وی ضمن مقایسه اوضاع رژیم با شرایط بحرانی جنگ ضدمیهنی، گفت فقط آنها یی که گوشهای شنوا دارند صدای توپ دشمن را میشنوند.

او ادامه داد:‌ «بعضی‌ها می‌آیند می‌گویند «ما دلمان به‌حالتان خون است»؛ می‌گویم بیخود! من راحتم, من دارم حرکت میکنم, من دارم حرکت را میبینم, برای من روشن است که دارد چه اتّفاقی در کشور می‌افتد؛ بله البتّه, دشمنی هست, مخالفت هست, اگر نبود باید تعجب میکردیم, خیانت می‌کنند, خباثت می‌کنند, پست‌فطرتی نشان می‌دهند ــــ از این کارها همه [شان] دارند.
حالا با وضع دوران دفاع مقدّس هم فرق دارد؛ آن‌جا صدای توپ دشمن را همه می‌شنفتند, اینجا صدای توپ را فقط گوشهای شنوا می‌شنوند, همه نمی‌شنوند,».