در گزارش سالانه موارد  زیر آمده است:

-استمرار به‌کارگیری مجازات مرگ، شکنجه، مجازات‌های بی‌رحمانه، غیر انسانی و تحقیرآمیز
-شرایط سخت زندان‌ها که جان بازداشت‌شدگان را تهدید می‌کند
-حبس‌های انفرادی طولانی‌مدت با مواردی که به مرگ تحت بازداشت منجر شده است
-خشونت و سرکوب با انگیزة سیاسی
-خشونت و تبیض علیه زنان، قومیت‌ها و پیروان مذاهب مختلف
-قتل‌های خودسرانه و غیر قانونی و دستگیری‌های خودسرانه
-محدودیت‌ شدید آزادی تجمع، انجمن، بیان، مذهب و مطبوعات
-فقدان قضاییة مستقل
-فقدان انتخابات آزاد و منصفانه
-سانسور مطبوعات از جمله جمع‌آوری بشقاب‌های ماهواره‌یی، سرکوب روزنامه‌نگاران و سانسور اینترنت
-فساد رسمی در حکومت آخوندی، از جمله نقش سپاه پاسداران در فعالیت‌های غیر قانونی تجاری و قاچاق.

وزارت خارجة آمریکا، در گزارش خود، راجع دربارة موج اعدام‌ها در ایران به اعدام نوجوانان و صدور حکم اعدام با نقض اصول پایی دادرسی و هم چنین اعدام‌ در ملاء عام می پردازد و در باره شرایط زناندانها در حاکمیت آخوندی می نویسد:«برخی از زندان‌ها، از جمله زندان اوین در تهران و (گوهردشت) در کرج، زندان‌های بدنام به‌خاطر استفاده از شکنجه‌های بی‌رحمانه و طولانی مخالفان سیاسی حکومت هستند؛ به‌ویژه بند ۲۰۹ و بند ۲ زندان اوین که طبق گزارشات، تحت کنترل سپاه پاسداران قرار دارد».
در بخشی از این گزارش که به زندانیان سیاسی اختصاص یافته آمده است: زندانیان سیاسی با تهدید بیشتری از شکنجه و سوءرفتار حین بازداشت مواجهند و در بسیاری از اوقات، زندانیان سیاسی برای مدتیهای طولانی، در بندهای انفرادی نگهداری میشوند. مأموران رژیم مستمراً به بندهای زندانیان سیاسی و غیر سیاسی یورش می‌برند. برخی از دستگیر شدگان در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های مخفی نگهداری میشوند و زندانیان به‌طور مستمر در اعتراض به رفتارهای صورت‌گرفته با آنها، دست به اعتصاب غذا می‌زنند. دستگیری‌های خودسرانه برای جلوگیری از فعالیت‌های ضد رژیم، امری عادی است. مأموران لباس‌شخصی، به خانه‌ها یا دفاتر حمله کرده، افراد را دستگیر می‌کنند... و اسناد، پاسپورت، کامپیوتر و وسایل الکترونیک... آنها را ضبط می‌کنند.
وزارت خارجة آمریکا در گزارش خود خاطرنشان می کند که رژیم درخواست‌های مکرر گزارشگر ویژه ملل متحد را برای بازدید از ایران نادیده گرفته یا رد کرده است.