همزمان با کنفرانس مطبوعاتی در داخل پارلمان کانادا، گردهمایی اشرفنشانها و خانوادههای شهیدان قتل عام 67 در مقابل پارلمان برگزار شد؛ آنها در این تجمع خواستار اقدام دولت کانادا و تحقیقات بینالمللی بهمنظور محاکمة عاملان جنایت علیه بشریت در قتل عام 67 شدند.
شهرام گلستانه، مسئول انجمن ایران دموکراتیک در کانادا طی سخنانی جزییاتی از قتل عام 67 و دستاندرکاران آنرا بازگو کرد و گفت، عاملان و آمران این قتل عام، شامل خامنهای و رفسنجانی، هماکنون در بالاترین مناصب حکومت آخوندی هستند. بهویژه مصطفی پورمحمدی که هماکنون وزیر دادگستری دولت باصطلاح میانهرو آخوند روحانی است
وی افزود: (شهیدان قتل عام) در گورهای دسته جمعی در سراسر کشور در 70 محل به خاک سپرده شدند. شورای ملی مقاومت ایران اخیراً 12 گور دستجمعی را افشا کرده است که هشت مورد آن برای اولینبار افشا میشوند.
شهرام گلستانه، اضافه کرد: “بهعنوان اولین گام، ما از کانادا میخواهیم (بر اساس) قطعنامة پارلمان کانادا در سال 2013 (که این قتل عام را) جنایت علیه بشریت (دانست)، در قطعنامة سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، (به قتل عام 67) اشاره کند. این به پایاندادن به مصونیت مقامات رژیم آخوندی کمک خواهد کرد.
پس از آن کندیس برگن نمایندة پارلمان کانادا و وزیر پیشین کشور، در سخنان خود، گفت: «
شنیدن این واقعیت که شماری از عاملان جنایت تابستان 1988 (هماکنون) در حکومت ایران دارای مناصب دولتی هستند، حقیقتاً شوکهکننده است. برقراری روابط با (رژیم) ایران قبل از اینکه این افراد به مجازات اعمال خود برسند، کاملاً غیر مسئولانه و غیر قابل قبول است. تابستان امسال من توانستم در اجتماع بزرگ مقاومت ایران در پاریس شرکت کنم. اجتماعی که برای تحقق آزادی و دموکراسی در ایران برگزار شده بود. دولت کنونی در ایران به ریاست حسن روحانی یک حکومت خشن و ظالم است که باید متوقف شود».
خانم برگن سپس به وضعیت وخامتبار حقوق بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها، از جمله اعدام مخالفان و نوجوانان، سرکوب زنان و پیروان ادیان مختلف اشاره کرد، و گفت: من به تلاش خود برای رساندن صدای کسانی که در ایران هستند و نمیتوانند صدای خود را به گوش جهانیان برسانند ادامه میدهم. ما باید صدای افرادی باشیم که در ایران زندگی میکنند و خواهان برابری و دموکراسی هستند».
سخنران بعدی کنفرانس مطبوعاتی در پارلمان کانادا مایکل کوپر نمایندة این پارلمان بود؛
مایکل کوپر نمایندة دیگر پارلمان کانادا در سخنرانی خود در کنفرانس مطبوعاتی اتاوا، گفت: . بسیار خوشحالم که به همکارانم و اعضای جامعة ایرانیان مقیم کانادا بپیوندم و بهمنظور همبستگی برای بزرگداشت قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان 1988 بایستم. 30 هزار زن و مرد و جوان در آن تابستان خونین در ایران قتل عام شدند. برخی از قربانیان زنان باردار و کودکان 15 ساله بودند.
ما نباید فراموش کنیم و نباید ساکت بنشینیم تا زمانی که عدالت برای قربانیان و خانوادههای آنها محقق شود و شاهد آن باشیم که عاملان این قتل عام که از بزرگترین (قتل عامها) از بعد از جنگ جهانی دوم به بعد بوده، مورد حسابرسی قرار بگیرند و بهخاطر شدت جنایاتشان بهدست عدالت سپرده شوند».
مایکل کوپر هرگونه عادیسازی روابط با رژیم آخوندی را رد کرد و گفت، باید از درسهای گرفتهشده از قتل عام 67 بیاموزیم که ما با یک رژیم معمول مواجه نیستیم.
جیمز بزن عضو برجستة محافظهکار در پارلمان کانادا در سخنان خود از مقاومت ایران بهخاطر استمرار فعالیتهایش برای افشای عاملان قتل عام 67 قدردانی کرد، و گفت:
ما هرگز نه تنها قربانیان (قتل عام 67) را فراموش نخواهیم کرد، بلکه عاملان این جنایات باید مورد حسابرسی قانونی و جزایی قرار گیرند. یک اقدام عملی که دولت کانادا میتواند انجام دهد، حمایت از طرح پیشنهادی من به مجلس است. این طرح خواهان پیگیری حقوقی مقامات خارجی است که دستشان به این جنایات آلوده است این افراد باید براساس قوانین تحت تعقیب قرار گیرند و این وظیفة جدی ماست که این افراد را تحت تعقیب قرار دهیم، نه تنها عاملان قتل و کشتار تابستان 1988 بلکه عاملان جنایاتی که هماکنون در جمهوری اسلامی در حال وقوع است».
جیمز بزن با اشاره به افزایش اعدامها در دوران آخوند روحانی، افزود: “ما نباید فریب ژستهای سیاسی (رژیم) ایران را بخوریم. کانادا باید تلاش کند تا یک تحقیق جامع در رابطه با جنایت 1988 در سطح جهانی صورت گیرد و این موضوع را به دادگاه بینالمللی لاهه ارجاع دهد. ما در کنار شما و مردم ایران که مدتهاست خواهان دموکراسی برای کشور خود هستند ایستاده ایم ».
در این کنفرانس مطبوعاتی دیوید کیلگور رئیس کمیتة کانادایی دوستان ایران دموکراتیک ضمن ارائة بیانیة این کمیته، بر حمایت خود از خواستة نمایندگان پارلمان کانادا برای محاکمة عاملان قتل عام 67 در دادگاههای بینالمللی تأکید کرد.
احمد حسنی پدر مشعل فروزان راه آزادی مجاهد خلق قهرمان ندا حسنی آخرین سخنران کنفرانس مطبوعاتی در پارلمان کانادا بود؛ وی در سخنانش، به اعدام برادر مجاهدش محمود حسنی در جریان قتل عام 67 پس از فتوای خمینی جلاد پرداخت، و گفت: “بعد از اعدام (محمود)،... (دژخیمان رژیم) به (برادر بزرگترم) گفتند که اجازه ندارید هیچ مراسمی برگزار کنید و یا (خبر اعدام او را) به کسی بگویید؛ ما تا همین امروز هم نمیدانیم که جسد او را در کجا دفن کردهاند».
احمد حسنی در ادامه، خاطراتی از 7 سال اسارت برادرش در زندانهای رژیم و شکنجههای وحشیانة مزدوران را نقل کرد، و سپس افزود: «ما نیز همچون سایر سخنرانان خواهان آن هستیم که دولت کانادا... زمانی که پیشنویس قطعنامة امسال (وضعیت حقوق بشر در ایران) را به سازمان ملل ارائه میدهد، (قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67) را بهعنوان جنایت علیه بشریت ذکر کند و تلاش کند کسانی را که در این جنایت شرکت داشتند، به دست عدالت بسپارد».
مهدی گرمرودی که برادر او نیز جز قربانیان قتل عام 67 بود و در شهر اراک اعدام شد با در دست داشتن عکسی از برادرش منوچهر گرمرودی در این کنفرانس مطبوعاتی حضور داشت. خانواده شهدای قتل عام در این کنفرانس گفتند که تا به امروز از محل دفن عزیزان خود مطلع نیستند و خواستار آن شدند که کانادا،، این موضوع را در قطعنامه سازمان ملل وارد کند.