این وضعیت بحرانی که به یقین آینه تمام قد «اقتصاد مقاومتی» در کشور می‌باشد، در حالی است که به گفته متولیان رژیم خط فقر مطلق به بیش از ۱۲ میلیون نفر رسیده و حاشیه نشینی شهرها و ابعاد بیکاری در ایران آخوند زده بیداد می‌کند.
در تازه‌ترین نمونه یک کارشناس مسائل کشاورزی در حاکمیت ولی‌فقیه وابستگی شدید کشور به واردات مواد و موضوع «امنیت غذایی» را اینگونه به تصویر کشیده است: «این امنیت به طور فزاینده ای وابسته به بیگانگان است و پایدار نیست. سالانه ۱۲ میلیارد دلار محصولات غذایی به کشور وارد می‌شود، درحالیکه در سال ۱۳۸۴ وابستگی غذایی کشور ۲.۴ میلیارد دلار بوده است. هم اکنون بیش از نیمی از کالری مصرفی کشور از محل واردات تأمین می‌شود و ۸۵ درصد علوفه و خوراک دام کشور وارداتی است».
ترجمان این جملات در سرزمینی که بروی دشت‌ها و مزارع بی‌شمار قرار گرفته و دارای استان‌های سابقا زرخیز بوده است، به یقین دل هر ایرانی را به درد می‌آورد؛ زیرا داده‌های کشاورزی و به‌ویژه صادرات محصولات غذایی از گذشته‌های نه چندان دور مبین این واقعیت هستند که کشور ما سالیان متمادی خود تامین کننده مواد غذایی بسیاری از کشورهای همسایه بوده است. وجود سوء مدیریت و بحران شدید آبی اکنون بسیاری از استان‌ها مانند سیستان و بلوچستان، لرستان، ایلام، خوزستان، بخش‌های بزرگی از استان‌های فارس و کرمان و خراسان را به خشکسالی شدید کشانده است. بر این اساس مشاهده می‌شود که در حاکمیت فاسد و غارتگر آخوندی و تنها طی چند دهه این روند نه تنها سیر معکوس پیدا نموده، بلکه اساسا معیشت و زندگی هشتاد میلیون ایرانی را به واردات از خارج وابسته نموده است.
در این راستا باید به فاکتورهای مهمی مانند بروز نشدن صنعت کشاورزی، غارت آب‌های زیرزمینی، پروژه‌های مخرب سپاه پاسداران، خشکسالی گسترده، فرار روستائیان به شهرهای بزرگ، هزینه‌های سنگین مواد، ماشین‌آلات و انواع کودهای کشاورزی، نبود حمایت دولتی از کشاورزان محروم، برداشتن سوبسیدها، تورم، تخریب عامدانه مزارع و شهرک‌سازی‌های حکومتی، نبود امکانات و زیربناهای اولیه در روستاها، وجود باندهای مافیایی و بسیج سرکوبگر در بخش کشاورزی اشاره نمود که تنها بخش کوچکی از مصائب و دلایل برای این روند بحرانی می‌باشند.
این گزارش در ادامه به نقل از رئیس حکومتی در مرکز مطالعات و توسعه زیست فناوری می‌افزاید: «اگر تلاشی صورت نگیرد، در آینده توانایی تأمین غذای خود از طریق کشاورزی را نخواهیم داشت. در ایران اوضاع به شکلی است که بر اساس اظهارنظرهای رسمی، ایران در سال ۲۰۲۵ از کشوری نیمه‌خشک به کشوری خشک تبدیل می‌شود».
