برای نمونه ولیفقیه زهر خورده طی یک سال گذشته بهطور مشخص دست به چندین مورد نقض فاحش تعهدات برجامی زده است.
در این راستا افزایش حداقل ۱۲برابری اورانیم غنی شده ۳ و نیم درصدی، افزایش ذخایر اورانیم غنی شده ۲۰درصد، افزایش غنیسازی ۶۰درصدی و رفتن بسوی غنیسازی ۹۰درصدی و نقطه گریز، راهاندازی آبشارهایی با سانترفیوژ های مدل بالا مانند آی آر ام ۴ و ۶، عدم همکاری با آژانس انرژی اتمی، تصویب طرح راهبردی در مجلس، مسدود ساختن دوربینهای آژانس برای نمونه در سایت کرج، عدم تحویل دهی فیلم و تصاویر ضبط شده به آژانس و یا عدم پاسخگوییهای عامدادنه به سؤالات و ابهامات این ارگان ناظر بخشی از نقض تعهدات برجامی رژیم هستند.
ابعاد این وضعیت بحدی است که نماینده آمریکا در اجلاس حکام گفته است:«ادامه تشدید تنشهای هستهیی بیش از محدودیتهای موجود در توافق، ما را از بازگشت به پایبندی متقابل به توافق هستهیی دورتر میکند، و نه نزدیکتر». وی سپس میافزاید:« این تشدیدها همچنین ما را به نقطهای نزدیک میکند که بازگشت متقابل به متابعت نتواند منافع منع تکثیر که برجام در اصل به ارمغان آورد را باز تولید کند» (سایت مجاهدین خلق ۲۳شهریور ۱۴۰۰).
این سخنان در حالی بیان میشود که خامنهای اکنون مذاکرات اتمی را بهعنوان« سدی دفاعی» برای هر گونه تهدیدات خارجی مورد سوءاستفاده قرار داده است. وی با باز گذاشتن نیمبند درب مذاکرات، به ضعف طرفهای مقابل بهخوبی پی برده و بدین سان بر ادامه فعالیتهای اتمی و بهویژه رفتن بسوی ساخت بمب شتاب دوچندان داده است.
در این راستا نیز رژیم آخوندی عامدانه از دادن توضیحات در رابطه با مکانهایی که در آنها ذرات و آزمایشات انفجاری صورت گرفته، هیچ اطلاعی نمیدهد. همچنین پاسخ به این سؤال که بر سر این مواد چه آمده و یا مجموعه اورانیوم طبیعی که به دیسک فلزی تبدیل شدهاند، نیز هم همچنان موضوع بدون جواب مانده است.
به یقین سفر مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی که در بسیاری از محافل وابسته به سیاست مماشات با نوعی«خوشبینی» روبهرو گردیده است، سخن از آن دارد که هیچ نتیجه مثبتی در خصوص پرونده اتمی ایران صورت نگرفته است، زیرا این توافق بسیار محدود و صرفاً بر سر«کنترل از طریق دوربینها» صورت پذیرفته، امری که صد البته دستان رژیم آخوندی را برای ادامه و تشدید فعالیتهای اتمی همچنان باز میگذارد.
همچنین روزنامه نیویورکتایمز در گزارشی تأکید کرده است که رژیم آخوندی با عبور از غنیسازی ۶۰درصدی و با توجه به مجموعه آبشارهای مدل بالا برای غنیسازی، هر چه بیشتر به نقطه گریز نزدیک شده است. بر اساس این ارزیابیها دیکتاتوری ولیفقیه تا این نقطه تنها«یک ماه» فاصله دارد.