فاشیسم دینی حاکم بر ایران صبح روز شنبه 28 آذر زندانی سیاسی عبدالغنی گنگوزه ای ریگی 29 ساله، از جوانان غیور بلوچستان را در زندان مرکزی زاهدان به دار آویخت. او که به اتهام آخوند ساخته ُمحاربه از 8 سال پیش زندانی و متحمل شدیدترین شکنجه‌ها شده بود، در حالی به شهادت رسید که بیدادگاه رژیم در زاهدان دو ماه پیش به او و خانواده‌اش اطلاع داده بود که حکم اعدام توسط دیوان عالی آخوندها لغو شده است؛ اما رژیم آخوندی که تلاش‌هایش برای در هم شکستن مقاومت عبدالغنی بجایی نرسیده بود، نسبت به او کینه شدیدی داشت، دو روز پس از قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد در محکومیت نقض وحشیانه حقوق بشر در ایران او را به دار آویختند.
مقاومت ایران ضمن تسلیت به خانواده و دوستان عبدالغنی به‌ویژه هم‌وطنان بلوچ، عموم مردم را به حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده‌های آن‌ها و اعتراض علیه اعدام آن‌ها فرامی‌خواند و خواستار ارجاع پرونده رژیم آخوندی به شورای امنیت به خاطر اعدام‌های گسترده به‌ویژه زندانیان سیاسی و اتخاذ تصمیمات لازم‌الاجرا علیه فاشیسم دینی خونریز است.
عبد الغنی که به همراه سایر زندانیان سیاسی زاهدان ماه گذشته حمله موشکی به لیبرتی را محکوم کرده بود چند روز قبل از شهادت با شمار دیگری از زندانیان سیاسی در پیامی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر خطاب به نهادهای حقوق بشری نوشته بود: «در بلوچستان بخصوص در شهر زاهدان ... بازجویان وزارت اطلاعات و سپاه قدس مردم بلوچ را با اتهامات مختلف گرفته و مورد شکنجه و اذیت و آزار قرار داده‌اند و در تک‌سلول‌های این ارگانها، ماه‌ها و سالهای زیادی بدون ملاقات با خانواده نگه می‌دارند... در زندان نیز بدترین رفتارها را با این عزیزان دارند ... ناخن‌های دست‌وپا را می‌کشند، کلاه آهنی بر سر می‌گذارند و به برق وصل می‌کنند که انسان دچار برق‌گرفتگی می‌شود، به تختی به نام معجزه می‌بندند و لخت می‌کنند و با زدن ضربات سنگین به کف پا طوری که ستون فقرات دچار آسیب می‌شود... اعدام‌های جمعی در زندان زاهدان همچنان ادامه دارد».
آن‌ها در نامه دیگری سفر مقامات اروپایی به ایران را موجب مشروعیت بخشیدن به این جنایات خواندند و از آن‌ها خواستند در این سفرها با زندانیان سیاسی و کسانی که تحت سرکوب رژیم هستند ملاقات کنند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
29 آذر 1394 (20 دسامبر 2015)