بر این سیاق دسترسی به تغذیه، تضمین بهداشت همگانی، دسترسی عموم به آموزش‌وپرورش، زیربناهای شهری و کشوری، تأمین سوخت، برق، آب و معیشت مردم، مرگ‌ومیر میان نوزادان و مادران، از بین بردن شکاف‌های عمیق طبقاتی و به‌تبع آن نا عدالتی در جامعه، رفاه اجتماعی، برابری حقوق زن و مرد و یا احترام به حقوق اقلیت‌ها از جمله اهداف اعلام شده در این تعریف مشترک بوده است.
حال با نیم نگاهی به آمار و ارقام‌های حکومتی در زمینه توسعه اجتماعی و به‌ویژه سیاست‌های راهبردی دیکتاتوری خامنه‌ای، به‌خوبی می‌توان دریافت که نه‌تنها در زمینه‌های یادشده طی قریب چهار دهه از بروی کار آمدن نظام ولایت‌فقیه تحولی صورت نگرفته، بلکه جامعه پویا و جوان ایران با دریایی از اموال و استعدادهای ملی، فرهنگی، قومی و همچنین زیربناهای تاریخی، به قهقرا نیز کشیده شده است.
در تازه‌ترین گزارش از روند توسعه اجتماعی در کشورهای جهان که از سوی موسسه شاخص کیفی زندگی (اس پی آی) انتشار یافته، از جمله آمد است: «کشورهای مختلف جهان، برای تأمین نیازهای پایه و حصول اطمینان از امنیت و راحتی شهروندان‌شان، سعی در ارائه برنامه‌هایی راهبردی دارند و البته هر کشور نسبت به این موضوع، نگرشی متفاوت دارد و ارجحیت‌ها و اولویت‌های خود را بسته به سیاست‌گذاری‌های کلان و توان اقتصادی‌اش، تعیین می‌کند و درباره چگونگی حرکت در این حوزه تصمیم می‌گیرد».
سخن از دیدگاهایی است که ترجمان در آن در حاکمیت فاسد و غارتگر خامنه‌ای اکنون به بیکاری، فقر گسترده، شکاف عمیق طبقاتی و فلاکت برای قریب ۷۰ درصد از مردم و در بیش از ۷ استان کشور راه برده است. ابعاد این بحران که میلیون‌ها هم‌وطن ستم‌کشیده امان آن را در انواع و اقسام مدل‌هایی مانند «کپرنشینی، کودکان کار، زنان خیابانی، اعتیاد، نا عدالتی، سرکوب گسترده آحاد مردم و به‌ویژه اقلیت‌های قومی و مذهبی» روزانه تجربه می‌کنند، به‌یقین ماحصل این سیستم بسته، غارتگر و سرکوبگر می‌باشد.
یک سایت حکومتی ضمن اعتراف به شکست‌های نظام آخوندی در این رابطه، با استناد به این گزارش می‌نویسد: «بنا بر گزارش سال ٢٠١۶ مرکز اس پی آی، ایران با شاخص عددی ۵٩.۴۵ در رتبه ٩٣ در میان ١٣٣ کشور مورد بررسی قرار دارد؛ که نشان می‌دهد با شاخص‌های کیفی و کمی توسعه فاصله قابل توجهی داریم». (سایت حکومتی سلامت نیوز ۲۰ بهمن ۱۳۹۵)
لازم به ذکر است که بر اساس گزارش این موسسه بین‌المللی در صدر کشورها، نروژ با عدد ۸۸,۳۶ و سپس کشورهایی مانند «سوئد، سوئیس، آیس لند، نیو زیلند، کانادا، فنلاند، دانمارک، هلند، استرالیا، انگلستان، ایرلند، اتریش، آلمان، ژاپن، آمریکا، بلژیک، پرتقال، اسلوونی و اسپانیا» قرار دارند.
