ادعاهای مارتین کوبلر

حقایق

ساکنان و رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران با پروژه جا به جایی همکاری نمیکنند.

رهبری کمپ و نماینده ساکنان در پاریس اسامی ۴۴۰ نفر را برای جا به جایی به آلبانی و آلمان در پنج لیست ارائه داده اند و تعهدات کتبی داده اند که تمامی مخارج آن را متقبل میشوند. اما تا کنون فقط ۱۴ نفر به آلبانی منتقل شده اند.

او در طی سفرش به آلبانی در مارس ۲۰۱۳ توانست دولت آلبانی را متقاعد کند که به جای ۱۰۵ پناهنده ۲۱۰ نفر را بپذیرد.

چهار ماه پیش از این سفر، سفیر فیرید، مشاور وزارت خارجه وقت، هیلاری کلینتون، به نمایندگان ساکنان کمپ لیبرتی نوشت: "دولت آلبانی ۲۱۰ نفر از ساکنان سابق اشرف را میپذیرد."

کوبلر صرفا با برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی در بازگشتش از آلبانی رژیم ایران را در این مورد هشیار کرد.

ساکان در کمپ لیبرتی محدود شده اند و رهبری مجاهدین خلق سدی در راه آزادی حرکت آنها است.

رهبری کمپ و مجاهدین خلق در طئ ۱۶ ماه گذشته درخواست کرده اند که که کمپ به روی وکلا، خبرنگاران، نمایندگان پارلمان و شخصیتها باز شود. تمامی این درخواستها توسط دولت عراق رد شده است. گروه کار بازداشتهای خودسرانه سازمان ملل شرایط تحمیلی بر کمپ لیبرتی توسط دولت عراق را به عنوان زندان توصیف کرد. کوبلر نه تنها اعتراض نکرده است بلکه  اخراج اجباری ساکنان از کمپ اشرف به لیبرتی را تسهیل کرده است.

رهبری کمپ به مانیتورهای سازمان ملل اجازه دسترسی به همه نقاط کمپ و صحبت خصوصی با ساکنان را نمیدهد.

این سرپوش زندان سازی از لیبرتی است که ساکنان از آزادی تردد محرومند. مانیتورها هیچ محدودیتی در دسترسی به هیچکس و هیچ کجا ندارند. کوبلر حتی نمیتواند یک نمونه خلاف نشان دهد. این دروغ زمینه کشتار چهارم را فراهم میکند.