هموطنان عزیز،
یاران شورشگر،
دوستان آلمانی مقاومت ایران،
به همه شما که در برلین، برای همبستگی با مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم اعدام و قتل‌عام گرد‌آمده‌اید، درود می‌فرستم. از تمام هموطنان و یاران مقاومت تقدیر می‌کنم که به‌این مناسبت در ۴روز اخیر در شهرهای مختلف اروپا، آمریکا و کانادا، تظاهرات و اجتماعات متعدد برگزار کرده‌اند.
در سالگرد روز جهانی علیه مجازات اعدام، به ۱۲۰هزار شهید راه آزادی در مبارزه با دیکتاتوری آخوندی به‌خصوص ۳۰هزار زندانی سیاسی قتل‌عام شده که ۹۰درصد آن‌ها اعضا و هواداران مجاهدین هستند، ادای احترام می‌کنیم.
رژیم آخوندی بالاترین اعدام‌کننده زنان در جهان معاصر
روز جهانی علیه مجازات اعدام امسال به زنان اختصاص داده شده است و این بیش از هر حکومتی محکومیت و منفوریت رژیم زن‌ستیز آخوندی را برجسته می‌کند که بالاترین اعدام‌کننده زنان در جهان معاصر است.
امسال در روز جهانی علیه اعدام، فریاد زندانیان سیاسی اعدام شده و زندانیان به‌قتل رسیده در زیر شکنجه، از آسمان خون‌گرفته ایران به گوش می‌رسد. در این روز فریاد شورشگران شهید در قیام خوزستان یا قیام سراوان را می‌شنویم که همه ایرانیان را به خیزش و قیام برای سرنگونی قاتلان حاکم فرا می‌خواند.
روز خشم و انزجار علیه رژیم آخوندی
روز نه به‌اعدام، روز خشم و انزجار علیه رژیم آخوندی است که بالاترین شمار اعدام‌ها را نسبت به‌جمعیت در تمام جهان مرتکب می‌شود، رژیمی که به بزرگ‌ترین قتل‌عام زندانیان سیاسی از جنگ جهانی دوم تاکنون دست زده، و با کشتار دست کم ۱۵۰۰ نفر در خیابان‌ها در قیام آبان۹۸، رکورددار کشتار در اعتراض‌های مردمی است.
این تنها حکومتی است که در آن بالاترین مقام‌ها، از رئیس جمهور تا رئیس قضاییه و رئیس مجلس به‌طور مستقیم یا جلاد قتل‌عام‌اند یا مجریان مستقیم اعدام و شکنجه و سرکوب و تنها حکومتی است که نهاد رهبری‌کننده‌اش ـ بیت خامنه‌ای ـ مرکز فرماندهی کشتار و ترور و اعدام است.
راستی جهانی که با تعیین روز نه به اعدام شرم و آزردگی وجدان خود را از حکم اعدام ابراز کرده است، جهانی که از هفت دهه پیش میثاق حقوق بشر را پذیرفته، چرا ولایت اعدام و قتل‌عام در ایران را تحمل می‌کند؟ و چرا در ملل متحد چنین رژیمی را می‌پذیرد که به‌اذعان دبیر کل ملل متحد، در همین لحظه ۸۵ نوجوان را در زندان‌ها زیر حکم اعدام نگه‌داشته است؟ از این پیش‌تر، عفو بین‌الملل این رژیم را «آخرین جلاد کودکان» توصیف کرده بود.
خامنه‌ای به اعدام احتیاج دارد اما هر اعدام آتش قیام‌ها را شعله‌ور می‌کند
رژیم آخوندی در داخل ایران به چوبه دار تکیه دارد و در خارج ایران به‌دلیل مماشات طولانی و مزمن دولت‌های غرب، از مصونیت در قبال جنایت‌هایش برخوردار است.
همچنان‌که دبیر کل عفو بین‌الملل گفت: «این که ابراهیم رئیسی به مقام ریاست‌جمهوری دست پیدا کرده است به جای آن‌که به‌خاطر جنایات علیه بشریت، از جمله قتل، ناپدیدسازی قهری و شکنجه تحت تحقیقات کیفری قرار بگیرد، نمودی فجیع از سلطه مطلق مصونیت در ایران است».
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران نیز در گزارش امسال خود به «یک مصونیت سیستماتیک و گسترده» برای این رژیم «در قبال نقض فاحش حقوق بشر» اشاره کرد که از گذشته تاکنون وجود دارد».
خامنه‌ای با همین پشتوانه، جلاد ۶۷ را رئیس جمهور خود کرده تا با این آخرین تیر ترکش نظام اعدام و قتل‌عام، راهی برای نجات رژیم پیدا کند. عفو بین‌الملل هشدار داده است که «مقام‌های رژیم ایران در حال استمرار ارتکاب عمل مجرمانه ناپدیدسازی قهری هستند».
خامنه‌ای می‌خواهد با افزایش سرکوب و تشدید شکنجه و اعدام عموم زندانیان، مثل سال ۶۷ رژیم را از سرنگونی نجات دهد. به‌این منظور نه فقط زندانیان سیاسی بلکه تمام زندانیان را زیر فشارهای ضدانسانی قرار داده است، آن‌ها را تا سرحد مرگ شکنجه می‌کند و به‌سادگی به حلقه‌های دار می‌سپارد تا شاید از این راه، جامعه را مرعوب کند و راه قیام‌ها را ببندد.
اما امروز آمادگی اجتماعی برای سرنگونی رژیم و فعالیتهای ضداختناق کانون‌های شورشی، شرایطی ایجاد کرده که اعدام هر زندانی یا فریاد هر اسیر زیر شکنجه، کل رژیم را به‌سرنگونی نزدیک‌تر می‌کند. خامنه‌ای به‌اعدام احتیاج دارد اما هر اعدام آتش زیر خاکستر قیام‌ها را شعله‌ور می‌کند.
به قول مسعود «پاسخ خمینی و خامنه‌ای یک چیز بیشتر نیست: کشتار و اعدام و قتل عام و جلاد۶۷ و ادامه آن در خرداد ۸۸، دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸. درست به‌همین دلیل باید دیکتاتوری منفور ولایت‌فقیه را از ریشه برانداخت و بند از بندش گسست».
اکنون رژیم جلادان، علاوه بر اعدام جریان‌وار زندانیان سیاسی، از زجرکش‌کردن زندانیان سیاسی بیمار به عنوان روش دیگری از اعدام زندانیان استفاده می‌کند. زندانی سیاسی، ساسان نیک نفس به‌این دلیل که زندانبانان از انتقال او به بیمارستان جلوگیری کردند، جان باخت و درویش زندانی، بهنام محجوبی، به‌دلیل محرومیت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی جان خود را از دست داد.
در همین ماه آخوندها، عباسقلی صالحی از رادمردان بختیاری و از فرزندان محبوب یزدان‌شهر اصفهان را پس از ۲۰ سال زندان، با سبعیت تمام اعدام کردند.
افشای فیلم‌هایی که از هک شدن دوربین‌های مداربسته زندان اوین به‌دست آمد، گوشه‌یی از قساوت آخوندها نسبت به‌زندانیان را نشان داد که چگونه پیکر مجروح و نیمه‌جان آن‌ها را روی پله‌های زندان می‌کشانند. آن‌ها با همین روش‌ها، پی‌در‌پی زندانیان مظلوم را در زیر شکنجه به قتل می‌رسانند. از جمله هادی عطارزاده در زندان اهر و شاهین ناصری افشاکننده شکنجه‌های قهرمان ملی نوید افکاری.
راستی وقتی که یک خلق و فرزندان دلیرش برای کسب آزادی این چنین جانفشانی می‌کنند، در حتمیت پیروزی و آزادی چه تردیدی باقی می‌ماند؟
به‌همه این شهیدان درود که پرچم تسلیم‌ناپذیری مردم ایران و طلایه‌داران قیام‌های بزرگی هستند که برای پایان‌دادن به‌کار رژیم بر می‌خیزند.
خواست مردم ایران محاکمه بین‌المللی سران رژیم است
در جهان امروز، نه گفتن به‌اعدام و مقاومت در برابر انکار حق حیات انسان، مستلزم ایستادگی در مقابل هیولای ارتجاع و نابودی یعنی رژیم ولایت فقیه است. از این‌نظر این افتخار مردم ایران است که از دامان‌شان جنبشی هم‌چون مجاهدین به‌پاخاسته که با فداکاری بسیار پرچم سرنگونی نظام اعدام و قتل‌عام را برافراشته است. مقاومت مردم ایران در سطح داخلی و بین‌المللی با گسترش جنبش دادخواهی قتل‌عام‌شدگان، رژیم را در تنگنا قرار داده است.
کارزار حقوقی مقاومت ایران که به‌صدور حکم دادگاه فدرال سوئیس برای ازسرگیری و گسترش تحقیقات در پرونده ترور دکتر کاظم رجوی شهید بزرگ حقوق بشر ایران در چارچوب نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت منجر شد، نقطه عطفی در دادخواهی قتل‌عام‌شدگان است.
در ماجرای محاکمه دژخیم حمید نوری یکی از دژخیمان زندان گوهردشت در سال ۶۷، تلاش مجاهدین و مقاومت ایران، حضور فعال و تظاهرات مستمر هواداران این مقاومت در استکهلم و شهادت مؤثر صفی طولانی از زندانیان از بندرسته مجاهد و هوادار مجاهدین که هم‌چنان ادامه دارد، مانع سوء‌استفاده دستگاه اطلاعاتی آخوندها و مزدوران‌شان شد و روند این محاکمه را بر جنایت سران رژیم متمرکز کرد.
امروز، یک اجماع ارزشمند بین‌المللی خواهان آن است که کمیسر عالی و شورای حقوق‌بشر ملل متحد یک هیئت بین‌المللی برای بررسی و تحقیق در مورد قتل‌عام ۶۷ تشکیل دهند.
در تیرماه امسال، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، خواستار تحقیق مستقل در مورد قتل‌عام زندانیان سیاسی و نقش رئیسی جلاد در آن جنایت بزرگ شد. به‌نوبه خود عفو بین‌الملل و بیش از ۱۵۰شخصیت برجسته مدافع حقوق‌بشر بر ضرورت تشکیل این هیأت تأکید کرده‌اند.
چند ماه قبل، هفت گزارشگر سازمان ملل اعلام کردند که بی‌عملی سازمان ملل در قبال کشتار جمعی در سال ۶۷، موجب جری‌شدن رژیم ایران و وخیم‌تر‌شدن وضعیت حقوق‌بشر در ایران شد.
در روز جهانی علیه مجازات اعدام، تکرار و تاکید می‌کنیم که سردمداران رژیم به خاطر نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت باید در برابر عدالت قرار گیرند.
از دبیرکل ملل متحد، کمیسر عالی و شورای حقوق بشر و گزارشگران ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که برای بازدید از زندان‌های رژیم و ملاقات با زندانیان سیاسی اقدام کنند.
پرونده نقض وحشتناک حقوق بشر در ایران به‌خصوص پرونده رفتار رژیم در زندان‌ها و به ویژه آزار و شکنجه زنان زندانی، باید به شورای امنیت ملل متحد ارجاع شود.
خواست مردم ایران محاکمه بین‌المللی خامنه‌ای، رئیسی و اژه‌ای وسایر جلادان قتل عام و کشتار در ایران است.
در مقابل اعدام و قتل‌عام که ابراز اصلی رژیم برای حفظ حاکمیت پوسیده و نامشروعش است، پاسخ مردم ما کانون‌های شورشی و قیام و ارتش بزرگ آزادی برای سرنگونی رژیم آخوندی است.
در مقابل سبعیت آخوندها، راه و رسم ما شفقت و انسانیت است
ما برای یک ایران بدون شکنجه و سرکوب و عاری از تبعیض و نابرابری به‌پاخاسته‌ایم. برای یک جمهوری دمکراتیک بر اساس جدایی دین و دولت و یک ایران غیر اتمی که در آن حکم اعدام لغو شده باشد. با «یک نظام قضایی مستقل مبتنی بر اصل برائت، حق دفاع، حق دادخواهی، حق برخورداری از محاکمه علنی و استقلال کامل قضات» و الغای قوانین شریعت آخوندی.
آری، در مقابل سبعیت و سنگدلی آخوندها، راه و رسم ما شفقت و انسانیت است. این پیامی است که همبستگی و همدلی را در جامعه ایران فروزان می‌کند. پیامی که از آن قیام‌های بنیان‌کن برای پایان‌دادن به‌کار رژیم اعدام و قتل‌عام بر‌می‌خیزد و چنین خواهد شد.
سلام بر مردم ایران ـ سلام بر آزادی
