بخشهایی از این مقاله:
(چندی پیش) یک فایل صوتی افشا شد که همدستی در جرم مقامات سطح بالای رژیم (ایران) را در قتل عام 1988 هرچه بیشتر اثبات کرد؛ قتل عامی که در آن 30000 زندانی سیاسی، شامل نوجوانان و زنان باردار، کشته شدند.
در این فایل صوتی منتظری ضمن سرزنش هیات مرگ در قتل عام 67 گفت: «به نظر من، شما مرتکب بزرگترین جنایت در دوران جمهوری اسلامی شدهاید که تاریخ ما را بهخاطر آن محکوم خواهد کرد».
جفری رابرتسون، قاضی اصلی پیشین دادگاه سازمان ملل متحد برای سیرا لئون، گزارشی را دربارة این قتل عام نوشته و آنرا بهعنوان یکی از بدترین جنایات علیه بشریت بعد از جنگ جهانی دوم توصیف کرده است.
اهداف اصلی، اعضای جنبش اپوزیسیون سازمان مجاهدین خلق ایران بودند؛ هر چند رژیم بستگان اعضا یا هواداران معمول (مجاهدین) و همچنین سایر مخالفان را نیز اعدام کرد.
لرد کارلایل در ادامه این مقاله می افزاید:
مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیدة شورای ملی مقاومت ایران، در زمینة افشاگری فایل صوتی (مذکور)، گفت: «این فایل صوتی شواهد تردیدناپذیری برای (این واقعیت) است که سران رژیم آخوندها مسئول این جنایات علیه بشریت و این نسلکشی بیسابقه هستند».
متعاقب آن شورای ملی مقاومت ایران یک فهرست از حدود 60 تن از اعضای رژیم را منتشر کرد که بهشدت در این قتل عام دست داشتهاند و امروز نیز همچنان در پستهای بالایی در (حکومت) ایران هستند. آنها بهجای اینکه مجازات بشوند، حفاظت شده و ارتقاء مقام یافتهاند.
مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری روحانی رئیسجمهور باصطلاح مدرة (رژیم) ایران، یک مأمور وزارت اطلاعات در زمان قتل عام بود و یکی از کسانی است که صدایش در فایل صوتی شنیده میشد. او در اواخر ماه اوت، گفت که به نقشش در قتل عام 30 هزار زندانی سیاسی افتخار میکند. خامنه ای ولی فقیه کنونی (این رژیم)، در دوران این قتل عام، رئیسجمهور بود.
مدتزمانی که رژیم ایران از عدالت گریخته، بیش از حد به طول انجامیده و باید از آن حسابرسی شود. سازمان ملل باید یک تحقیقات بیطرفانه را دربارة قتل عام 67 شروع کند؛ (آن هم) با چشمانداز محاکمههای احتمالی در دادگاه جنایی بینالمللی. این ابتکار عمل میتواند در قطعنامة محکومیت آتی کارنامة حقوق بشری (رژیم) ایران در اجلاس جاری مجمع عمومی گنجانده شود.
سازمان ملل متحد بهطور رسمی در سال 1945 برای جلوگیری از قتل عامهای مورد حمایت حکومتی مثل (قتل عامهای) دوران آلمان نازی تشکیل شد. درخواست از او برای پایبندی به ارزشهای اصلیاش و پاداشندادن به رژیم ایران بهخاطر بد رفتاریهایش، درخواست زیادی نیست.
همچنانکه توماس پین Thomas Paine، گفت: «کسانی که خود را به هیچکس پاسخگو نمیدانند، نباید مورد اعتماد هیچکس قرار بگیرند». این امر در مورد رژیم ایران نیز صدق میکند.