چهره کودکان فقر در حاکمیت غارتگر ولی‌فقیه

کارگزاران دیکتاتوری ولی‌فقیه روز گذشته از دستگیری ۳۰۰۰ کودک متکدی در تهران خبر داده‌اند. به یقین با خواندن این خبر و با نگاهی به آمار کودکان تهی‌دست در حاکمیت غارتگر آخوندی به‌خوبی می‌توان به عمق بحرانی بنام «فقر گسترده» در ایران پی برد. سخن از حکومتی است که اموال و دارایی‌های مردم را یا در قماری بنام «بمب اتمی» و «جنگ ضد میهنی» به نابودی کشانده است و یا با غارت، چپاول و دزدی‌های نجومی ضربات جبران‌ناپذیری را بر مردم میهن امان وارد آورده است.

به یقین روند روبه رشد «آسیب‌های اجتماعی» که اکنون خود را در کودکان کار، زنان خیابانی، اعتیاد، حاشیه‌نشینی، کودکان فقر و همچنین بیکاری، فقر و فلاکت گسترده به نمایش گذشته است، از دستاوردهای این روند غارت و چپاول در نظام آخوندی است.
فرماندار حکومتی در تهران ضمن اعتراف به وجود گسترده کودکان فقر از جمله می‌گوید: «ظرفیت بهزیستی تهران بسیار ضعیف است، این در حالی است که آسیب‌های اجتماعی این شهرستان، سرریز آسیب‌های اجتماعی کل کشور است. در تهران موضوع متکدیان، معتادان، کودکان کار و مهاجرین مورد توجه جدی قرار گرفته است اما این معضلات سرریز سایر شهرستان‌ها به تهران است».(روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد ۱۲ آذر ۱۳۹۵)

یکی از آسیب‌های اجتماعی همان موضوع «کودکان فقر» در رژیم آخوندی است. ابعاد این فاجعه اجتماعی، به‌ویژه در بزرگ شهرهای کشور مانند تهران، تبریز، اصفهان، مشهد و یا شیراز به حدی است که بسیاری از دستگاه‌های حکومتی عاجز از پیدا کردن فرمولی برای برون رفتن از آن، اکنون پرچم تسلیم را بلند کرده‌اند.
این گزارش تنها با اشاره به وضعیت بحرانی در تهران ادامه می‌دهد: «حدود ۳۰۰۰ کودک متکدی در سطح شهر تهران در قالب این طرح جمع‌آوری‌شده‌اند. همچنین تاکنون نزدیک به ۱۰۰ کودک متکدی جمع‌آوری‌شده در این طرح به اداره بهزیستی شهرستان تهران تحویل داده شده‌اند».

این آمار در حالی ارائه می‌شود که مردم شهرهای کشور روزانه با چهره‌های معصوم کودکانی در سرما و گرما روبرو می‌شوند که اکنون به «نان‌آوران» خانه و خانواده خود تبدیل شده‌اند. صحنه‌های بلیت‌فروشی، سیگارفروشی، آدامس‌فروشی، گل‌فروشی، شیشه پا ک کنی، آشغال گردی و گدایی تنها نمونه‌های کوچک این ظلم و ستمی است که خامنه‌ای بر نسل سوخته میهن امان روا داشته است.

همچنین اشک تمساح متولیان رژیم با خبرسازی‌هایی مانند «جمع‌آوری کوکان متکدی» هیچ دردی را از جامعه دردمند ایران دوا نمی‌کند؛ زیرا در نبود زیرساخت‌های بهزیستی و اجتماعی لازم، معلوم نیست که از فردای جمع‌آوری این کودکان، چه سرنوشتی و چه بلایی بر سر آن‌ها خواهد آمد و یا به دست کدامین باندهای مافیایی رژیم خواهند افتاد.
این گزارش ضمن اعتراف به این واقعیت، ادامه می‌دهد: «در حالی شاهد وجود این کودکان در شهر تهران هستیم که بهزیستی از ظرفیت کمی برای نگهداری این کودکان برخوردار است به‌طوری‌که در حال حاضر این اداره از ظرفیت نگهداری تنها ۲۰۰ کودک برخوردار است».