اما خیز بزرگ گسل‌های اجتماعی مانند بازنشستگان، کارگران، مال‌خوردگان و به‌ویژه معلمان آزاده در بیش از ۴۰شهر طی روزهای اخیر و فریاد های آنان مبنی بر«زندانی سیاسی آزاد باید گردد» پاسخ منطقی و کوبنده‌ای از سوی بخشی از جامعه دردمند ما به دیکتاتوری ولی‌فقیه می‌باشد.
برای نمونه ابعاد این خیزشهای بزرگ به‌ویژه از سوی معلمان آن هم با بصدا درآمدن زنگ مدارس بحدی است که رسانه‌های حکومتی نیز ناچار به بازتاب گوشه‌هایی از آن گردیده‌اند.
در این رابطه خبرگزاری حکومتی مهر (۱مهر ۱۴۰۰) در گزارشی از شهر قم، از جمله می‌نویسد:«جمعی از معلمان و فرهنگیان قمی در اعتراض به عدم اجرای قانون مصوب مجلس شد در مقابل دفتر نماینده قم در مجلس تجمع و خواستار اعمال قانون و رتبه‌بندی بر اساس هم‌ترازی ۸۰درصد اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی شدند».
موضوع رتبه‌بندی معلمان و فرهنگیان که اکنون به مانند توپ در حال بازی دادن میان ارگان رژیم می‌باشد، ریشه در صندوق ورشکسته دولت آخوند جلاد رئیسی را دارد، زیرا بر اساس داده‌های حکومتی در صورت اجرای شدن این مصوبه، دولت نحس سیزدهم نیازمند به« ۲۰۰هزار میلیارد تومان» هزینه می‌باشد، در حالی‌که بودجه کل آموزش و پرورش در بهترین حالت برای سال جاری تنها«۸۰هزار میلیارد تومان» به تصویب رسیده است.
براین اساس رژیم آخوندی تلاش دارد تا طرح رتبه‌بندی را عامدانه به عقب انداخته و از بار مسئولیت در مقابل معلمان و فرهنگیان شریف شانه خالی نماید.
پیش‌تر نیز در این رابطه رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اعتراف کرده بود: «این سبک از رتبه‌بندی معلمان به ۲۰۰هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد آن هم در شرایطی که کل بودجه آموزش و پرورش ۸۰هزار میلیارد تومان است» (خبرگزاری نیروی تروریستی قدس، تسنیم ۶مرداد ۱۴۰۰).
هم‌چنین واقعیت در این دیکتاتوری سرکوبگر و فاسد آن است که ریشه تمامی معضلات و دردهای جامعه به یقین در سیاستهای مخرب حکومت نهفته است.
سوء‌مدیریت، غارت اموال ملی و به تبع آن عدم اختصاص بودجه به مهمترین بخشهای جامعه مانند کارگران، فرهنگیان و یا معلمان که با روح و روان نسل جدید سروکار دارند، بخشی از این سیاستهای مخرب آخوندی می‌باشند.
در این رابطه خانم مریم رجوی تأکید کرده‌اند:«امروز فریاد حق‌طلبی معلمان در سراسر کشور از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور در تهران و ۲۰استان کشور طنین‌انداز است. درود بر معلمان آزاده‌ای که اراده خود را برای احقاق حقوقشان که توسط فاشیسم دینی حاکم بر ایران به یغما رفته است به نمایش گذاشتند».
