معاون وزیر نیرو در دولت آخوند روحانی با بیان اینکه شهرهای کرمان، بوشهر، شیراز، مشهد و همدان همچنان در وضعیت تنش منابع آبی هستند (سایت حکومتی آفتاب ایران 14 فروردین 1395) گفت: «در کوتاهمدت طرحهای بزرگی برای رفع مشکلات این شهرها نمیتوان اجرا کرد، ولی همه تلاشها و اقدامهای اضطراری در حال انجام است تا مردم این شهرها با مشکلات جدی مواجهه نشوند».
ترجمان این سخنان به معنای محرومیت و مشکلات عدیده برای قریب 37 میلیون ایرانی می باشد که اکنون با نزدیک شدن فصل تابستان باید خود را با تنش های شدید آبی در کشور آماده نمایند.
دراین راستا و در تازه ترین نمونه معاون بهره برداری شرکت آب منطقه ای اصفهان (خبرگزاری حکومتی ایرنا 15 فروردین 1394) ضمن ریختن آب پاکی بردستان مردم محروم این خطه زرخیز و با بیان «کاهش 110 میلیون متر مکعبی رودخانه زاینده رود», اضافه کرد: «این آمار و ارقام نشاندهنده شرایط نامناسب و بحرانی آب است بنابر این همه مردم باید در راستای مصرف بهینه آب گام بردارند و آن را یک مسئله جدی تلقی کنند».
به یقین بحران آب در ایران که حکومت آخوندی تلاش دارد تا معظلات ناشی از آن را تنها به کمبود باران به تصویر بکشد, ریشه های بس عمیق در سیاست های مخرب محیط زیستی حکومت دارد. برای نمونه حفر هزاران چاه, سد سازی های غیر استاندارد, انتقال آب رودخانه ها برای پروژه های ضد ملی, تعرض به منابع آبی زیر زمینی از جمله دلائل مهم برای این بحران می باشند.
همچنین وزیر نیرو دردولت آخوند روحانی پیشتر گوشه هایی از بحران آب در ایران را اینگونه تشریح کرده بود: «در شرایط بحران آبی قرار داریم، خشک شدن تالاب ها، کاهش سطح سفره های زیرزمینی و کاهش روان آب رودخانه ها از مهم ترین نمودهای شرایط بحرانی وضعیت آب در کشور عنوان کرد. میزان مصرف آب در ایران 96 میلیارد مترمکعب است و این در مقایسه با 120 میلیارد مترمکعب از کل منابع آب تجدیدشونده نشان دهنده وضعیت بحرانی آب در کشور است».( سایت حکومتی انتخاب 16 اردیبهشت 1393)
روزنامه واشنگتنپست نیز در رابطه با بحران آبی در ایران ( تیرماه 1393) در مطلبی اعلام داشت: «ایران در بین 24 کشوری قرار دارد که وضعیت آب در آنها خطرناک است» این روزنامه براساس ارزیابی های بین المللی از این بحران اضافه کرده بود: “بحران ایران ناشی از برنامهریزی نادرست در دوران جمهوری اسلامی است».