جلسة اول این کنفرانس تحت ریاست مشترک نمایندة ارشد پارلمان انگلستان راجر گادسیف و سناتور برایان اودامنل از جمهوری ایرلند برگزار شد.
راجر گادسیف - نماینده ارشد پارلمان انگلستان
در پنلی که من و همکار محترمم از ایرلند سناتور برایان اودانل ریاست آنرا به عهده داریم. امشب مشتاق شنیدن سخنرانی سخنرانان هستیم که می خواهیم از نظرگاههایشان در باره اینکه چطور میتوانیم تغییر را در ایران محقق کنیم، مطلع شویم. اما اجازه بدهید فقط چند چیز را برای شروع بگویم.
دو موضوع برای هر کس که نظاره گر و دنبال کننده وضعیت در ایران است روشن است.
اول اینکه ایران در مقطع بحرانی تاریخش قرار دارد و دوم اینکه جامعه بین المللی میباید گامهایی برای پرداختن و رویارویی با رفتار غیرقابل قبول رژیم در داخل و دخالت شرورانه‌اش در منطقه بردارد و هم چنین در مورد گسترش برنامه موشکهای بالستیک. متحدان ما در منطقه و در اروپا و آمریکا همگی در این مورد اتفاق نظر دارند، اما تا بحال رویکرد اروپاییها و منجمله باید متاسفانه بگویم دولت من به این تهدیدات جدی از سوی رژیم تهران بسیار بزدلانه و فارغ از هرگونه عنصری که آمال مردم ایران برای آزادی و دمکراسی را برسمیت بشناسد بوده است. دولتهای اروپایی و انگلستان رغبت نداشتند که به شرایط تغییر رژیم بیندیشند. زیرا متاسفانه از روی سادگی در ورطه تبلیغات رژیم افتاده اند که هرگونه صحبت از تغییر به معنی دخالت خارجی است تا تحقق آرزوهای مردم ایران.
بنابراین، سیاست اروپایی ها برای بیش از یک دهه مماشات با این رژیم بوده به این امید که مصلحتهای سیاسی ظهور رفرمیست ها را از درون رژیم تقویت خواهد کرد. این توهم اشتباه عواقب جدی برای منطقه، مردم ایران و همچنانکه امروز می بینیم در تمامی خاورمیانه داشته است. همانگونه که گزارشات مستمر از اعدامها یا دستگیری تظاهرکنندگان و فعالان و مدافعان حقوق بشر در ایران را میشنویم.
دوستان، یک واگشت از سیاست جاری مماشات در اروپا لازم است و من فکر میکنم که حضور چند حزبی ما از پارلمان انگلستان در گردهمایی فردا این پیام را به رهبران اتحادیه اروپا و دولتهای خود ما میفرستد. من معتقدم سیاست اروپایی ها باید متوجه سیاستی باشد که پشتیبان آمال دمکراتیک مردم ایران است و برسمیت شناختن حسابرسی از کسانیکه مسئول نقض فاحش حقوق بشر و ایجاد محدودیت در دسترسی آزاد مردم ایران به اینترنت و اطلاعات دیگر هستند. من بر این باور هستم که یک چنین رویکردی حمایت جهانی را نه فقط در میان همکاران خود ما در پارلمان انگلستان بلکه در پارلمانهای سراسر اتحادیه اروپا دارد.
برایان اودانل – نماینده سنای ایرلند
خانمها و آقایان، مفتخرم که از من خواسته شد، ریاست مشترک برنامه امروز را همراه با همکار محترمم از پارلمان انگلستان راجر گادسیف برعهده داشته باشم. ما اینجا هستیم تا درباره حقوق بشر، دموکراسی و آزادی صحبت کنیم. به‌نظر من این قابل توجه است که در پنل حاضر، افرادی از سراسر طیف‌های سیاسی حضور دارند و فکر میکنم باید از این استقبال کرد، همان‌طور که راجر بر آن تأکید کرد.
این پنل همچنین نمایندگی‌کننده انواع تمایلات است که اینجا در نمایشی از حمایت مشترک ما از دموکراسی و حقوق بشر در ایران گردهم آمده‌اند. ما سخنان مدافعان حقوق زنان را خواهیم شنید و نیز حقوقدانان برجسته و رهبران مذهبی که هر کدام دیدگاه منحصر به فردی درباره مسائل امروزی ایران دارند. اجماع گسترده بر سر اهمیت حمایت از آزادی، دموکراسی، آزادی مذهبی، آزادی بیان و تجمع، حقوق بشر، حاکمیت قانون و برابری جنسی در ایران، از طریق تنوع سخنرانان پنل امروز مشهود است. این حقوق بنیادین و پایه‌یی بشر، یک عنصر کلیدی همه دموکراسی‌ها در سراسر اروپاست و همه ما که امروز اینجا گردهم آمده‌ایم آنرا مفروض می‌دانیم. اما همین حقوق باید برای همه برادران و خواهران ما در سراسر جهان فراهم و تضمین شود، فارغ از ملیت، جنسیت و یا اعتقادات آنها.
روشن است که نارضایتی افزایش پیدا کرده، چون اعتراضات و اعتصاب‌ها به سراسر کشور از اواخر دسامبر (دی‌ماه ۹۶) گسترش یافته است. اعتراضاتی که علیه افزایش قیمت‌ها در مشهد شروع شد که دومین شهر بزرگ ایران است، به بیانی عمیق‌تر از خشم علیه رژیم ایران تبدیل شد. این جنبشی را شروع کرد که از آن موقع به همه مناطق کشور گسترش یافته و با شعارهایی مثل «مرگ بر دیکتاتور» و «دشمن ما همین‌جاست» برجسته می‌شود که ویژگی مشترک این اعتراضات تبدیل شده‌اند. جالب اینکه همین چند روز پیش، تهران پایتخت (ایران)، بزرگ‌ترین اعتراضات ضد رژیم را از سال ۲۰۱۱ تاکنون تجربه کرد. شروع این اعتراضات همان‌طور که گفتم، به‌خاطر نرخ بالای بیکاری، افزایش قیمت‌ها و نابرابری اجتماعی بود. اما اکنون عمیق‌تر شده‌اند و بعد از شروع، به پیامی روشن از حمایت گسترده از دموکراسی توسط مردم ایران تبدیل شدند که خواهان احترام به حقوق بنیادین بشر خود هستند. روشن است که مردم ایران فوراً خواهان پایانی بر این رژیم سرکوبگر هستند و همه ما اینجا جمع شده‌ایم تا به‌طور کامل از این فراخوان حمایت کنیم. به همین دلیل تعداد کثیری از ما به پاریس آمده‌ایم تا همبستگی خود را با اهداف خانم رجوی و جنبش مقاومت نشان بدهیم. هرگونه تغییر واقعی در ایران باید از سوی خود مردم ایران مورد حمایت قرار گیرد و تظاهرات‌به‌روشنی نشان می‌دهند که منشاء آن همین است.
برای حمایت از تلاش‌های مردم ایران، مهم است که ما به‌عنوان پارلمانتر از آنها حمایت کنیم و من و همکارانم در سنای ایرلند، سناتور هورکان که اینجا همراه من حضور دارد، قطعنامه‌یی را ارائه کرده‌ایم که به دموکراسی، حقوق بشر و پایان نقض‌های صورت‌گرفته توسط رژیم ایران فراخوان می‌دهد. ما همچنین به دولتمان در ایرلند و به‌طور عام‌تر به دولتهای سراسر اروپا و اتحادیه اروپا فراخوان می‌دهیم تا قاطعانه علیه سرکوب و علیه رژیم ایران بایستند. چون همه ما برای جان انسان‌ها ارزش قائلیم و برای آزادی، دموکراسی و حاکمیت قانون ارزش قائلیم. ولی برای رسیدن به این اهداف در ایران، این رژیم باید سرنگون شود و به همین دلیل این کنفرانس در این مقطع زمانی، اینقدر مهم است خوشحالم که شاهد حضور این میزان از پارلمانترها، حقوقدانان، آکادمیسین‌ها و دوستانی هستم که در اینجا گردهم آمده‌اند با آرمان مشترک صلح، حقوق بشر و دموکراسی در یکی از بخش‌های بسیار زیبای جهان.
مازیار کشوری – نماینده پارلمان نروژ
بسیار متشکرم. من فکر میکنم برای درک آخرین موج اعتراض‌ها در ایران مهم است که به آن در یک زمینه بزرگ‌تر و در یک نگاه گسترده‌تر بنگریم. رژیم آخوندها در ایران، هرگونه کنوانسیون بین‌المللی حقوق بشر و رفتار اخلاقی را از زمانی که به قدرت رسیده، نقض کرده است. به‌طور سیستماتیک انسان‌ها را مورد آزار، دستگیری، تعرض و شکنجه قرار داده و اعدام کرده است آن هم به‌خاطر اعتقادات مذهبی، قومیتشان و به‌خاطر عقاید سیاسی آنها و یا اینکه صرفاً به این خاطر که مخالف اعمال جنایتکارانه رژیم بوده‌اند.
بنابراین مهم است درک کنیم که این اعتراضات تنها به‌دلایل اقتصادی و یا چیزی که اخیراً پیش آمده باشد نیست. ما شاهد موج اعتراضات طی سالیان متمادی بوده‌ایم. این رژیم به‌رغم سرکوب، نمی‌تواند اعتراضات و جنبش آزادی مردم ایران را متوقف کند. زیرا مردم ایران خواهان حقوق بنیادین بشر هستند، آنها خواهان کرامت در زندگی‌شان هستند و تا وقتی این رژیم اینها را نقض می‌کند، این امر امکان‌پذیر نخواهد بود. من فکر میکنم درس مهم دیگری که باید درباره این رژیم یاد بیاموزیم این است که این رژیم نمی‌تواند مدره بشود، نمی‌تواند بدون اینکه نابود شود هیچ‌گونه تغییری بکند. این یک رژیم فاسد است که هیچ حق زیستن ندارد. آنها نمی‌توانند بدون اینکه نابود شوند تغییر کنند و به‌زودی از بین خواهند رفت.
نکته دوم من این است که مبارزه مردم ایران برای آزادی و کرامت، باید مبارزه‌یی برای تمامی انسان‌های نجیب در دنیا باشد. زیرا رفتار بسیار بد و ناخوشایند با مردم، تا آنجا که به این رژیم بر می‌گردد، در مرزهای ایران متوقف نمی‌شود. بسیاری از افراد فکر میکنند که بزرگ‌ترین صادرات رژیم ایران نفت است؛ اما این‌طور نیست. بزرگ‌ترین صادرات رژیم ایران صدور بی‌ثباتی به مناطق همسایه، تروریسم و تمامی انواع جنایتهاست. ما این‌را از یوگوسلاوی سابق تا چچنی و در سال‌های اخیر در عراق، افغانستان، سوریه و پیش‌تر در آمریکای لاتین دیده‌ایم. آنها همچنین مرتکب چند حمله تروریستی حتی اینجا در فرانسه در پاریس شده‌اند، آنها نفراتی را در آلمان کشته‌اند و در اخبار بود زمانی که آنها یک رستوران را که رهبران کرد در آن بودند منفجر کردند. بنابراین، این یک رژیم وحشتناک است که نه تنها تهدیدی برای انسان‌ها در ایران و مردم ایران، بلکه یک تهدید واقعی برای صلح در سراسر جهان و تمامی منطقه است.
و من مفتخرم که اینجا هستم تا به مردم ایران و مردم در هر جای دیگر بگویم که آنها تنها نمی‌جنگند. بسیاری از ما پشت آنها هستیم و برای حقوق بنیادین بشر می‌جنگیم. متشکرم.
سناتور جری هورکان – نایب‌رئیس کمیته مالی سنای جمهوری ایرلند
همکاران محترم، خانمها و آقایان، از شما متشکرم به‌خاطر این فرصت برای پیوستن به شما در این بحث بسیار مهم در مورد وقایع ایران و منطقه. همچنین تشکر میکنم از کمیته برگزاری این جلسه و تمامی اعضای شورای ملی مقاومت و تمامی داوطلبان و کسانی که در برگزاری (جلسات) این آخر هفته نقش دارند و این بسیار مثبت است که شاهد تعداد بسیاری از اعضای پارلمانهای مختلف در اینجا هستیم، از تمامی جبهه‌بندی‌های مختلف سیاسی در کشورهایشان، از ایرلند، انگلستان، نروژ، فنلاند، رومانی، ایتالیا، مولداوی، استرالیا و مالت؛ به‌عنوان سخنگوی امور مالی در پارلمان ایرلند، نکاتی را می‌خواهم امروز یاد آور شوم که مربوط به امور مالی است و امور اقتصادی که رژیم تهران انجام می‌دهد و تأثیرات جهانی دارد.
ما باید به‌خاطر بسپاریم که سودبرنده اصلی از کاهش تحریمهای ناشی از برجام، همان افراد، تجار و شرکت‌هایی هستند که تحت کنترل سپاه پاسداران و ولی فقیه هستند، کاهش تحریمها سودی به افراد عادی در ایران نمی‌رساند، آنها نباید در فقر زندگی کنند ولی چون ثروت‌های ایران در کنترل تعداد کمی از افراد قرار دارد آنها در فقر به‌سر می‌برند، ثانیاً فراموش نکنیم که رژیم ایران از سیستم مالی جهانی سوءاستفاده می‌کند تا از تروریسم حمایت کند و دخالت‌های شوم خود را در منطقه پیش ببرد، این مردم ایران از اجازه دسترسی رژیم ایران به دلار سودی نمی‌برند، بلکه این سپاه پاسداران و عوامل آنها در خاورمیانه هستند که سود می‌برند، ما در اروپا تأخیر بسیاری داریم که این‌را درک کنیم ولی این یک واقعیت در حال وقوع است.
بگذارید یک مثال بزنم، در دهم ماه می امسال، آمریکا و امارات متحده عربی به‌طور مشترک وارد عمل شدند تا یک شبکه مبادلات ارزی در ایران را متوقف کنند، میلیون‌ها دلار از طریق امارات به نیروی قدس سپاه پاسداران منتقل می‌شد تا فعالیت‌های شوم خودش و گروه‌های مرتبط را در منطقه پیش ببرد، ۵ روز بعد، دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری آمریکا اعلام کرد که تحریم‌هایی را علیه رئیس و مقامات اصلی بانک مرکزی رژیم ایران اعمال می‌کند، چون میلیون‌ها دلار را از طرف نیروی قدس سپاه پاسداران به حزب‌الله منتقل کرده است. اتحادیه اروپا نمی‌تواند به این فعالیت‌ها اجازه عمل و استمرار بدهد، آن هم فقط به این دلیل که از برجام پشتیبانی کردند و یا به توافق جدید علاقه داشتند و یا اینکه به‌خاطر منفعت آن برای برخی کشورها. تمامی کشورهای عضو باید نسبت به اعمال رژیم هوشیار باشند.
اتحادیه اروپا باید یک موضع مشترک در قبال یک کشور داشته باشد. ما باید یک موضع مشترک اتخاذ کنیم و اعمالی را هماهنگ کنیم تا از هرگونه سوءاستفاده از سیستم مالی اروپا جلوگیری کنیم، یک راه می‌تواند اعمال تنبیهی علیه مقام‌ها و ارگان‌های رژیم باشد که توسط آمریکا و دیگران شناسایی شده‌اند که به‌طور فعال راه‌های شناخته‌شده حمایت رژیم از تروریسم را هموار میکنند، من و مطمئنم بسیاری دیگر انتظار داریم که چه بسا بتوانیم به‌زودی به تهران برویم وقتی این رژیم سرنگون شده باشد و دموکراسی بتواند در ایران و منطقه شکوفا شود؛ از همه شما بسیار متشکرم.
کیمو ساسی- وزیر پیشین تجارت فنلاند
خانمها و آقایان. ایران یک کشور بزرگ در طول تاریخ بوده است. ولی وقتی امروز به ایران نگاه می کنم، در وضعیت بسیار ناراحت کننده ای قرار دارد. و دلیل آن بسیار روشن است. رژیم ایران. در واقع هیچ دولت مدره ای در ایران وجود ندارد. یک دولت ظالم است. و اگر شما به هر کشور توسعه یافته ای نگاه کنید آنها دمکراسی دارند، حوق بشر دارند، آزادی مطبوعات دارند، و هیچکدام ازاینها در ایران وجود ندارد. و در واقع وقتی تحریمها متوقف شد ما فکر میکردیم رشد اقتصادی در ایران خواهد بود، ولی در یک نظام دیکتاتوری وقتی که فساد گسترده در ایران است و سپاه پاسداران کنترل اقتصاد را در دست دارد، هیچ فضایی برای نوآوری خصوصی وجود ندارد.
در واقع شما نمیتوانید یک زندگی آبرومندانه را برای مردمی که تحت چنین نظامی زندگی میکنند تضمین کنید. من فکر میکنم شایسته است که مردم ایران یک تغییر رژیم داشته باشند. چنین امری چگونه اتفاق می افتد؟ من فکر میکنم که تنها راه این است که مردم ایران خودشان قدرت را بدست بگیرند. معنایش این است که میباید موج پر حچمی از مردم در حال نبرد باشند. و اینکه مردم بدانند که از بین رفتنی نیستند. می باید مردم اعتماد داشته باشند که می توانند پیروز شوند و می باید یک روحیه خوب وجود داشته باشد. در ایران مسیری طولانی طی شده است و من فکر میکنم که تغییر در ایران بزودی زود صورت خواهد گرفت.
اکنون ما باید سوال کنیم که دولتهای غربی، اتحادیه اروپا و دولتهای اروپایی چه کاری می توانند انجام دهدند و من باید بگویم که ما باید از آن تغییر حمایت بکنیم. معنایش این است که ما باید مردم ایران را تشویق کنیم که قدرت را بدست خودشان بگیرند. آنچه مهم است این است که ما شورای ملی مقاومت را داریم که یک آپوزیسیون دمکراتیک است. این مهم است. دولت بعدی دمکراتیک خواهد بود و تغییر بسوی وضعیت بهتر می باشد. ولی سوال در مورد تحریمهای اقتصادی امروز کاملا حیاتی است و من باید بگویم که وقتی دولت ایران از مردم خودشان حفاظت نمی کند و در واقع دشمن مردم است، زمینه خوبی است که فشار تحریمها را روی رژیم ایران بگذاریم و همچنین این مسیر که فشار بیاوریم حقوق بشر در آن کشور رعایت شود. بسیار متشکرم.
