واقعیت در دیکتاتوری خامنه ای آن است که اساسا دستگاه‌های ارتباط جمعی و بویژه رسانه‌ها و یا رادیو تلویویزون تماما تحت امر بیت وی بوده و بخشی از تیول تبلیغات حکومتی برای منحرف نمودن اذهان عموم می باشند.
پخش تصاویر و فیلم های دستکاری شده، مصاحبه های ساختگی، جعل اخبار، تبلغیات مسخره از آبادانی و عمران های قلابی، ارائه برنامه و فیلم های بی محتوی و مبتذل و یا تبلیغات گوبلز مآبانه و خسته کننده از حمایت های مردم از دیکتاتوری! که از این طریق به جامعه تزریق می شوند، بقدری کسل کننده و مورد تنفر مردم قرارگرفته که حتی صدای باندهای بجان هم افتاده رژیم را نیز درآورده است.

سایت حکومتی عصر ایران ضمن اعتراف به ابعاد تنفر مردم از صدا و سیمای خامنه ای در مطلبی تحت عنوان «دوربین رو خاموش کن، من با سیما حرف نمی زنم» می نویسد: «واقعیت‌ها باعث شده است که صداوسیما هر روز با ریزش مخاطب روبرو شود. بخشی از مردم واقعا دیگر حوصله رفتار صداوسیما را ندارند و ترجیح می‌دهند برای به دست آوردن اطلاعات و دیدن برنامه‌های سرگرم کننده دست به دامن شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای شوند».

این اعترافت در حالی است که اساس و پایه های این رسانه های  حکومتی بر موازین وزارت اطلاعات و دستگاه های امنیتی رژیم استوار شده اند. براین سیاق پخش مصاحبه های اجباری از شکنجه شدگان قیام، زندانیان سیاسی و یا ساخت سریال های مملو از جعل و دروغ علیه مخالفین و فعالان سیاسی و مدنی و بویژه مقاومت ایران، در این چارچوب پروژه های امنیتی حکومت قراردارند.

همچنین با نیم نگاهی به مدیران شبکه های تلویزیونی و یا رادیویی رژیم، بخوبی میتوان دست خط سپاه پاسداران و دوایر امنیتی در این رسانه های بظاهر ملی را رویت نمود. نمونتا باید به روسای پیشین و فعلی  مانند پاسدار علی لاریجانی و یا پاسدارضرغامی و یا علی عسکری که اکنون از سوی ایالات متحده در لیست تحریم ها قرارگرفته، اشاره نمود.
براین اساس مردم ایران از جامعه بین المللی انتظار دارند تا در پی تحریم صدا و سیمای ولی فقیه، قطع هرگونه  دسترسی این نهاد به ماهواره‌ها و توقف پخش شبکه‌های برون مرزی حکومت را در دستور کار قرار دهند.
 این روند در منطق خود نیز به قطع  تمامی سیگنال‌های شبکه‌های تلویزیونی رژیم آخوندی  از روی ماهواره‌ها راه خواهد برد و بدین سان یکی از مهم ترین کانال های تبلیغاتی برای صدور بنیادگرایی و تروریسم به منطقه و کشورهای اسلامی قطع خواهد گردید.  

این گزارش در ادامه به رویکر عموم و اقبال شبکه های اجتماعی و کانال های ماهواره ای اعتراف کرده و می افزاید: «این رفتار یعنی پایان انحصار صداوسیما در فضای رسانه‌ای کشور. دیگر صداوسیما هیچ برتری نسبت به دیگران ندارد. شبکه‌های اجتماعی بر خلاف صداوسیما تیغ سانسور هم ندارند و مردم بدون ممیزی می‌توانند نقطه نظرات مختلف را بخوانند و ببیند».