در این رابطه یک گزارش حکومتی ضمن به چالش کشیدن آمار و ارقام دستکاری شده از سوی مرکز آمار رژیم و بهتبع آن ادعاهای دولت آخوند روحانی، میافزاید: «باوجوداینکه مرکز آمار ایران تعداد فعلی بیکاران کشور را ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر میداند، اما ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر نیز در شرایطی به کار اشتغال دارند که نه درآمد آنها برای گذران زندگی کافی است و نه میتوان آنها را بیکار مطلق دانست». (خبرگزاری حکومتی مهر 9 تیر 1395)
با این حساب رژیم آخوندی اعتراف میکند که نرخ بیکاری (مطلق و نیمه مطلق) در کشور، رقمی بالغبر شش میلیون نفر میباشد. به این میزان ورود عنقریب 5 میلیون فارغالتحصیل و نرخ 30 درصدی بیکاران جوان را باید اضافه کرد تا تصوری حقیقی فلاکت و بیکاری در ایران آخوند زده بهتر نمایان شود. همچنین در این راستا و با نگاهی به وضعیت بحران کار در استانهای کشور میتوان به این نتیجه منطقی رسید که این آمار و ارقام تنها نوک کوه یخی بنام بحران بیکاری در سراسر کشور میباشد؛ زیرا برای نمونه با دورقمی شدن نرخ بیکاری در بسیاری از استانها، بهیقین میتوان به ابعاد واقعی بیکاران در ایران تحت حاکمیت ولیفقیه بهتر پی برد.
در این رابطه خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (28 خرداد 1395) گزارش کرده بود: شاخص عمده نیروی کار در جمعیت 10 ساله و بیشتر در کشور حاکی از آن است 21 استان بیکاری دورقمی را تجربه میکنند و در این میان 3 استان در شرایط بحرانی قرار داشته و نرخ بیکاری بالای 20 درصد را ثبت کردند.
بدین ترتیب استان کرمانشاه با نرخ بیکاری 23.1، کهگیلویه و بویراحمد با نرخ بیکاری 22.9 و کردستان با 21.2 درصد در زمره استانهای رده اول تا سوم دارای بیشترین نرخ بیکاری هستند.
بحران روند رشد بیکاری در حاکمیت چپاولگر ولیفقیه به حدی است که این گزارش حکومتی با شرمندگی و عامدانه از دادن نرخ بیکاری در بسیاری از استانهای فقیرنشین مانند سیستان و بلوچستان خودداری کرده است. در این رابطه سایت حکومتی اخبار صدا سیما مرکز زاهدان (9 تیر 1395) نوشته است: معاون امنیتی انتظامی استاندار سیستان و بلوچستان گفت: نرخ رشد بیکاری این استان نه بر اساس آمارهای رسمی اعلامشده بلکه با توجه به شرایط موجود حدود 40 درصد است.
این استان بیکارترین استانهای کشور محسوب میشود و این بیکاری در حاشیه شهرها بیشتر مشاهده میشود.