تظاهرکنندگان تغییر کرده بود. علامتی از میر حسین موسوی، وجود نداشت، و تعداد اندکی مشخصه سبز کمرنگ کارزار وی را حمل میکردند. در عوض تظاهرکنندگان که اکثرشان جوانان بودند، مستقیماً خامنهای را هدف قرار دادند و شعار میدادند، ”خامنهای میدونه وقتش تمومه!“ آنها پرچمهایی را بالا برده بودند که علامتی که بعد از انقلاب 1979 ایران به آن افزوده شده بود - از روی آن کنده شده بود. شوکه کنندهتر از همه اینکه برخی عکس خمینی، را به آتش میکشیدند. نیویورک تایمز افزود: تحلیلگران میگویند که این رادیکالیزه شدن جنبش را برجسته میکند، و برای موسوی و مهدی کروبی یک مشکل است.
برخی در ایران پیش بینی کردهاند که موسوی و کروبی نسبت به دور اخیر اعتراضها ناراضی بودهاند. . .
آنها اعتراضات اخیر را سازمان ندادند و به نظر نمیرسد در هیچ یک از آنها شرکت کرده باشند و از آن پس سکوت کردهاند. مشخص نیست که آنها تا چه حد روی این جنبش نفوذ دارند.
نیویورک تایمز در ادامه نوشت: تعدادی از شخصیتهای عالیرتبه رژیم ایران حتی قبل از دور اخیر اعتراضها به مسیر اپوزیسیون به سمت رادیکالیسم اشاره کرده بودند. رفسنجانی، در آخر هفته در یک سخنرانی هشدار داد که ”جوانان و نخبگان از رژیم دلسرد شدهاند“ و دولت را به خاطر استفاده از سپاه و شبهنظامیان بسیجی علیه معترضین مورد انتقاد قرار داد. . .
وب سایت خبر آنلاین گزارش کرد که حبیبالله عسکراولادی گفته است که اپوزیسیون ”ضد انقلابیتر“ شده است.
کانون نویسندگان ایران، طی بیانیهیی که روز سهشنبه منتشر شد و روی وبسایت آن قرار گرفت گفت، ”این رژیم در مسیری قرار دارد که بقای خودش را تهدید میکند. هر کس باد بکارد توفان درو میکند. “