کرونای ولایت – بحران انسانی در زندان ها



افزایش آمار قربانیان ویروس مرگبار کرونا که بنا برداده های سازمان مجاهدین (تا تهیه این گزارش) به بالای ۲۲ هزار نفر رسیده ، اکنون بسیاری از زندانیان و بویژه زندانیان سیاسی را در خطر مرگ قرارداده است.

بی توجهی های عامدانه حکومت برای اعطاء مرخصی و یا آزادی زندانیان، در نبود امکانات دارویی، درمانی و پزشکی در سیاه چالهای ولی فقیه، نه تنها به رشد بیماری در میان زندانیان افزوده، بلکه در روند منطقی خود نیز به روند افزایشی قربانیان ضریب زده است.
یک گزارش میدانی ضمن اذعان به این واقعیت از وجود حداقل «۵۰ مبتلا به کرونا» تنها در یک بند و در میان زندانیان سیاسی در زندان ارومیه خبرداده است.

این گزارش تاکید دارد: «علاوه بر بند۱۵، در بندهای ۳ و ۴ زندان مرکزی ارومیه نیز ۱۲ زندانی به کرونا مبتلا شده اند.
دروحشت از شورش زندانیان ماموران ضدشورش رژیم ۲۴ساعته در سالنهای زندان با تجهیزاتی مانند شوکر، اسپری، باتون و تفنگ ساچمه‌ای در حالت آماده باش هستند».

آماده باش نیروهای سرکوبگر رژیم که بدستور آخوند دژخیم رئیسی صورت گرفته است، در واقع عملی کاملا تدافعی از سوی حاکمیت درمقابل زندانیان بیدفاع می باشد.
علیه این بربریت و نبود رسیدگی های درمانی و بهداشتی تا کنون چندین زندانی سیاسی و عقیدتی نیز دست به اعتصاب غذا زده اند.

همچنین دراین راستا نیز طی هفته های گذشته شاهد شورش زندانیان در بسیاری از زندان های کشور مانند اهواز، تهران، اوین، مهاباد، سقز، ارومیه، همدان، شیراز و تبریز بوده ایم.
پاسخ دیکتاتوری ولی فقیه نیز به مانند همیشه سرکوب خونین و به رگبار بستن زندانیان، شلیک مواد انفجاری، پرتاپ نارنجک و مواد آتش زا به داخل زندان ها می باشد.

دراین رابطه سازمان عفو بین الملل در تازه ترین گزارش خود ضمن اشاره به وقایع خونین در زندان های کشور و قتل زندانیاین از سوی نیروهای سرکوبگر رژیم، از جمله تاکید کرده است: «بنا‌ به اطلاعاتی که عفو بین‌الملل دریافت کرده، بیم آن می‌رود که حدود ۳۶زندانی بر اثر اقدامات مهلک نیروهای امنیتی برای سرکوب اعتراضات زندانیان کشته شده باشند؛ این اعتراضات به‌منظور ابراز نگرانی در مورد شیوع ویروس کرونا در زندانها برپا شده بود».
واقعیت در دیکتاتوری ولی فقیه آن است که در سایه نبود نظارت های بین المللی، اکنون رژیم آخوندی زندانیان سیاسی و عقیدتی را با ویروس کرونا به گروگان گرفته است.

پیشتر نیز خانم رجوی ضمن هشدار به جامعه بین المللی نسبت به وضعیت وخیم زندان ها در رژیم آخوندی تاکید کرده بود: «از کمیسر عالی حقوق‌بشر و گزارشگر ویژه می‌خواهم رژیم را وادار کنند وضعیت و محل نگهداری مجروحان و زندانیانی را که ناپدید شده‌اند، اعلام کند».
وی دیگر بار در فراخوانی به جامعه جهانی می افزاید: «برای جلوگیری از یک فاجعه بزرگ و جنایت علیه بشریت در زندانهای ایران خواستار اقدام فوری دبیرکل، شورای امنیت، شورای حقوق‌بشر و کمیسر عالی حقوق‌بشر ملل ‌متحد و اتحادیه اروپا جهت آزادی همه زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی هستم».