توضیح:

در سال 86 عاقبت بعد از قریب به دو سال پیگیری، تلاشهای مشترک من و یکی از هواداران مقاومت که مجاز به آوردن نامش نیستم به ثمر نشست. فیلمی از گورستان بی بی سکینه در نزدیکی کرج به دستمان رسید و ما توانستیم از روی مزارهایی که در فیلم مشخص شده بود، تعدادی از شهیدان قتل عام و قبل از آن را شناسایی کنیم.

وقتی فیلم را برای اولین بار دیدم احساسی دو گانه داشتم. اول احساس دین بسیار شدید نسبت به خانواده محترمی که رنج و خطر رفتن به بی بی سکینه و فیلمبرداری از آن را به جان خریده بودند. برای من مشخص بود که در صورت دستگیری چه بلایی سرشان می آمد. اما آن خانواده شریف قبول کرده بودند تا ما را در کاری بزرگ یاری کنند. من از این بابت همیشه مدیون هواداری که در خارج کشور این قضیه را با من مطرح کرد و همچو خواهری مهربان و دلسوز با جسارت تمام کارها را در داخل ایران سامان داد و همچنین آن خانواده که ذکرش آمد هستم. بی شک اگر این کار ارزشی داشته باشد، که به نظر من بسیار هم دارد، مدیون فداکاری آن عزیزان است.

دوم شناسایی یکی از گورستانهایی که تعدادی از شهیدان قتل عام و قبل از آن آرمیده اند به خودی خود یک پیروزی بر قاتلان و جلادان بود. به تجربه و به کرات دریافته ام که چه سعی دوزخی عظیمی شده است تا شهیدان گم شوند وبی یاد بمانند. و حالا وقتی ما ساکنان خاموش گورستانی را باز می یابیم، خواهران و برادران مظلوم خود را که در غبار ایام گم شده بودند می یابیم و به راستی غنیمتی است. و جا دارد از خود سؤال کنیم به راستی چند گورستان ناشناخته دیگر در سراسر این خاک وجود دارد که هریک تنی چند از فرزندان مجاهد و مبارز این مردم را در خود جای داده است؟ و حقا که لعنت بر آن روح پلید و اهریمنی که با رشیدترین فرزندان و خواهران و برادران ما این گونه کرد.

به هرحال از فیلم به دست آمده یک برنامه تلویزیونی درست شد که در همان ایام پخش گردید. همچنین در شماره 897مجاهد، مورخ 22اسفند 1386، چند صفحه اختصاص به این گزارش داده شد.

من این گزارش را فراموش کرده بودم تا این که در مرداد امسال، همزمان با سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی، یاد آن افتادم. آن را در دو بخش تنظیم کرده ام که در اینجا بخش اول را ملاحظه می کنید.

+++

گورستان بهشت‌سکینه، گورستانی است واقع در کیلومتر4 اتوبان کرج ـ قزوین. در نزدیکی زندان قزلحصار و گوهردشت. در یکی از قطعات این گورستان تعدادی از شهیدان مجاهد خلق و دیگر شهیدان راه آزادی که عمدتاً اسیران زندانهای قزلحصار و گوهردشت بوده‌اند آرمیده‌اند. تا پیش از این به صورت افواهی شنیده بودیم که تعدادی از تیرباران شدگان زندانهای قزلحصار و گوهردشت را به صورت گمنام در یکی از قطعات این گورستان دفن کرده‌اند. اما اخیراً هواداران مجاهدین موفق شده‌اند این قطعه گمنام را شناسایی کرده، از آن فیلمبرداری کنند و همراه با توضیحاتی پیرامون برخی از شهیدان برایمان ارسال نمایند.

تصاویری که در این صفحات مشاهده می‌کنید، عمدتاً از روی فیلمهای ارسالی گرفته شده‌اند. در صفحه اول تصاویری از صحنه و موقعیت کلی گورستان را ملاحظه می‌کنید.

تعدادی از گورهای این قطعه دارای سنگ می‌باشند و بنابراین قابل شناسایی هستند. نام و نام و خانوادگی و تاریخ تولد و شهادت آنان بر سنگ گورها حک شده است. البته در فیلمهای ارسالی مزار تعدادی از شهیدان طوری است که اطلاعات کامل قابل شناسایی و استخراج نمی‌باشد. مثلاً برسنگ «علی اکبر هاشمیان» نام آن قابل شناسایی بود اما نتوانستیم سایر مشخصات را تشخیص دهیم. ترجیح دادیم تا به دست آمدن اطلاعات موثق کافی اطلاعات را ولو ناقص منتشر کنیم. سنگ برخی مزارها نیز مورد تهاجم ایادی رژیم قرار گرفته و شکسته شده به طوری که هیچ گونه اطلاعاتی از آن نمی‌توان به دست آورد.

مجموعاً 37مزار شهید در این قطعه مورد شناسایی قرار گرفتند که عکس مزارهایشان را ملاحظه می‌کنید(در نشریه مجاهد عکسها به چاپ رسیده). اما باید تأکید کرد که براساس توضیحاتی که فرستندگان فیلمها برایمان ارسال کرده‌اند تعداد شهیدان آرمیده در این قطعه بسیار بیشتر است و اغلب آنان نه سنگ گوری دارند و نه کسی از آنها نام و نشانی دارد. در میان مزارهای کشف شده به تعدادی از مزارهایی برخوردیم که در گذشته صاحبانشان را به عنوان شهیدان مجاهد خلق شناخته و معرفی کرده بودیم. مثلاً در بهمن ماه1367 رژیم ضد بشری تعدادی از هواداران مجاهدین که دارای مذهب اهل حق بوده‌اند را به نام قاچاقچی در ملارد کرج، یعنی محل زندگیشان، به دار آویخت و در روزنامه‌های خودش هم اعلام کرد. مقاومت ایران این عمل را در زمره جنایتهای ضدبشری آخوندها قلمداد کرده و آن را افشا نمود (نشریه مجاهد شماره 378 ـ 27بهمن76 و کتاب قهرمانان در زنجیر صفحه179 و 180) اکنون مزار تعدادی از این شهیدان در گورستان بهشت سکینه کشف شده است که تصاویر آن را (در نشریه) ملاحظه می‌کنید.

دقت در برخی تصاویر حقایق تکان دهنده دیگری را نیز برایمان روشن می‌کند. مثلاً در صفحه7 (نشریه) شما تصاویر مزار 8مجاهد خلق را مشاهده می‌کنید که در تاریخ 5مهر68 به شهادت رسیده‌اند. این مسأله نشان می‌دهد که کشتار زندانیان سیاسی، به ویژه اسیران مجاهد خلق، حتی پس از قتل‌عام سیاه تابستان67 همچنان ادامه داشته است.

در کنار وحشیگریهای جلادان خونریز، باید از علاقه و احترام مردم میهنمان نسبت به فرزندان مجاهد خودشان یاد کرد. آنان مزار شهیدان را با احترام حفظ کرده‌اند و هر از گاهی به آنان سر زده و با نثار گلی یاد آنها را زنده نگه می‌دارند. در متن فیلمی که به دست ما رسیده، فرستنده توضیح می‌دهد که یکی از مزارها مربوط به خواهر مجاهد زهره شکاری است، که از اسیران مجاهد در زندان  قزلحصار، اهل ملارد کرج بوده است و هنگام شهادت دختری خردسال به نام شقایق داشته. اهالی محل به یاد این مجاهد قهرمان نام کوچه خود را «کوی شقایق» گذاشته‌اند. همچنین در فیلم، شاهد گوری بدون سنگ هستیم. فرستنده توضیح می‌دهد که این محل متعلق به شهیدی گمنام از اهالی جنوب کشور بوده است. خانواده شهید وقتی گور فرزند خود را یافته‌اند به محل آمده و گفته‌اند: «هرچند نبش قبر حرام است اما ما به خاطر این که شهیدمان نزد خودمان باشد این کار را می‌کنیم» بعد خاک را شکافته و جسد را شبانه به شهر خود منتقل کرده‌اند. اما به یاد آن شهید هم چنان آن مزار بدون شهید حفظ شده و اهالی جایش را به یکدیگر نشان می‌دهند. این نمونه حاکی از وجود تعداد بسیار دیگری از شهیدان است که خانواده‌شان موفق به کشف مزارشان نشده‌اند. انبوه مزارهای بی‌سنگ گور دلیل این واقعیت است.

لیست اسامی و مشخصات 37تن از مجاهدین و شهیدان راه آزادی که مزارشان در گورستان بهشت‌سکینه شناسایی شد

اسامی و مشخصات شهیدانی که ذیلاً آورده می‌شود براساس اطلاعات نبشته شده برسنگ مزارشان عبارتند از:

1- صفی‌قلی اشرفی، فرزند محمد، متولد سال1339 ، تاریخ شهادت 8بهمن67

2- سید حیدر نوری، فرزند عباس، متولد 15آبان1329، تاریخ شهادت 8بهمن67

3- غلامعلی تیموری، فرزند غریب‌علی، متولد 8آبان1339، تاریخ شهادت 8بهمن67

4- حیدر‌علی سیاه‌منصوری، فرزند صفر، متولد12اردیبهشت1333، تاریخ شهادت 12اردیبشت1368(در گذشته تاریخ شهادت او اسفند67ذکر شده بود)

5- علی تیموری، فرزند ...علی، متولد 17فروردین1339، تاریخ شهادت8بهمن67

6- بهرامعلی تیموری، فرزند یوسفعلی، متولد 1فروردین1336، تاریخ شهادت 8بهمن67

7- روح‌الله اشرفیان، فرزند علی‌قلی، متولد1328، تاریخ شهادت 8بهمن67

8- قربانعلی علیدرویش، فرزند غلامعلی، متولد 8مرداد1335، تاریخ شهادت 8بهمن67

9- درویش‌علی تیموری، فرزند غریب‌علی، متولد 1334، تاریخ شهادت8بهمن67

10- احمد زنگی، فرزند ارسلان، متولد22خرداد1341، تاریخ شهادت8بهمن67

11- امان‌الله سیاه‌منصوری، فرزند احمد، متولد2مهر1338،تاریخ شهادت8بهمن67

12- صدرالله سیاه‌منصوری، فرزند رضا، متولد 4آذر1326، تاریخ شهادت8بهمن67

13- یحیی تیموری، فرزند ایاز، متولد 1مرداد1333، تاریخ شهادت8بهمن67

14- خرامان سیاه‌منصوری، فرزندمنصوربک، متولد 1337، تاریخ شهادت3اسفند66

15- غلامحسین رشیدی، فرزند نعمت‌الله، متولد 3خرداد1333، تاریخ شهادت 26فروردین62

16- سعید طارانی، فرزند محمد، متولد14فروردین1327، تاریخ شهادت 28شهریور64

17- حسین کریمی‌بخش، فرزند رمضانعلی، متولد اول فروردین1338، تاریخ شهادت10اسفند62

18- داریوش عابدینی، فرزند عباس، متولد 1338، تاریخ شهادت 24خرداد62

19- محمدعلی حسینی، فرزند... ، متولد41 ، تاریخ شهادت6اردیبهشت62

20- اعظم اسماعیل‌پور، فرزند عباد، متولد1فروردین1336، تاریخ شهادت...

21- مهناز عالمی، فرزند رحمت‌الله، متولد 1338، تاریخ شهادت21مهر61

22- حسین عاشوری، فرزند احمد، متولد1336، تاریخ شهادت 10آبان61

23- اصغر غفوری، فرزند محمود، متولد1323، تاریخ شهادت 2مهر64

24- شاهین اخوان، فرزند...، متولد...، تاریخ شهادت

25- زهره شکاری، فرزند اکبر، متولد 24مرداد1335، تاریخ شهادت 25فروردین62

26- موسی دهقانی، فرزند خدابخش، متولدمسجدسلیمان...، 17مرداد60

27- منصور کاظمی، فرزند محمدکاظم، متولد1342، تاریخ شهادت 22مهر61

28- رمضان بزرگانفرد، فرزند عطاالله، متولد1323، تاریخ شهادت 19تیر1360

29- سیدجواد امیر کرباسی، فرزند محمد، متولد1340، تاریخ شهادت 5مهر68

30- حسین قره‌گوزلو، فرزند یدالله، متولد1332،تاریخ شهادت 5مهر68

31- اسماعیل قاری، فرزند حسن، متولد1333، تاریخ شهادت 5مهر68

32- اسدالله صمیمی، فرزند یدالله، متولد1339، تاریخ شهادت 5مهر68

33- امیر هوشنگ احمدیان، فرزند جلیل، متولد 1341

34- اسماعیل کشتیرانی، فرزند عباس، متولد 1333، تاریخ شهادت 5مهر68

35- محمد آقایی، فرزند علی اکبر، متولد1336، تاریخ شهادت 5مهر68

36- سیدعباس عقیلی، سید ستار، متولد1336، تاریخ شهادت 5مهر68

37- علی اکبر هاشمیان، .....(مشخصات شهید ناخوانا بود)

عیـاران

خاطره مجاهد شهید صفی‌قلی اشرفی و یاران پاکبازش گرامی‌باد

نقل از مجاهد 378ـ 27 بهمن76

گمنامان

             بیشمارانند.

الماس زلال ستاره

            در آخرین دم شب

برق نهان چشم عیاری شبگرد

خون صبحگاهی بیشمار گمنام را       

طلب خواهد کرد

در تاریخ 10بهمن67 مطبوعات حکومتی گزارش دادند «12عضو گروه عیاران» که از آنها با عنوان «قاچاقچی مواد مخدر و سارق مسلح» یاد می‌کرد، به دار آویخته‌شده‌اند.

اما «عیاران» برخلاف ادعای دروغ رژیم، کسانی نبودند جز مجاهد شهید صفی‌قلی اشرفی و همرزمان مجاهدش که پس‌از تحمل چند‌سال شکنجه، سرانجام در تاریخ 8 بهمن 67 به پیمان خود با خدا و خلق وفا کردند.

مجـــاهــد شهید صـفـی‌قلـی اشرفی، در‌ جریان انقلاب ضد‌سلطنتی دانشجوی دانشگاه تهران بود و همان‌جا بود که با مجاهدین و آرمانهایشان آشنا شد و به تبلیغ این آرمان در میان پیروان اهل طریقت در سرخه‌حصار کرج پرداخت. پدر او  شادروان محمدولی اشرفی «پیر»  و رهبر آنان بود و خود صفی‌قلی نیز از نفوذ و اعتبار زیادی در‌میان مردم سرخه‌حصار برخوردار بود. او در‌جریان انقلاب ضد‌سلطنتی بسیار فعال بود و پس‌از پیروزی انقلاب مانع بازپس گرفتن سلاحهایی که از پادگانها توسط مردم مصادره شده بود، گردید. صفی‌قلی پس‌از آن نیز  در‌میان اهالی سرخه‌حصار به هواداری از مجاهدین پرداخت و برای معرفی اهداف سازمان فعالانه کوشید. او جوانان اهل‌حق آن منطقه را به کلاسهای آموزش ایدئولوژیک سازمان، که در آن زمان تحت عنوان بحثهای «تبیین جهان» توسط برادر مجاهد مسعود رجوی در دانشگاه صنعتی شریف تشکیل می‌شد، می‌برد. توزیع نشریه مجاهد، یکی دیگر از فعالیتهای گسترده صفی‌قلی و یارانش بود. او با نفوذ و محبوبیتی که در میان مردم سرخه‌حصار داشت، توانست بسیاری از جوانان آن‌جا را به مبارزه با رژیم و هواداری از مجاهدین جذب کند.

پس‌از خرداد سال‌60 و آغاز مقاومت انقلابی مسلحانه، صفی‌قلی و یارانش به هواداری از مجاهدین و تلاش برای برقراری ارتباط با رزمندگان مجاهد خلق هم‌چنان ادامه دادند. صفی‌قلی همرزمانش را تحت عنوان گروه «عیاران» سازمان داد و  به عملیات متعددی، از‌جمله مصادره چند‌بانک، دست زد و فعالیت گروه را گسترش داد.

در اواخر سال‌64 گروه ضربه خورد و صفی‌قلی به‌اتفاق 60‌نفر از همرزمان و یارانش از اهل‌حق، دستگیر شدند. دوران زندان و تحمل شکـنـجـــه‌هــای سبــعـــانه دژخیمان، نه‌تنها در عزم آهنین صفی‌قلی و یارانش خللی به‌وجود نیاورد، بلکه آنان را در پیمودن راه رهایی خلق و مقاومت انقلابی مسلحانه استوارتر و مصمم‌تر نمود. تا این‌که سرانجام در 8بهمن سال67، به‌اتفاق مجاهدین شهید روح‌الله اشرفیان و احمد زنگی در ملاٌ عام، در زمین چمن ســـرخـــه‌حـــصــار کـــرج به‌دار آویخته‌شد. در همان روز 9همرزم مجاهد دیگر صفی‌قلی در زندان حلق‌آویز شدند.

اسامی و مشخصات این شهیدان سرفراز خلق عبارتند از مجاهدین شهید:

1ـ‌‌صـفــی‌قـلــی اشــرفـــی، دانشجوی دانشگاه تهران، 27ساله

2ـ امان‌الله سیاه‌منصوری فرزند احمد علی، 23ساله، کشاورز

3ـ احمد زنگی، 25ساله، دیپلم

4ـ روح‌الله اشرفیان، 34ساله، کارمند بانک مرکزی تهران

5ـ سیدحیدر نوری، 35ساله، افسر فراری هوانیروز

6ـ بـهــرام تـیــمــوری (فرزند یوسفعلی)، 27ساله، دیپلم

7ـ قربانعلی‌درویش، 29ساله، شغل آزاد

8‌ـ‌‌‌‌‌‌‌‌دکــــتــــر صـــدرالـــلـــه سیاه‌منصوری (فرزند رضا)، شاغل در دانشگاه تهران

9ـ غلامعلی تیموری (فرزند قریب‌علی)، 25ساله، دیپلم

10ـ درویش‌علی تیموری (فرزند قریب‌علی)، 23ساله،  کشاورز

11ـ حیدر تیموری (فرزند نظرعلی)، 35ساله، راننده

12ـ یحیی تیموری (فرزند ایاز)،  37ساله، کشاورز

ونیز مجاهدین شهید:

ـ‌‌حیــــدر ســـیــاه‌مــنــصـوری، 35ساله (که حدود یک‌ماه پس‌از همرزمانش اعدام گردید)

ـ دکتر غلامحسین رشیدی  29ساله (که در بهار سال62 اعدام شد.

یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.