خانم مریم رجوی:
گزارش دبیرکل شمه ای از حقایق در باره نقض مافوق تصور حقوق بشر در ایران زیر یوغ فاشیسم دینی و حکومت آخوندی را به عالی‌ترین ارگان جهانی رسانده و به ثبت داده است. مردم و مقاومت ایران خواهان ارجاع پرونده نقض حقوق بشر به شورای امنیت ملل متحد و محاکمه خامنه‌ای، رئیسی، اژه ای و دیگر مسئولان قتل عام به‌جرم جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی هستند. از شورای امنیت سازمان ملل می‌خواهیم که ترتیبات حسابرسی و محاکمه بین‌المللی آخوند رئیسی به‌جرم ارتکاب جنایت علیه بشریت را فراهم کند و در اجلاس آینده مجمع عمومی او را نپذیرد. رژیم ایران که نخستین ناقض حقوق بشر و حامی اصلی تروریسم و اولین تهدید صلح و امنیت در دنیای معاصر است .باید تحت تحریمهای بین المللی و ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد قرار بگیرد
دبیرکل ملل متحد در مقدمه گزارش خود، تأکید می‌کند: «وضعیت حقوق‌بشر در ایران هم‌چنان موضوع نگرانی جدی است و هیچ‌گونه تلاش جدی (از سوی رژیم) برای تبعیت از قانون انسان‌دوستانه حقوق‌بشر صورت نگرفته است... معترضان، مدافعان حقوق‌بشر، وکلا و اعضای جامعه مدنی هم‌چنان در معرض تحقیر، بازداشت خودسرانه و تعقیب جنایی قرار دارند که بعضاً به‌حکم اعدام برایشان می‌انجامد. زنان و اقلیت‌ها هم‌چنان با تبعیض نهادینه مواجهند...».
در بخش اول این گزارش درباره اعدام در حاکمیت آخوندی، تصریح شده است: «جمهوری اسلامی... هم‌چنان یکی از بالاترین میزان اعدامها را در جهان به‌اجرا می‌گذارد.
گزارش‌ها نشان‌دهنده تعداد زیادی از اعدام اعضای اقلیت‌ها تاکنون در سال۲۰۲۱ است،
تعداد بالایی از اقلیت عرب بعد از دستگیری، هم‌چنان تحت حکم اعدام یا در معرض ناپدیدسازی اجباری هستند. در سال۲۰۲۰، دست‌کم ۶۹عضو اقلیت کرد، اعدام شدند.
در گزارش دبیرکل ملل متحد، هم چنین آمده است: «گسترش کووید۱۹ در زندان‌های شلوغ و فاقد خوابگاه و امکانات اولیه بهداشتی، بیانگر خطری اضافی برای جان زندانیان است. چندین مورد مرگ زندانیان ناشی از شیوع کووید۱۹ در زندان‌ها، از جمله سالم زند در زندان زاهدان در اوت۲۰۲۰ و کاظم عبادی در زندان اردبیل گزارش شده است.
دبیرکل نگرانی‌های خود را در مورد مستثنی‌کردن نامتناسب برخی از زندانیان (از طرح آزادی موقت) از جمله زندانیان سیاسی، معترضان، وکلا و مدافعان حقوق‌بشر... تکرار می کند. برخی از زندانیان سیاسی سال‌ها بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بوده‌اند. مریم اکبری‌منفرد که به‌دلیل شرکت در اعتراضات سال۱۳۸۸ به ۱۵سال زندان محکوم شده بود، طی ۱۲سال گذشته هم‌چنان در زندان بوده است. آزار و اذیت وی پس از ثبت شکایت رسمی و درخواست تحقیقات رسمی در مورد اعدام زندانیان سیاسی از جمله خواهر و برادرش در سال۱۳۶۷ افزایش یافت. زینب جلالیان یک زندانی سیاسی کرد که به‌اتهام محاربه در حبس ابد به‌سر می‌برد از سال۲۰۰۸ بدون مرخصی در زندان نگه داشته شده است.
در رابطه با تخلفات گذشته نیز مصونیت وجود دارد. در آوریل۲۰۲۱، مقامات با صدور حکمی اعضای جامعه بهایی را از دفن متوفیان خود در محل اختصاصی‌شان در گورستان گلستان محروم کردند و آنها را مجبور به‌استفاده از فضای بین قبرهای موجود یا محل گورهای دسته‌جمعی خاوران کردند، اعتقاد بر این است که این، محل دفن قربانیان ناپدیدسازی‌های اجباری و اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان۱۳۶۷ است. این حکم تازه‌ترین مورد از مجموعه‌یی از تلاش‌های گزارش‌شده با هدف از بین‌بردن آثار اعدام مخالفان سیاسی در آن زمان و آزار و تعقیب جنایی خانواده‌های قربانیانی محسوب می‌شود که خواهان کشف حقیقت و حسابرسی هستند».
در گزارش دبیر کل ملل متحد به مجمع عمومی در باره اعدامها در حاکمیت آخوندها از جمله آمده است: در سال۲۰۲۰ دست‌کم دو تن از معترضان اعدام شدند و ۸تن به‌جرایمی متهم شدند که حکم مرگ دارد یا به‌اعدام محکوم شدند. امیرحسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی در ارتباط با اعتراضات آبان۹۸ به‌اعدام محکوم شدند. محاکمه مجدد (آنها) سه بار به‌تعویق افتاده است.
دبیرکل با نگرانی به‌اتهامات تأیید نشده قتل علیه معترضان برای توجیه حکم اعدام، اشاره می‌کند. پرونده‌های نمادین شامل اعدام مصطفی صالحی و نوید افکاری به‌ترتیب در ۵اوت و ۱۲سپتامبر۲۰۲۰ است.
دبیرکل ملل متحد با تأکید بر فراخوانهای خود برای توقف اعدام نوجوانان توسط دیکتاتوری آخوندی، اضافه می‌کند: “برخی کودکان مجرم بیش از یک دهه را در انتظار اعدام به‌سر برده‌اند که منجر به‌رنج روانی شدید بشود و به‌شکنجه بالغ شود.
گزارش دبیرکل می افزاید: در سال۲۰۲۰ دست‌کم ۴متهم نوجوان اعدام شدند...محمدحسن رضایی روز ۳۱دسامبر۲۰۲۰ در یک پرونده نمادین از نگرانی‌ها نسبت به‌دادرسی عادلانه از جمله اعترافات اجباری اعدام شد. تا مارس۲۰۲۱ بیش از ۸۵ متهم نوجوان زیر حکم اعدام بودند و برخی از آنها شامل آرمان عبدالعلی، حسین شهبازی و علی ارجنگی در زمان نهایی‌شدن این گزارش، هم‌چنان در معرض تهدید اعدام قرار داشتند... اجرای مجازات اعدام علیه متهمان نوجوان یک نقض جدی قانون بین‌الملل به‌شما می‌رود».
بخشی از گزارش دبیرکل سازمان ملل به «استفاده مفرط از زور» توسط نیروهای سرکوبگر رژیم از جمله علیه قیام‌کنندگان اختصاص دارد.
گزارش تصریح می‌کند: «بنا به‌ارزیابی کمیساریای عالی حقوق‌بشر، مقام‌های امنیتی، مسؤلان مرزی و مأموران اعمال قانون، در میان (نیروهایی) هستند که از زور مفرط استفاده کرده‌اند... استفاده مفرط از زور در چارچوب تظاهرات سراسری۱۳۹۸ شامل به‌کارگیری مهمات جنگی و خشونت توسط نیروهای امنیتی علیه معترضان، در گزارش‌های قبلی دبیرکل به‌ثبت رسیده است.
گزارش‌ها نشان‌دهنده استفاده از تیربار، تک‌تیرانداز، تسلیحات سنگین و تفنگ ساچمه‌یی توسط نیروهای امنیتی و اطلاعاتی حکومتی است.
بین اول ژانویه و ۱۸ژوئن ۲۰۲۱، دست‌کم ۳۴کولبر... و سوختبر که اغلب از اقلیت‌های کرد و بلوچ بودند در نتیجه استفاده مفرط از زور، کشته شدند. این شامل کشتار ۱۰سوختبر توسط سپاه پاسداران در ۲۲فوریه ۲۰۲۱ می‌شود. در سال۲۰۲۰ در نتیجه استفاده نیروهای مرزی از زور، تقریباً ۶۰کولبر شامل کودکان کشته شدند و بیش از ۱۷۰ تن مجروح شدند. هیچ‌یک از این کشتارها توسط مقام‌ها مورد تحقیق قرار نگرفته که به استمرار مصونیت برای این جنایات منجر می‌شود».
در گزارش دبیرکل ملل متحد درباره قتل زندانیان توسط رژیم آخوندی، آمده است: «نمونه‌های گزارش‌شده نشان می‌دهد که برخی از مرگ‌ها (در زندان) بر اثر شکنجه، جلوگیری از دسترسی به‌رسیدگی پزشکی یا هر دو آنها رخ داده است. گزارش‌ها نشان‌دهنده شکنجه توسط پلیس، نیروهای اطلاعاتی و سایر نیروهای امنیتی است... این موارد از جمله شامل مرگ ناشی از شکنجه مهرداد طالشی در زندان اوین و بهمن عقابی در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه در ژانویه۲۰۲۱ است. از سال۲۰۰۳ تاکنون، دست‌کم ۳۲زندانی سیاسی طبق گزارش‌ها در بازداشت حکومت از جمله به‌دلیل شکنجه یا بدرفتاری شامل جلوگیری از دسترسی به‌رسیدگی پزشکی کشته شده‌اند...
جلوگیری از رسیدگی مناسب درمانی تحت بازداشت... هم‌چنان موجب نگرانی است. شمار هشداردهنده‌یی از زندانیان، به‌خصوص مدافقان حقوق‌بشر، زندانیان عقیدتی، حامیان محیط‌زیست و زندانیان سیاسی، به‌شدت در زندان بیمار شده‌اند یا به‌موارد جدی درمانی‌شان رسیدگی نشده است.... در ۵ژوئن ۲۰۲۱، زندانی سیاسی ساسان نیک‌نفس بعد از این‌که در زندان هوشیاری‌اش کاهش یافت، در بیمارستان درگذشت...
گزارش دبیر کل ملل متحد می افزاید: در دوره تنظیم این گزارش چندین تن از زنان زندانی سیاسی به‌زندان قرچک منتقل شدند. محل این زندان که در شروع برای یک کارخانه صنعتی مرغداری ساخته شده، فاقد زیرساخت‌های لازم برای استفاده از آن به‌عنوان زندانی است که از استانداردهای بین‌المللی برخوردار باشد. این محل فاقد دستشویی کافی و سیستم مناسب فاضلاب است که باعث به‌وجود آمدن محیطی به‌شدت آلوده و خطرناک می‌شود. نگرانی‌های مشابهی نسبت به‌زندان تهران بزرگ... وجود دارد. به‌طور خاص کمبود آب یک مسئله جدی است که زندانیان را وادار می‌کند برای نیازمندی‌های روزمرهشان، خودشان آب بخرند».
در بخش دیگری از گزارش دبیرکل تحت عنوان «دسترسی به‌عدالت و پاسخ‌گویی»، آمده است: «گزارش‌ها نشان می‌دهد که... نقض‌های حقوق‌بشری و جنایات بخشی از سیاست (رژیم) برای به‌سکوت‌کشاندن و مأیوس‌کردن از مخالفت... سیاسی است. به‌رغم فراخوانهای مکرر داخلی و جامعه بین‌المللی، مقام‌های (رژیم) ایران... نه یک تحقیقات به‌موقع و بی‌طرفانه درباره استفاده مفرط از زور توسط عوامل حکومتی حین اعتراضات۱۳۹۸ و ساقط‌کردن هواپیمای مسافربری۷۵۲ اوکراینی... انجام داده‌اند و نه حسابرسی را مطابق قانون و استانداردهای حقوق‌بشر بین‌المللی تضمین کرده‌اند... دبیرکل هم‌چنان نگران تعقیب قانونی معترضان به‌دنبال اعتراضات آبان۹۸ است؛ دست‌کم ۵۰۰نفر (در این رابطه) در معرض تحقیقات جنایی هستند و گزارش‌هایی از رفتار غیر انسانی و شکنجه به‌منظور اعتراف به‌وابستگی با گروههای اپوزیسیون و دولت‌های خارجی وجود دارد. با توجه به‌استفاده از اتهام محاربه که حکم اعدام دارد، نقض حقوق دادرسی عادلانه و استانداردها در محاکمه‌ها، به‌طور خاص نگران‌کننده است...
دبیرکل هم‌چین قویاً نگرانی تعداد ثبت‌شده موارد شکنجه و بدرفتاری با کودکان، زنان و مردان است. شهادت‌ها، عکس‌ها، فایل‌های صوتی و شواهد پزشکی قانونی نشان‌دهنده روندی از فشارهای فیزیکی و روانی برای گرفتن اعترافات اجباری در فقدان شواهد دیگر است. اتکای شدید سیستم قضایی به‌اعترافات حین تحقیقات ظاهراً از مشوق‌های اصلی برای شکنجه به‌شمار می‌رود که توسط مجموعه‌یی از عوامل شامل پلیس، یکان‌های پلیس اطلاعات، وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی صورت می‌گیرد...
دبیرکل ملل متحد می افزاید: حبس انفرادی و بازداشت‌های طولانی‌مدت قبل از محاکمه هم‌چنان موجب نگرانی است... یک نمونه نمادین حبس انفرادی حبیب و وحید افکاری از ۵سپتامبر ۲۰۲۰ است که طبق گزارش‌ها در تلافی درخواست پیرامون سرنوشت و رد برادرشان نوید افکاری صورت می‌گیرد؛ او متعاقباً اعدام شد. آنها (حبیب و وحید افکاری) طبق گزارش‌ها، مکرراً با چوب‌دستی و کابل کتک زده شدند، به مرگ تهدید شدند و با تهدید به‌زندان، کشتن، تعرض یا آسیب‌های دیگر به اعضای خانوادهشان مواجه شدند. در ۱۲ژوئن ۲۰۲۱، اعضای این خانواده که به استمرار حبس انفرادی آنها اعتراض می‌کردند...، توسط مأموران لباس شخصی کتک زده شدند.... به‌خاطر اتهامات نقض‌های جدی دادرسی مناسب و محاکمه عادلانه، دبیرکل به بازبینی فوری این پرونده مطابق قانون حقوق‌بشری بین‌المللی و استانداردهای دادرسی عادلانه بین‌المللی فرا می‌خواند.
دانشجویان علی یونسی و امیرحسین مرادی از زمان دستگیری‌شان در آوریل۲۰۲۰ هم‌چنان تحت بازداشت پیش از محاکمه در زندان اوین باقی مانده‌اند و دوره‌هایی از حبس انفرادی داشته و در معرض شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته‌اند. گزارش شده که آنها فقط مجاز به دسترسی محدود به‌فضای باز و تماس‌های تلفنی هستند».
در قسمت دیگری از گزارش به مجمع عمومی ملل متحد، دبیرکل به‌سرکوب و تعبیض نهادینه علیه زنان و دختران ایران توسط فاشیسم زن‌ستیز آخوندی پرداخته، و می‌نویسد: «تبعیض علیه زنان و دختران در قانون و در عمل نهادینه شده و اغلب با اشاره به مذهب توجیه می‌شود. جمهوری اسلامی... از معدود حکومت‌هایی است که کنوانسیون حذف هرگونه نوعی از تبعیض علیه زنان را تصویب نکرده است. هم‌چنان که در این گزارش آمده، مقام‌ها به‌تعقیب جنایی و آزار زنان و مردانی که از حقوق زنان دفاع می‌کنند، ادامه داده‌اند».
قسمت پایانی گزارش دبیرکل به‌مجمع عمومی، به‌خواسته‌ها و فراخوان‌ها درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها اختصاص دارد.
دبیرکل در این قسمت از جمله به‌این موارد فراخوان داده است:
لغو حکم اعدام و تعلیق فوری استفاده از اعدام و ممنوعیت اعدام متهمان نوجوانان
تضمین استانداردهای بین‌المللی دادرسی عادلانه
آزادی فوری همه کسانی که به‌طور خودسرانه به‌خاطر استفاده از حق مشروع خود برای آزادی بیان و عقیده، تجمع و گردهمایی مسالمت‌آمیز استفاده کرده‌اند
تحقیقات مستقل درباره استفاده مفرط از زور حین اعتراضات، کشته‌شدن حین بازداشت و گزارش‌ها پیرامون شکنجه و بدرفتاری با بازداشت‌شدگان
تضمین برخورداری مدافعان حقوق‌بشر، وکلا، روزنامه‌نگاران، نویسندگان، مدافعان حقوق کارگری، هنرمندان و مدافعان محیط‌زیست از حقوق حرفه‌یی‌شان بدون ترس از تلافی‌جویی، اذیت و آزار، دستگیری، بازداشت یا محاکمه
حذف هر نوعی از تبعیض علیه زنان و دختران
تصویب کنوانسیون حذف هر نوعی از تبعیض علیه زنان، کنوانسون علیه شکنجه و دیگر رفتارهای بی‌رحمانه، غیر انسانی و تبعیض‌آمیز و کنوانسیون بین‌المللی برای حافظت از همه افرادی که به‌طور اجباری ناپدید شده‌اند
و تأکید بر اجرای خواسته‌های نهادهای حقوق بشری ملل متحد و همکاری با گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران.
