استبداد دینی حاکم بر ایران از ابتدای حاکمیت خود جز کینه توزی، صدور تروریسم و مداخلات جنگ افروزانه و کشتار مردم بیدفاع و ویرانی برای ملتهای این منطقه هیچ ارمغان دیگری نداشته است. وضعیت فاجعه بار سوریه با بیش از۵۰۰ هزار کشته و آواره شدن بیش از نیمی از جمعیت این کشور تنها یک نمونه از عواقب سیاستهای رژیم آخوندی در این منطقه از جهان است.
رژیم آخوندی در شرایطی که به دنبال عقب نشینی اجباری از بمب اتمی حلقه بحرانهای فزاینده داخلی و بین المللی هر روز بر گردنش تنگتر می شود و در حالی که در سوریه با شکستهای بیشتری مواجه است، برای فرار از سرنگونی محتوم بیش از پیش خود را نیازمند صدور بنیادگرایی و افراطی گری و تروریسم یافته است.
قطع روابط دیپلوماتیک با نظام ولایت فقیه یک قدم ضروری و مثبت در مقابله با خطر مبرم بنیادگرایی و تروریسم است که منطقه را فراگرفته است. برای در هم شکستن این پدیده شوم در کنار یک رویکرد قاطع با کانون آن در تهران تحت حاکمیت ملایان، جامعه جهانی باید به خواست مردم و مقاومت ایران برای سرنگونی این رژیم و استقرار دموکراسی و حاکمیت مردم احترام گذاشته و از آن حمایت کند.

شورای ملی مقاومت ایران- کمیسیون خارجه
۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ (۱۸مه ۲۰۱۶)