در قسمتی از این مقاله آمده است: «اکنون رژیم ایران تلاش میکنند که اشغال اسکان دادن فرقه ای خود، در سوریه یعنی قلب تپنده اعراب را تکمیل کنند و این بعد از اشغال عراق توسط آنها و اشغال کرانه های جنوبی بیروت و بخش دیگری از لبنان صورت میگیرد. اما این افراد باید درک کنند که قوم ”یأجوج و مأجوج ”بی گمان بسوی آنها در حرکت است و اگر بتوانند دسیسه کرده یا برای نابودی مقاومت مردم سوریه توطئه ای کنند از آن گریزی نخواهند داشت... . اما اولا اعتقاد ما به خدا و ثانیا به این مردم بزرگ, ما را بر این باور استوار میسازد که این توطئه ها مطلقا محقق نخواهد شد و آنها بی شک خوار و ذلیل خواهند شد...
در قسمت دیگری از این مقاله آمده است: «رژیم ایران چه بسا برخی دست آوردهای تاکتیکی و آنی در این لحظه تاریخی بیمارگونه در عراق یا سوریه و یا دیگر کشورهای عربی داشته باشد اما به رغم این, ولی فقیه باید درک کند که تمام حکومتش آسیب پذیر است و این اتفاقاتی که در برخی از کشورهای منطقه رخ میدهد به مثابه ”شوخی کوچک” در مقابل آنچیزی است که کشورش که دارای اقوام و ملیتهای زیادی است, در انتظار آن است. کشوری که شروع به مواجه شدن با انقلاب های مسلحانه کرده است … و … به اپوزیسیون جدی ایران که مجاهدین خلق آنرا رهبری و نمایندگی میکنند منتقل خواهد شد.