ابعاد این اعتراضات به‌حق مردمی که از سوی نیروهای سرکوبگر سپاه و بسیج با گلوله به آنها پاسخ داده شده، بحدی است که شهرهای« اهواز، خرمشهر، بستان، حمیدیه، شادگان، سوسنگرد و ماهشهر» به صحنه نبرد میان مردم به‌جان آمده و قوای حکومتی تبدیل گردیده است. آتش زدن لاستیک و بستن راههای عبور و مرور به همراه فریاد های مردم علیه کلیت نظام آخوندی، ترجمان وجود بحرانی است که خامنه‌ای برای مردم دردمند ایران پدیدار نموده است.
شلیک مستقیم بسوی مردم و تشنگان که ویدئو و تصاویر آنها به‌طور گسترده در شبکه‌های اجتماعی بازتاب یافت، نه تنها معترضان را منکوب نکرد، بلکه به روند اعتراضات به‌حق با شعارهای«مرگ بر خامنه‌ای» و«مرگ بر دیکتاتور» نیز ضریب زده است.
در این رابطه دبیرخانه شورای ملی مقاومت در یک روشنگری از جمله تأکید کرده است:« نیروهای سرکوبگر انتظامی که قصد داشتند مانع تظاهرات شوند در مقابل تهاجم جوانان و مردم معترض مستمراً عقب نشسته و موفق به ممانعت از تظاهرات مردم نشدند».
واقعیت در دیکتاتوری ولی‌فقیه آن است که زیربناهای کشور به‌دلیل وجود فساد، غارت و سوء‌مدیریت و هزینه‌های سنگین برای بمب اتم، موشک و کشورگشایی، اکنون دستخوش بحرانهای عمیق گردیده است.
براین اساس عدم اختصاص بودجه و درآمدهای حاصله از فروش منابع نفتی و گازی برای عمران و آبادانی و بروز کردن شبکه‌های فرسوده، به بروز مجموعه بحرانها به‌ویژه در مناطق ضربه خورده و آسیب دیده شدت بخشیده است.
سخن از استانها و شهرهایی است که طی هشت سال جنگ ضدمیهنی هم‌چنان به‌حال خود رها شده و در نبود مدیران دلسوز و وجود سرکوب گسترده، مردم اکنون با تبعات مخرب آن هم‌چنان دست و پنجه نرم می‌کنند.
بقول سخنگوی سازمان مجاهدین:«این در حالی است که بیش از ۷۰۰روستای خوزستان از کم‌آبی رنج می‌برند. کشاورزان به ستوه آمده، نخیلات جان می‌دهند و گاومیش‌ها در باتلاق بی‌تدبیری و سومدیریت آخوندهای حاکم تلف می‌شوند».
براین منطق قطعی برق و آب، آن هم در این گرمای سوزان در استانهای جنوبی، نبود بهداشت و کمکهای دولتی به مردم و رها کردن جامعه بحال خود، به مانند ریختن بنزین بر آتش خشم انزجار عمومی می‌باشد.
هم‌چنین در رابطه با بحران موجود در مناطق نفت خیز کشور، خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز گزارش کرده است:« این اعتراضات در استان خوزستان در حالی صورت می‌گیرد که ایران از طریق امواج مکرر آلودگی در بیماری همه‌گیر ویروس کرونا درگیر است و هزاران کارگر در صنعت نفت این کشور برای پایین بودن دستمزد و مطالبه شرایط بهتر، دست به اعتصاب زده‌اند».
