مقاومت ایران در شهریور سال گذشته پس از وخامت حال زندانی سیاسی ارژنگ داوودی در زندان زابل، خواهان اقدام ملل متحد و کمیسر عالی حقوق بشر برای دیدار با او شد. اکنون ۹ ماه است که هیچ اطلاع قطعی از وضعیت و سلامت او در دست نیست و طبق آخرین گزارشها در زندان گوهردشت در انفرادی بسر میبرد.
ارژنگ داوودی ۶۸ ساله، فارغ التحصیل مهندسی مکانیک و مدیریت صنعتی از دانشگاه تگزاس، ۱۸ سال است بدون حتی یک روز مرخصی و برخورداری از حداقل حقوق زندانی، در بدترین شرایط بسر برده و دا‌ئماً از اوین و گوهردشت تا بازداشتگاه اهواز و زندان بندرعباس و زاهدان و زابل از زندانی به زندان دیگر جابجا شده و در معرض انواع شکنجه و آزار بوده است تا درهم بشکند.
ارژنگ از سال۱۳۸۲به اتهاماتی مانند «توهین به خامنه‌ای» در زندان بوده و دژخیمان بخاطر مقاومت و پایداریش کینه عمیقی از وی به دل دارند و میخواهند او را زجرکش کنند. او در ابتدا به ۱۵سال حبس و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی و تبعید به زندانهای جنوب ایران محکوم شد و سپس با پرونده‌سازی مجدد به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران به ۵ سال زندان افزوده محکوم گردید.
ارژنگ داوودی در سال ۹۷ پس از احضار به دفتر رئیس جنایتکار زندان زاهدان به نام محمد خسروی، توسط معاون وی به نام غلامرضا قدیر در حالی که پابند و دستبند زده شده بود از بالای پله های طبقه دوم ساختمان به پایین پرتاب شد. در این جنایت ضدانسانی کتف ارژنگ در رفت، هر دو پایش شکست و مهره‌های کمر به شدت آسیب دید به طوری که قادر به راه رفتن نبود و مجبور است تا آخر عمر با واکر راه برود. وی تاکنون بارها دست به اعتصاب غذا زده است.
مقاومت ایران خواهان اطلاع از وضعیت، رسیدگی فوری پزشکی به زندانی سیاسی ارژنگ داوودی و ملاقات او توسط بستگانش می‌باشد. شورای حقوق بشر و کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه باید برای نجات جان و آزادی او پس از ۱۸ سال زندان ظالمانه و ضدانسانی اقدام کنند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۲ خرداد ۱۴۰۰ (۲ ژوئن ۲۰۲۱)
