در رابطه با بحران ارزی در حاکمیت ولایت فقیه سایت حکومتی تابناک (13 تیر 1394) می نویسد: «با روی کار آمدن روحانی و تیم جدید در بانک مرکزی به تدریج مرکز مبادلات و نرخ تعدیلی آن به فراموشی سپرده شد و امواج مثبت و منفی مذاکرات هسته ای به همانند گذشته نبض بازار ارز ایران را در دست گرفت. امیدها همواره بر این بود که مذاکرات به نتیجه رسیده و نرخ دلار مجددا با افزایش درآمدهای ارزی کاهش یابد و اساسا موضوع نرخ تعدیلی به یک موضوعی بی ارتباط تبدیل شود. تعیین رقم دلار در بودجه سالهای گذشته در دولت روحانی نیز نشان از همین داشت که اساسا این نرخ تعدیلی چندان مورد اعتنای دولت نیست». این سخن به معنای آن است که رژیم آخوندی تنها راه برون رفتن از بحران مالی و به تبع آن ارزی را در«رفع تحریم ها» می بیند؛ اما مقاله نویس آخوندی در چند جمله پائین تر به « ویران بودن خانه از پای بست» این چنین اعتراف کرده و می افزاید: «با این شرایط به هیچ وجه منتظر کاهش نرخ ارز نباشید».
بهرحال وضعیت بحرانی رژیم تنها راه را، حتی در صورت دستیابی به توافق اتمی، در تک نرخی کردن ارز از سوی دولت آخوند روحانی می داند و ادامه می دهد «در حالی که همگان بر این باور بوده و هستند که این نظام تک نرخی ارز با توجه به رویکرد دولت به بازار موازی ـ عدم رسمیت این بازار ـ و همچنین امید به گشایش های هسته ای باید با پایین تر از نرخ بازار موازی باشد، آمار و ارقام و واقعیت ها حاکی از چیز دیگری است. بانک مرکزی رسما به سمت نرخ بازار آزاد حرکت میکند و قصد دارد، نرخ ارز رسمی را به نرخ ارز بازار آزاد رسانده و عملا نظام تک نرخی ارز را با رسمیت بخشیدن به نرخ بازار ارز موازی اجرایی کند».
به عبارت دیگر طی ماه های گذشته، بانک مرکزی افزایش چراغ خاموش نرخ ارز را در دستور کار قرار داده تا جایی که بنا بر آمار و ارقام اخیرا منتشر شده با رسیدن نرخ دلار (دولتی) رسمی به محدوده 2940 تومان، اکنون تنها فاصله نرخ ارز رسمی با بازار موازی حدود 355 تومان ارزیابی میشود».