مسعود رجوی-۱۶ خرداد ۱۴۰۰
استبداد و آزادیکشی
غصب حاکمیت و کشتار فرزندان یک ملت
«در رأس گناهان کبیره» است
خامنهای خلیفه خونریز ارتجاع به نقل از دجال ضدبشر خمینی «عدم حضور در انتخابات» رژیم را به گونهای دو ضرب «در رأس گناهان کبیره» و «تا نسلها بعد مستلزم بازخواست الهی» اعلام کرد. به راستی که از تحریم سراسری شعبده و خطرهای بعدی وحشت کرده است.
هفت گناه کبیره مشهور و مورد اتفاق در اسلام بشرح زیر است:
۱-شرک و دوگانگی
۲-قتل نفس بیگناه
۳-جادوگری و شعبده
۴-فرار از جهاد
۵-خوردن مال یتیم
۶-ربا خواری (شاخص استثمار)
۷-تهمت به زن پاکدامن (اسیدپاشیها یادتان باشد)
بنابراین، نخستین گناه کبیره در اسلام و قرآن، شرک و بتپرستی است که در روزگار معاصر در میهن اسیر ما به معنی شیخ و شاه پرستی است. شاه خود را سایه خدا و ولی فقیه خود را خلیفه خدا بر روی زمین دانستهاند. این دوگانگی و شریک قرار دادن برای خدا و توجیه دیکتاتوری و آزادیکشی یعنی غصب حاکمیت و آرای جمهور ملت و کشتار فرزندان بیگناه آن است.
در سالروز شهادت امام جعفر صادق باید یادآوری کرد که پیشوایان اسلام انقلابی مشخصاً امام موسی کاظم حتی کرایه دادن شتر به خلیفه ستمگر برای زیارت حج را هم حرام و تحریم کردند. چه رسد به آن کس که بقای سلطان و خلیفه جور و ستم را بخواهد که همانا سزاوار آتش است.
گناه کبیره دیگر جادوگری و شعبده به معنی دجالیت است که در روزگار ما خمینی و خامنهای مظاهر آن هستند.
گناه کبیره دیگر فرار از جهاد در برابر ستم و استبداد به معنی سازش و «نجنگ» با این رژیم است.
این تعاریف، همان اسلام مجاهدین است که خامنهای در سالمرگ دجال تأکید کرد خمینی آن اسلام را «التقاطی» میدانست. در قاموس کفر و حقستیزی، حضرت علی و امام حسین را هم که بیاورید از نظر شیخ و شاه «التقاطی» و «مارکسیست اسلامی» هستند! اگر تحریم انتخابات قلابی در دیکتاتوری سلطنتی و در استبداد دینی گناه کبیره است، فرزندان ایران به آن افتخار میکنند. تکرار میکنیم که انتخابات در این رژیم یک شعبده است و تحریم باید گردد. شرکت در آن دست کردن در خون شهیدان است.
ارتش آزادی در پنجمین مؤسسان فراگیرش با کانونهای شورشی تنها راه برای آزادیست