تظاهرات بزرگ برلین - همبستگی ملی برای سرنگونی رژیم آخوندی

 

به یقین برگزاری بزرگترین تجمع ایرانیان در برلین که به گفته بسیاری از کارشناسان امری بی سابقه طی چهار دهه از حاکمیت ننگین آخوندی در پایتخت این کشور بوده است، گوشه ای از واقعیت دیگری بنام همبستگی ملی برای سرنگوندی دیکتاتوری ولی فقیه را به نمایش گذاشته است.

این تظاهرات عظیم در حالی برگزار گردید که پیشتر شهرهای بروکسل و واشنگتن شاهد برپایی همایش های اینچنینی بودند. سیل عظیم ایرانیان در دروازه تاریخی برلین که بنابرداده های رسانه ای ساعت های متمادی ترافیک و عبور و مرور را مختل نموده بود، مبین ابعاد و طول و عرض این تظاهرات می بود.
ایرانیان، اشرف نشانان و یاران مقاومت ایران و مجاهدین خلق از شهرهای مختلف آلمان گرد هم آمدند تا به سیاست مماشات یکبار دیگر نه بگویند و از دولتمردان آلمان بخواهد تا دستان آلوده رژیم آخوندی در زمینه اقتصاد، مالی و تجاری را قطع و مقاومت ایران را برای ایرانی آزاد و دمکراتیک به رسمیت بشناسند.

کم و یا بیش این جوهر و مضمون این حرکت عظیم می باشد که رژیم آخوندی طی هفته های گذشته و بطرق مختلف تلاش زیادی برای متوقف نمودن سیل بخروش آمده ایرانیان بکار بسته بود. این سیاست مخرب را نیز سال گشته در پاریس با تلاش برای بمب گذاری شاهد بودیم.

خامنه ای طلسم شکسته در آن زمان تلاش نمود تا از طریق دستگاه دیپلماسی خود دست به جنایت دیگری در خارج از مرزهای میهن بزند.
با گذشت یک سال از دستگیری اسدالله اسدی و با توجه به مجموعه ادله های موجود و بویژه این واقعیت که وی در آلمان دستگیر شده است، اکنون ایرانیان آزاده در برلین خواستار شفافیت و برگزاری محاکمه این دیپلمات تروریست می باشند.

همچنین اشرف نشانان و ایرانیان آزاده با این تظاهرات یکبار دیگر به واقعیتی دیگری بنام «سرکوب خونین و نقض حقوق بشر» در ایران آخوندزده پرداختند و از جامعه بین الملل و بویژه دولت آلمان خواستار حمایت از مبارزات مردم ایران و کانون ای شورشی علیه دیکتاتوری مذهبی گردیدند.
در این رابطه خانم مریم رجوی طی پیامی خطاب به صدر اعظم آلمان درخواست کرده است: «در سطح اروپا، رهبری یک ابتکار ویژه علیه رژیم آخوندی بخاطر نقض حقوق بشر را به عهده بگیرد. از جمله توقف آزار و اعدام و کشتن زندانیان زیر شکنجه و تشکیل یک هیات بین المللی برای بازدید از زندانها و زندانیان سیاسی».

واقعیت در فردای برگزاری این تظاهرات عظیم آن است که صحنه سیاسی و مختصات مقاومت ایران در پایتخت اقتصادی اروپا اساسا به نقطه یی بسیار کیفی وارد شده است. این حقیقت را بوضوح می توان در بازتاب رسانه های این کشور بخوبی رویت نمود.
برای نمونه تلویزیون کانال یک آلمان درگزارشی از صحنه و با اشاره به شرکت «۱۵۰۰۰» ایرانی از جمله تاکید کرده است: «ایرانیان در دفاع از حقوق‌بشر و علیه حکم اعدام در ایران تظاهرات کردند. تظاهر کنندگان خواستار تغییر رژیم در تهران شدند. رژیم ایران به مدت سالیان به‌دلیل اعدامهای متعدد در صحنه بین‌المللی محکوم می‌شود».