مردم ایران در ژوئن گذشته سالگرد قتل عام فجیع زندانیان سیاسی را که رژیم ایران به اجرا گذاشت گرامی داشتند.
این قتل عام که از اواخر ژوئن 1988 شروع شد و هیأت‌های مرگ آن‌را به اجراء گذاشتند از هولناک‌ترین جنایت‌ها به‌شمار می‌رود؛ چرا که این افراد، جنایت‌کارترین و وفادارترین افراد به رژیم هستند و هزاران تن از زندانیان سیاسی را در سراسر ایران اعدام کرده‌اند. قربانی این قتل عام هواداران جنبش اپوزیسیون مجاهدین خلق و تعدادی از هواداران گروه‌های دیگر بودند.
این قتل عام شاهد بدترین اشکال تصفیة سیاسی بود؛ به‌نحوی که تحقیقات منتهی به مرگ, به طرح یک سئوال از قربانی محدود می‌شد تا وی سمت و سوی هواداری و سرنوشت زندگی خود را مشخص کند. کما این‌که این قتل عام خشونت‌بارترین اقدامات در زندان‌ها را که تاریخ ایران به‌خاطر دارد، به‌ثبت رسانده است...
این موضوع بعد از پخش فایل صوتی آیت الله منتظری جانشین پیشین خمینی ابعاد جدیدی به خود گرفته است. وی (در فایل صوتی مذکور) این اعدام‌ها را بعنوان هولناک‌ترین جنایتی توصیف کرد که در جمهوری اسلامی به‌اجرا در آمده است».
بعد از انتشار این فایل صوتی تعداد زیادی از خانواده‌های قربانیان در داخل و خارج ایران تصمیم گرفتند اطلاعات مربوط به گورهای جمعی را که در آن این مخالفان سیاسی دفن شده‌اند فاش کنند. کمی قبل از اجرای این اعدام‌ها خمینی به‌صورت مخفیانه یک فتوا صادر کرد تا این اعدام‌ها را با توجیه شرعی موجه جلوه بدهد
به تازگی گروهی از حقوقدانان از ملل متحد خواستار انجام تحقیقاتی در رابطه با این قتل عام شده‌اند. آنها در یک کنفرانس مطبوعاتی در ژنو تأکید کردند، 12 آدرس از گورهای جمعی در اختیار دارند که تاکنون فاش نشده است. آنها خاطرنشان کردند، «این اطلاعات شامل آدرس دقیق این گورهاست»...
تعدادی از سران رژیم با اتهام‌های مختلفی مواجهند که مسئولیت این قتل عام را بر عهدة آنها می‌گذارد. این افراد از جمله خامنه ای ولی فقیه کنونی و رئیس‌جمهور وقت و روحانی رئیس جمهور کنونی هستند که ادامة شکنجه مردم ایران را زیر سایه حکومت اعدام‌های کورکورانه، تفسیر می‌کنند.
گزارشی که گزارشگر ویژة ملل متحد در رابطه با وضعیت حقوق بشر درایران ارائه داد، «افزایش آشکار» نقض حقوق بشر در ایران را خاطرنشان می‌کند.