بنابراین گزارش: «نتایج بررسی بانک مرکزی از تغییرات قیمت ۱۱ گروه کالایی در هفته منتهی به ۱۹ شهریورماه ۹۵ نشان میدهد طی یکسال گذشته، بهای لبنیات ۳.۶ درصد، تخممرغ ۲۳.۴ درصد، برنج ۴۶.۹ درصد، حبوب ۲۷.۷ درصد، میوههای تازه ۲۷.۴ درصد، گوشت قرمز ۷ درصد، گوشت مرغ ۱۷ درصد، قند و شکر ۴۸.۹ درصد، چای ۱۵.۱ درصد و روغن نباتی نیز ۴ درصد افزایش و تنها قیمت سبزیهای تازه ۱.۵ درصد کاهش یافته است». (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس تسنیم 31 شهریور 1395)
با نگاهی به کارنامه سیاه آخوند روحانی در زمینه حل مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم که اکنون شیرازههای بسیاری از خانوادههای ضربهپذیر، بهویژه حاشیهنشینها، کارگران، مستمریبگیران و بازنشستگان را ازهمپاشیده است، میتوان به بحران عمیقی که سراسر دیکتاتوری ولیفقیه را در دوران پسا برجام فراگرفته است، رسید.
این بحران فزاینده در حالی است که نهتنها چرخه اقتصادی باوجود فروش روزانه دو میلیون بشکه نفت به حرکت در نیامده است، بلکه دولت «تدبیر و امید» با اجرایی کردن سیاستهای مخرب خود مانند بستن مالیاتهای سنگین بر کسبه خرد پا و راهاندازی سیستمی بنام چپاول مردم، به گرانی در بازار ضریب زده است؛ زیرا در ساده منطق باید گفت که هرگونه فشار بر کسبه، بهمانند ظرف مرتبطه ای بوده که تبعات بعدی آن را مردم کوچه و بازار در بالا رفتن قیمت اجناس و مایحتاج عمومی خود، تجربه مینمایند.
همچنین در تازهترین نمونه باید به افزایش سرسامآور 40 درصدی گوشت مرغ و یا گوشت قرمز در حاکمیت چپاولگر ولیفقیه اشاره نمود. یک متولی رژیم در اتحادیه گوشت در استان اصفهان ضمن تائید افزایش 1500 تومانی هر کیلو گوشت قرمز که به بحرانی در میان خانواده تبدیلشده است، گفت: «گوشت زیادی در مغازهها نیست و یخچال قصابیها به دلیل کاهش قدرت خرید مردم پر از گوشت شده، اگر قدرت خرید مردم بالا بود با قحطی گوشت مواجه میشدیم». (سایت حکومتی الف 9 شهریور 1395)
با این اوصاف و بنا بر اعتراف این کارگزار رژیم اکنون قیمت گوشت قرمز در استانی مانند اصفهان به کیلوئی «31 هزار تومان» رسیده است. این افزایش سرسامآور مایجتاج اصلی مردم مانند برنج، گوشت و یا نان در حالی است که دولت آخوند روحانی حداقل دستمزد کارگران برای سال جاری را 812 هزار تومان اعلام کرده است که بهیقین باوجود گرانی و تورم افسار گسیخته، کفاف مخارج 10 روز زندگی آنان را نیز نمیدهد.