مارگاریتا استولبیسر دربارة برانگیختگی مردمی در آرژانتین در پی قتل دادستان آلبرتو نیسمن، اظهار داشت: «دادستان (نیسمن) روز 15 ژانویه اتهام بسیار جدییی را به رئیسجمهور کشور و مقامهای دیگر وارد کرد؛ او آنها را به پیشبرد طرحی برای پوشاندن مهمترین عملیات تروریستی که کشور ما از آن رنج برده است، متهم کرد. سه روز بعد از آن، مرگ او رخ داد که هنوز علت آن روشن نشده است. خشمی که مردم ما حس میکنند فقط بهدلیل مرگ نیسمن نیست، بلکه به خاطر رویکرد دولت نیز هست. خواستة آنها عدالت، استقلال، شفافیت و عدم مصونیت است».
رهبر حزب «نسل اتحاد ملی» آرژانتین در پاسخ به این سئوال که چه چیزی منجر به تأخیر در برقراری عدالت در پروندة بمب گذاری بوئنوس آیرس شده است، تصریح کرد: «تحقیقات دربارة حملة (آمیا) با سوءمدیریت و تلاشهایی برای منحرفکردن آن مواجه بوده است. اما بزرگترین مانع در پیشبرد عدالت امضای یادداشت تفاهم با (رژیم) ایران بود که معنی آن دادن امتیاز از استقلال قضایی ما و ایجاد یک کمیسیون حقیقتیاب در توافق با مظنونین اصلی است که به آنها اجازه میداد از عدالت بگریزند.
(رژیم) ایران این توافق را با قصد خلاصشدن از اخطارهای قرمزی امضا کرد که از سال 2007 توسط انترپل داده شد. این توافق به تحقیقات آسیب بسیاری رسانده، سالها است که تحقیقات پیشرفت نکرده و نتایجی که ما میخواهیم و انتظارش را داریم محقق نشده است».
مارگاریتا استولبیسر در پاسخ به این سئوال که در شرایط کنونی باید در ارتباط با این توافق چه اقدامی صورت گیرد، گفت: «این توافق در آرژانتین بهصورت یک قانون امضا شد، هر چند (رژیم) ایران این کار را نکرد و این کار را در دستور کار مجلس خود قرار نداد تا از اهمیت آن بکاهد، ولی نتوانست احکام انترپل را لغو کند. اکنون باید آرژانتین به عقب برگشته و با محکومکردن این توافق شکستخورده آنرا رها کند».