خوش بینی های شیخ حسن روحانی در رابطه با احیای برجام اکنون به مانند حبابی در حال ترکیدن است.

این واقعیت را می توان از فردای بروی کار آوردن آخوند جنایتکار ابراهیم رئیسی، بر مسند پست ریاست جمهوری نظام ولایت بخوبی رویت نمود. وجود شش دور از مذاکرات که تا به امروز به هیچ نتیجه ای نرسیده است و یا تازه ترین سخنان محمد مخبر، معاون اول وی، گویای حال و روز پریشان برای احیای برجام می باشد.

وی در این رابطه اعتراف کرده: «بعید است که بتوانیم با نظام سلطه به جایی برسیم و نمی‌توان برنامه‌ریزی خود را برای اداره کشور متکی به رفع تحریم‌ها کرد بلکه باید به نحوی برنامه‌ریزی کنیم که فرض بر این باشد که نظام سلطه تحریم‌ها را لغو نخواهد کرد». (سایت حکومتی خبرآنلاین ۲۴ مرداد ۱۴۰۰) 

واقعیت در لابلای این جملات بدان معنا است که وجود نحوستی بنام آخوند رئیسی در قوه مجریه، اکنون به قفل بزرگی برای دادن هرگونه امتیاز به دیکتاتوری ولی فقیه تبدیل شده است. 
دراین راستا شاهد هستیم که رژیم آخوندی چگونه در سایه سیاست انقباض دست به آشوبگری، شلیک پهپادهای انفجاری علیه نفتکش ها و کشتی های باری و یا موشک پرانی از سوی نیروهای دست نشانده خود در عراق، یمن و لبنان زده است.

پیام خامنه ای به طرف های مقابل همان تشدید تنش و جنگ افروزی با اهرم سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس می باشد. این پیام که اکنون در الویت امور دولت سیزدهم قرارگرفته، در منطق خود طرف های مقابل را به بازنگری جدی برای دادن هرگونه امتیاز جدی به رژیم آخوندی واداشته است.
 
آخوند رئیسی از جمله رئوس برنامه های خود بر «همکاری های اقتصادی با کشورهای همسایه» قرار داده است و بدین سان تلاش خواهد کرد تا از طریق ایجاد رابطه با کشورهای منطقه ، تحریم های خرد کننده را دور زده به دلارهای نفتی دست یابد. 
 
دراین رابطه مطهری نیا یک کارشناس حکومتی ضمن اعتراف به چشم انداز تیره و تار برای بهبود شرائط مذاکره می گوید: «اگر دولتِ رئیس جمهور رئیسی این را بپذیرد، گامی به عقب برداشته خواهد شد و قاعدتا این به معنای عقب نشینی ایران ارزیابی خواهد شد. امری که در دولت‌های قبلی ایران به عنوان سازش و عقب نشینی ایران از مواضع انقلابی‌اش ارزیابی می‌شد». (سایت حکومتی فرارو ۲۴ مرداد ۱۴۰۰) 

مضافا براین وضیت باید به بن بست خامنه ای برای برجام اشاره نمود. وی اکنون بر سر یک دوراهی در تله افتاده است. تسلیم شدن در مقابل تعهدات حداقلی از سوی طرف های مذاکره و بویژه ایالات متحده به معنای شکست سنگین دیگری برای وی محسوب خواهد شد و ادامه دادن به بازی «نه جنگ نه صلح » نیز به معنای هرچه ضعیفتر شدن رژیم با فاکتور زمان می باشد.

این کارشناس رژیم با اذعان به این روند می افزاید: «اگر ایران بخواهد از آن ( برجام ) خارج شود، عملا اجماع بین المللی را علیه خود ایجاد کرده است. در این راستا، به نظر می‌رسد آنچه در عمل اتفاق می‌افتد، سیر مذاکرات فرسایشی خواهد بود».