قیام ایران – نمایشی بنام «آرامش » با قطع اینترنت


قطع گسترده شبکه‌های اینترنت از سوی رژیم آخوندی به یقین با یک هدف به نمایش گذاشتن «ارامش» در کشوری توفانی است.

ولی‌فقیه و شورای امنیت تحت امر وی در یک اقدام تروریستی، بیش از ۹۵ درصد از شبکه‌های اینترنت در شهرهای مختلف کشور را قطع کرده اند.
در این رابطه سخنگوی قوه قضائیه حکومت می‌گوید: «تصمیم مراجع امنیت ملی این بود که اینترنت قطع شود و اقتضاء این بود که اجازه ندهیم دشمن از این فضا برای رسیدن به اهداف خودش از سرمایه ملی استفاده کند.
وی ادامه داد: تدابیر بعدی در خصوص وصل اینترنت یا ادامه این شرایط هم با این مراجع خواهد بود، این تصمیم دیرهنگام اجرا شد و اگر زودتر رخ می‌داد آسیب‌های اخیر کمتر می‌شد». (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۲۹ آبان ۱۳۹۸)

حاکمیت با این اقدام تلاش دارد تا ضمن جلوگیری از خبررسانی و ابعاد قیام مردم بجان آمده، از اوجگیری و شعله‌ور شدن خشم و خروش مردم ممانعت به عمل آورد. بر این سیاق است که دوایر اطلاعاتی و امنیتی رژیم به مانند «سگان هار» بجان جامعه افتاده و با تمامی اهرم‌های موجود دست به سرکوبی خونین زده‌اند.
آمار شهدای قیام که تا شب گذشته بالغ بر ۲۳۴ نفر گزارش شده و یا دستگیری بیش از ۳۵۰۰ نفر از جوانان، زنان و قیام کنندگان بخوبی مبین ابعاد این قیام ملی است.

در رابطه با قطع اینترنت در ایران، سایت حکومتی بهار نیوز (۲۹ ابان ۱۳۹۸) نیز ضمن اعتراف به اعتراض سازمان ملل متحد در این رابطه می‌نویسد: «سازمان ملل خواهان پایان محدودیت در دسترسی به اینترنت در ایران شد».
همچنین پیشتر نیز سازمان عفو بین‌الملل ضمن محکوم نمودن تروریسم اینترنتی رژیم آخوندی، خواهان تضمین آزادی بیان و باز شدن شبکه‌های اینترنت در ایران شده بود.
همچنین سازمان دیدبان حقوق بشر نیز ضمن محکوم نمودن قطع اینترنت تاکید کرده است: «مقامات با جدا کردن ایرانیان از اتصال به اینترنت جهانی امیدوارند سرکوب خونین‌شان علیه مردم خود را از بقیه جهان پنهان کنند.
نهادهای بین‌المللی باید به ایران فشار بیاورند تا فوراً اینترنت را وصل کنند و نقض‌ها را مورد بازرسی قرار دهند».

واقعیت در دیکتاتوری خون‌ریز ولی‌فقیه آن است که نگاه حاکمیت به مقوله‌هایی مانند آزادی بیان، قلم و یا دستیابی به دنیای آزاد از طریق شبکه‌های اجتماعی و اینترنت، اساسا نگاهی امنیتی است. بر این سیاق است که رژیم طی یک دهه گذشته سرمایه‌های کلانی را برای سانسور، فیلترینگ و یا راه‌اندازی پروژه‌ای بنام «اینترنت ملی» برشانه های مردم میهن امان گذاشته است.
سخن از پروژه‌ای است که تا به امروز نه تنها به نتیجه مطلوب حکومت نرسیده، بلکه به دلیل پیچیدگی دنیای اینترنت و علوم فن‌آوری‌های دیجیتال، مردم بخوبی در وضعیتی قرار دارند تا ضمن دور زدن چنین شبکه‌های قلابی، به دنیای آزاد خبررسانی دست یابند.

به موازات این وضعیت نیز باید راه‌اندازی پلیس اینترنت یا همان «فنا» که در جهان بی سابقه است، اشاره نمود. وظیفه اصلی این ارگان سرکوبگر، جاسوسی، فیلترینگ، شنود و رصد فعالان سیاسی و مدنی در شبکه‌های اجتماعی می‌باشد، امری که بخوبی گویای حال و روز نذار ولی‌فقیه در رویارویی و استقبال گسترده مردم از شبکه‌های جهانی است.