیار مخرب گذشته می‌دانیم که سدسازی‌های غیراستاندارد که تماماً توسط جهاد سرکوبگر به اصطلاح سازندگی و یا قرارگاه‌های سپاه پاسداران راه‌اندازی شده‌اند، یکی از دلایل عمده برای بروز این وضعیت بحرانی است.
نمونه‌هایی مانند دریاچه ارومیه و یا تالاب گاوخونی و رودخانه‌های کارون و زاینده‌رود، تماماً ماحصل این شیوه‌های بسیار مخرب می‌باشند که در بستر خود به تغییرات شدید اکولوژیک راه برده و بدین‌سان به خشکسالی ضریب دوچندان زده‌اند.

پیشتر نیز در راستای امنیتی شدن بحران آب در دیکتاتوری ولی‌فقیه خبرگزاری حکومتی ایسنا (۹ تیر ۱۳۹۶) در گزارشی با اشاره به وجود مقاومت‌های مردمی علیه سیاست‌های مخرب سدسازی و منحرف کردن آب رودخانه‌ها، ضمن تهدید کشاورزان نوشت: «مردم این مناطق افرادی هستند که برای کسب درآمد و ادامه زندگی‌شان در این مناطق سکونت می‌کنند، اما این کج‌راهه است و هم به خودشان ضرر می‌زنند، هم به مردم ضرر می‌زنند و هم مشکلات فراوانی درست می‌کنند».