وی در یک کنفرانس خبری ضمن دادن «دسته های گل» به دولت مفلوک و درمانده ای بنام «تدبیر و امید» و با اعتراف به وضعیت بحرانی رژیم بویژه از فردای قیام سال ۹۶، از طرح شیادانه دیگری بنام «نشاط انتخاباتی» خبر داد.
آخوند روحانی که ید طولایی در ارائه انواع و اقسام شیوه‌های «درمانی» برای ولایت درمانده خامنه‌ای را دارد، فرصت را در این کنفرانس غنیمت شمرد و با یک وارونه نمایی گفت: «مسئله حقوق شهروندی یکی از مهمترین مسائلی است که باید مورد توجه همه قوا قرار بگیرد، اولش هم خود دولت است. من فکر می‌کنم قدم‌های خوبی نسبت به حقوق زنان، اقلیت‌ها و فضای گفتگو در دانشگاه و جامعه برداشته شده است». (سایت حکومتی تابناک ۲۲ مهر ۱۳۹۸)
این سخنان در حالی بیان می‌شود که اساسا موضوعی بنام حقوق بشر و بویژه حداقل‌های حقوق شهروندی طی ماه‌های اخیر از سوی رژیم آخوندی مورد حملات بی‌رحمانه گزمگان سپاه، بسیج و اطلاعات قرار گرفته است. نبود حقوق انسانی، راه‌اندازی انواع و اقسام گشت‌های سرکوبگرانه، جاسوسی از طریق اینترنت، عدم شفافیت دادگاه‌های حکومتی، موج دستگیری کارگران کشاورزان، زنان و دیگر شهروندان، امنیتی اعلام کردن جامعه و همچنین آمار بالای اعدام‌ها طی تابستان تا پائیز سال جاری، تماما ادله‌ای بر دروغگویی های عامدانه آخوند شیاد روحانی می‌باشند.
اکنون همگان به‌خوبی دریافته‌اند که شیخ حسن روحانی به هنگام فرارسیدن موعد چنین نمایشات مضحکی، به ناگهان به یاد «حقوق شهروندی» افتاده برای آن نسخه می‌پیچد.
دم زدن از طرح‌هایی مانند «دولت تدبیر و امید»، «امید درمانی»«حقوق شهروندی» و یا تازه‌ترین آن «نشاط انتخاباتی» تماما آینه تمام قدی از بازی‌هایی است که اتاق‌های فکر حکومت برای ایجاد شور و هیجان کاذب در زمان نمایش انتخابات طراحی کرده‌اند.
آخوند شیاد روحانی در ادامه ضمن عقب‌نشینی از سخنان روزهای گذشته خود مبنی بر وظیفه مخرب فیلتری بنام «شورای نگهبان»، بر نقش خود در این شورا اینگونه تاکید می کند: «همه نهاد‌ها قابل احترام هستند. با لایحه جامع انتخابات که عالی می‌شود، چون شورای نگهبان باید اعلام کند چه کسی رد شده و چرا و چه کسی تایید شده است. شورای نگهبان نهاد نظارت کننده است، دخالت کننده نیست. امیدواریم کارش را به خوبی انجام دهد. دولت مجری انتخابات است. همواره رابط ما وزیر کشور و گاها معاون اول و برخی وزرای دیگر با شورای نگهبان بوده‌اند».
بدین‌سان مشخص می‌شود که چگونه شیخ حسن روحانی همواره در بازیهای سرکوبگرانه حکومت برای تصفیه و دور زدن خواسته‌های به‌حق مردم، دست در دست سرکوبگرترین ارگان‌های وابسته به خامنه‌ای داشت و یا شخصا آنها را هدایت کرده است.
این همان جوهر و مضمون کلاشی‌های رئیس‌جمهوری است که پایه و اساس حکومت آن را بر دروغ و فریب مردم بویژه در سرفصل‌های مهمی همچون نمایش انتخابات استوار گردیده است.
پاسخ مردم ایران به تمامی این نمایشات «نه و بایکوت» می‌باشد و تمامی ارزیابی‌های درونی حکومت سخن از آن دارند که هر دو جناح رژیم در یک انتخابات دستکاری و مهندسی نشده، صدالبته بازنده اصلی خواهند بود.
