مشاور وزیر راه و شهرسازی در دولت آخوند روحانی در این رابطه اعتراف می کند: «فشارها بر ایران برای پیوستن به پیمان «کیپ‌تان» از یک طرف و عدم همراهی بانک‌های جهانی برای تضمین فاینانس‌های خارجی، دو قفل کنونی مذاکرات خرید هواپیما به‌شمار می‌روند». (سایت حکومتی شرق ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷)

 اما موضوع براستی چیست؟
واقعیت در لابلای این جملات نخست آن است که طرف حساب قرارداد بوئینگ، شرکت هواپیمایی ملی موسوم به ایران ایر می باشد که بدلیل عدم تجربه وهمچنین نبود بودجه اکنون در مخمصه ای بنام «تضمین مالی» گیر افتاده است، زیرا نه دولت آخوند روحانی حاضر به تضمین مالی این شرکت ورشکسته حکومتی می باشد و نه بانک های بزرگ خارجی بدلیل وجود تحریم های مالی علیه دیکتاتوری ولی فقیه قدم در این راه پر مخاطره می گذارند.
این کارگزار حکومتی در این رابطه می افزاید: «مشکل ما در زمینه تأمین فاینانس خارجی است. با این شرایط، عملکرد ترامپ و نگرانی‌های ناشی از آن، بر روند مذاکرات و بر مذاکره‌کنندگان مقابل ایران اثر می‌گذارد و تاکنون هم سبب شده تا شاید فاینانسورها خیلی جدی به این مسئله نگاه نکنند».

براین اساس مشاهده می شود که نخستین قدم، یعنی تامین منابع مالی برای خرید «۲۰۰ فروند بوئینگ مسافربری» از همان آغاز قرارداد محکوم به شکست بوده است.
ثانیا طرف حساب های رژیم که اکنون بخوبی نقاط ضعف نظام آخوندی را دریافته اند، شرط هرگونه پیشروی برای اجرایی کردن قرارداد تا سال ۲۰۲۰ را منوط به ورود رژیم به «پیمان کیپ تان» کرده اند.

پیمان بین المللی کیپ تاون در حال حاضر بعنوان «اصلی ترین اتحادیه در عرصه هوانوردی جهان» شناخته می شود که ۶۴ کشور بهمراه اتحادیه اروپا در آن عضویت دارند.
هدف اصلی این کنوانسیون «شفاف سازی» برای تمامی معاملات خرید و یا فروش هواپیما و بطور کلی صنعت هوانوردی است که «رابطه دقیق میان خریدار، فروشنده و یا فاینانسور قراردادهای هوانوردی» را کنترل و شرائط آن را به اجرا می گذارد.

بدین سان معلوم می شود که عدم ورود رژیم آخوندی تا به امروز به این کنوانسیون جهانی به یقین بدلیل سیاست های حکومت در زمینه مخفی کاری از فردای خرید هواپیماهای مدرن می باشد.
جامعه جهانی به موازات تنبیهات اعمال شده علیه دیکتاتوری خامنه ای، هیچگونه اعتمادی به این حکومت و بویژه در زمینه چنین خرید و فروش هایی ندارد، زیرا بسیاری از کارشناسان بدرستی براین باور هستند که رژیم آخوندی در پشت «بروز کردن خطوط هوایی»، مطامع مخرب خود در زمینه پروژه های موشکی با استفاده از تکنولوژی روز و کپی برداری از آنها را در سر می پروراند.